WYKŁAD PSYCHIATRIA 1.12.2010

Choroba Alzheimera

• Otępienie- zespół objawów zwykle o charakterze przewlekłym, będącym czynnikiem zmian zwyrodnieniowych w mózgu prowadzącym do upośledzenia wyższych funkcji komórkowych pamięci ,myślenia, rozumienia oraz do zaburzeń zachowania i zmiany osobowości. Świadomość pozostaje niezaburzona.

• Otępienie nie jest nawracalnym procesem starzenia się organizmu

• W końcowym okresie pacjent jest całkowicie uzależniony od opieki

• Choroba opisana po praz pierwszy 1907 roku przez niemieckiego lekarza o tym nazwisku

• Najczęstszy zespół otępienny u osób w podeszłym wieku, postępujące otępienie w wyniku OUN o niejasnej etiologii (zwykle trwa 5-12 lat)

Dwa typy:

• Wczesny przed 65 r.ż - burzliwy przebieg, szybki postęp

• Późny po 65 r.ż- przebieg ładniejszy, dochodzi do krańcowego zniekształcenia

• Choroba powoduje stopniowe obumieranie komórek nerwowych ( 3 etapy rozwoju)

1. Zaburzenia pamięci krótkotrwałej- zaburzenia orientacji przestrzennej, agnozja prognostyczna, złe funkcjonowanie w nowych sytuacjach

2. Zespół 4a- amnezja, afazja, agnozja, apraksja

3. Etap schyłkowy- całkowita dezorientacja pamięci

FAZY CHOROBY:

1. Pierwsze stadium (odpowiednik umysłowy 8-12 lat)

• Mogą występować zaburzenia mowy

• Zaburzenia pamięci

• Problemy w pracy

• Zmiana stosunku do najbliższych

2. Drugie stadium

• Utrata wagi

• Zaniedbywanie wyglądu

• Apatia, depresja lub przesadna radość

• Podejrzliwość nawet wobec opiekuna, utrudniająca opiekę nad chorym

3. Trzecie stadium

• Chory przebywa cały czas w łóżku

• Nie ma kontaktu z chorym

• Wypowiada pojedyncze słowa

• Apatia

Czynniki zmniejszające ryzyko choroby

• Regularne ćwiczenia fizyczne

• Dieta z niska zawartością nasyconych tłuszczy

• Umiarkowane spożywanie alkoholu

• Leki obniżające poziom cholesterolu

• Podejmowanie czynności intelektualnych

Podstawowe cele opieki pielęgniarskiej

• Pomoc choremu w jak najdłuższym utrzymaniu niezależności czynnościach życia codziennego i ukierunkowaniu na życie osobiste

• Zapobieganie izolacji społecznej

• Zapobieganie powikłaniom ruchowym, emocjonalnym, negatywnym

• Łagodzenie cierpienia fizycznego i psychicznego

• Pomoc rodzinie w sprawowaniu opieki nad chorym

• Zapewnienie godnej i psychicznej opieki

Wybrane diagnozy:

• Bezpieczeństwo

• Kontakty społeczne

• Zaburzenia komunikowania

• Sfera higieny osobistej

• Deficyt w sferze wydalania

• Deficyt odżywiania

Opieka nad chorymi powinna polegać na:

• Dokładnej obserwacji

• Odpowiedniemu leczeniu

• Ostrożnym stosowaniu leków psychotropowych

• Unikanie sytuacji albo zachowań, które mogą wzmagać niepewność chorego

• Unikaniu stresów

Pielęgniarka powinna:

1. Problemów związanych z zaburzeniami pamięci:

• Kilkakrotnie przedstawiać się pacjentowi

• Przedmioty osobiste chorego tj np.: okulary kłaść w tym samym miejscu

• Usuwać nadmiar rzeczy

• Prowadzić ćwiczenia wspomagające pamięć

2. Problemów związanych z komunikowaniem się:

• Stwarzać odpowiednie warunki w komunikowani się

• Mówić spokojnie, powili

3. Problemów związanych z snem i czuwaniem

• Utrzymać pac jęta w aktywności

4. Przyjmowanie pokarmów, niedożywienie

5. Czynności higieniczne

6. Problemów związanych z nadmiarem aktywności i ogólnym niepokojem

7. Poczucie bezpieczeństwa

8. Nakładana podejrzliwość , drażliwość oraz gwałtowna reakcja

9. Narastająca bezradność

Działania rehabilitacyjne :

• Terapia:

• Ruchowa

• Wyobrażeniowa

• Plastyczna

• Muzykoterapia

• Biblioterapia