WYKŁAD PSYCHIATRIA 1.12.2010
Choroba Alzheimera
Otępienie- zespół objawów zwykle o charakterze przewlekłym, będącym czynnikiem zmian zwyrodnieniowych w mózgu prowadzącym do upośledzenia wyższych funkcji komórkowych pamięci ,myślenia, rozumienia oraz do zaburzeń zachowania i zmiany osobowości. Świadomość pozostaje niezaburzona.
Otępienie nie jest nawracalnym procesem starzenia się organizmu
W końcowym okresie pacjent jest całkowicie uzależniony od opieki
Choroba opisana po praz pierwszy 1907 roku przez niemieckiego lekarza o tym nazwisku
Najczęstszy zespół otępienny u osób w podeszłym wieku, postępujące otępienie w wyniku OUN o niejasnej etiologii (zwykle trwa 5-12 lat)
Dwa typy:
Wczesny przed 65 r.ż - burzliwy przebieg, szybki postęp
Późny po 65 r.ż- przebieg ładniejszy, dochodzi do krańcowego zniekształcenia
Choroba powoduje stopniowe obumieranie komórek nerwowych ( 3 etapy rozwoju)
Zaburzenia pamięci krótkotrwałej- zaburzenia orientacji przestrzennej, agnozja prognostyczna, złe funkcjonowanie w nowych sytuacjach
Zespół 4a- amnezja, afazja, agnozja, apraksja
Etap schyłkowy- całkowita dezorientacja pamięci
FAZY CHOROBY:
Pierwsze stadium (odpowiednik umysłowy 8-12 lat)
Mogą występować zaburzenia mowy
Zaburzenia pamięci
Problemy w pracy
Zmiana stosunku do najbliższych
Drugie stadium
Utrata wagi
Zaniedbywanie wyglądu
Apatia, depresja lub przesadna radość
Podejrzliwość nawet wobec opiekuna, utrudniająca opiekę nad chorym
Trzecie stadium
Chory przebywa cały czas w łóżku
Nie ma kontaktu z chorym
Wypowiada pojedyncze słowa
Apatia
Czynniki zmniejszające ryzyko choroby
Regularne ćwiczenia fizyczne
Dieta z niska zawartością nasyconych tłuszczy
Umiarkowane spożywanie alkoholu
Leki obniżające poziom cholesterolu
Podejmowanie czynności intelektualnych
Podstawowe cele opieki pielęgniarskiej
Pomoc choremu w jak najdłuższym utrzymaniu niezależności czynnościach życia codziennego i ukierunkowaniu na życie osobiste
Zapobieganie izolacji społecznej
Zapobieganie powikłaniom ruchowym, emocjonalnym, negatywnym
Łagodzenie cierpienia fizycznego i psychicznego
Pomoc rodzinie w sprawowaniu opieki nad chorym
Zapewnienie godnej i psychicznej opieki
Wybrane diagnozy:
Bezpieczeństwo
Kontakty społeczne
Zaburzenia komunikowania
Sfera higieny osobistej
Deficyt w sferze wydalania
Deficyt odżywiania
Opieka nad chorymi powinna polegać na:
Dokładnej obserwacji
Odpowiedniemu leczeniu
Ostrożnym stosowaniu leków psychotropowych
Unikanie sytuacji albo zachowań, które mogą wzmagać niepewność chorego
Unikaniu stresów
Pielęgniarka powinna:
Problemów związanych z zaburzeniami pamięci:
Kilkakrotnie przedstawiać się pacjentowi
Przedmioty osobiste chorego tj np.: okulary kłaść w tym samym miejscu
Usuwać nadmiar rzeczy
Prowadzić ćwiczenia wspomagające pamięć
Problemów związanych z komunikowaniem się:
Stwarzać odpowiednie warunki w komunikowani się
Mówić spokojnie, powili
Problemów związanych z snem i czuwaniem
Utrzymać pac jęta w aktywności
Przyjmowanie pokarmów, niedożywienie
Czynności higieniczne
Problemów związanych z nadmiarem aktywności i ogólnym niepokojem
Poczucie bezpieczeństwa
Nakładana podejrzliwość , drażliwość oraz gwałtowna reakcja
Narastająca bezradność
Działania rehabilitacyjne :
Terapia:
Ruchowa
Wyobrażeniowa
Plastyczna
Muzykoterapia
Biblioterapia