Grupa 4a Zespół nr 4	Data wyk. 9.05.2006	Data oddania: 22.03.2006	Data zwrotu:	Wydział: GiG
Wykonawcy: Sołtysek Dawid Tomporowski Jan Zając Piotr	Temat ćwiczenia: Określenie stosunku prędkości średniej do maksymalnej, oraz cechowanie rotametru.

Celem ćwiczenia jest określenie stosunku prędkości średniej do maksymalnej przy przepływie płynu przez przewód , w zależności od liczby Reynoldsa. W ćwiczeniu bada się przepływ powietrza przez przewód o przekroju kołowym.

I. Zagadnienia teoretyczne.

Rozważa się ustalony przepływ nieściśliwego lepkiego płynu przez przewód kołowy o stałej średnicy D=2R. Pomija się siły masowe
. Do rozważań wybiera się cylindryczny układ współrzędnych
związany z przewodem w taki sposób, że oś z pokrywa się z geometryczną osią rury, a jej zwrot jest zgodny ze zwrotem wektora prędkości. Zakłada się że pole prędkości przepływu
jest symetryczne względem tej osi i jest funkcją promienia
.

Przyjmując że ruch jest laminarny, można taki przepływ opisać równaniem Naviera-Stokesa w postaci.

gdzie:

- gęstość płynu

- ciśnienie

- kinematyczny współczynnik lepkości

Gradient ciśnienia równoległy do osi rury
jest stały i równy:

gdzie
- różnica ciśnień między przekrojami rury odległymi o L

W poniższym ćwiczeniu korzystamy z następujących wzorów:

• Wzór na natężenie przepływu wyrażony różnicą objętości:

• Wzór na prędkość średnią przepływu:

gdzie S to średnica rurki, przez którą płynie powietrze

• Wzór na prędkość maksymalna przepływu:

• Wzór na liczę Reynoldsa w oparciu o dotychczas policzone wielkości:

II. Pomiary i obliczenia.