SPRAWOZDANIE TECHNICZNE
Projekt został wykonany na zlecenie Zakładu Zaopatrzenia Osiedli w Wodę
i Kanalizacji Akademii Rolniczej w Krakowie. Projekt oczyszczalni ścieków dla kilku osiedli wiejskich został opracowany przez studenta IV roku Bogusława Paśko.
Projekt oczyszczalni ścieków dla kilku osiedli wiejskich wykonano na przepływ ścieków bytowo - gospodarczych Qmax.d - 2323.36 m3/d. W projekcie zastosowana została oczyszczalnia mechaniczno - biologiczna z osadem czynnym o głębokim wprowadzeniu powietrza.
Pierwszym etapem oczyszczania ścieków zaprojektowano kratę, jako urządzenie do wstępnego oczyszczania ścieków. Celem jest usuwanie zanieczyszczeń o dużych rozmiarach i nie rozkładających się np. kawałki drewna, puszki itp. Zatrzymane na kratach skratki w ilości 0.295 m3/d należy poddać rozdrobnieniu i bezpośredniemu przesłaniu wraz z osadem z osadników. Zasadniczą konstrukcję stanowi rząd prętów metalowych wykonanych są z płaskowników stalowych 14 x 10 mm, ustawionych w postaci palisady pochyło pod kątem 60° do poziomu w poprzek kanału, którym płyną ścieki. Wielkość prześwitu kraty wynosi 0.015 m . Głębokość zanurzenia kraty wynosi 0.25 m, Sposób czyszczenia krat ręczny.
Drugim etapem oczyszczania ścieków jest piaskownik poziomy napowietrzany. Urządzenie to służy do oddzielenia ze ścieków zanieczyszczeń nieorganicznych tj. piasku, popiołu., węgla itp. Piaskownik projektowany jest na zatrzymanie piasku o śr. 0.1 mm przy prędkości 4.6 mm/s. Długość piaskownika wynosi 18.65 m . Dodatkowym elementem jest doprowadzenie powietrza wzdłuż jednego z jego boków. Powietrze doprowadzane jest za pomocą dziurkowanych rur umieszczonych ponad dnem piaskownika. Dopływające do ścieków powietrze powoduje ich cyrkulację w płaszczyźnie pionowego poprzecznego przekroju piaskownika. W wyniku tej cyrkulacji oraz poziomego ruch ścieków wywołanego ich dopływem i odpływem powstaje wypadkowy ruch ścieków poziomo - śrubowy. Prędkość pozioma i prędkość cyrkulacyjna muszą być tak dobrane, by wypadkowa spiralna prędkości była równa 0.3 m/s. Do zalet należy zaliczyć: zatrzymanie większych ilości drobnego piasku, zatrzymany osad ma małe ilości substancji organicznych, łatwo schnie nie powoduje przykrego zapachu. Usuwanie osadzonego piasku odbywa się ręcznie z nieczynnej komory.
Trzecim etapem oczyszczania ścieków zaprojektowano osadnik wstępny radialny. Cechą charakterystyczną jest kierunek promieniście rozchodzących ścieków. Średnica osadnika wynosi 30.0 m . Osad z dna osadnika zgarniany jest za pomocą obrotowego zgarniacza do komory osadowej znajdującej się w środkowej części osadnika. Dno ma spadek 5% ku środkowi. Ścieki doprowadzone zostały przewodem pracującym pod ciśnieniem o śr. 500 mm , ułożonym pod dnem osadnika wprowadzającym do niego w samym środku w obrębie komory wlotowej. W części tej przewód zmienia kierunek na pionowy i doprowadza w ten sposób ścieki do komory wlotowej. Zadanie komory wlotowej jest równomierny rozdział ścieków we wszystkich poziomych promienistych kierunkach. Odpływ ścieków z osadnika odbywa się za pomocą przelewu umieszczonego wzdłuż całego obwodu osadnika. Obrotowy zgarniacz poruszany jest elektrycznym silnikiem umieszczonym na końcu ramienia zgarniacza. Szybkość obrotowa zgarniacza wynosi 2 obr/h , zapotrzebowanie mocy na poruszanie zgarniacza wynosi około 1 kW. Średnica rury do usuwania osadu wynosi 200 mm.
Czwartym etapem oczyszczania ścieków zaprojektowano komorę osadu czynnego o głębokim wprowadzeniu powietrza. Jest to urządzenie do biologicznego oczyszczania ścieków w warunkach sztucznych i w środowisku tlenowym w wyniku działalności życiowej mikroorganizmów żywych, które żywią się zanieczyszczeniami. Długość komór 16.8 m , powierzchnia poprzeczna 18 m2, ściany monolityczne żelbetowe. Powietrze doprowadzane jest za pomocą rur w rozstawie co 35 cm z małymi otworami, które mają na celu rozdzielenie masy powietrza na pęcherzyki. W celu ułatwienia cyrkulacji cieczy naroża pomiędzy dnem a ściankami komory są ścięte pod kątem 45°, a boczne ściany na poziomie zwierciadła ścieków są załamane ku wnętrzu komory również pod kątem 45°.
W celu oddzielenia osadu od oczyszczonych ścieków stosuje się sedymentację wtórną w osadniku pionowym wtórnym. Jest to komora głębokości 10.7 m o kształcie kołowym - śr.8.15 m. Ścieki doprowadzane są do pionowej rury środkowej o śr 1.5 m, którą spływają do dolnej części osadnika. Po wypłynięciu z rury odśrodkowej zmieniają kierunek przepływu i płyną ku górze, a następnie odpływają przelewem umieszczonym na obwodzie osadnika. W czasie pionowego przepływu ścieków ku górze następuje opadanie zawiesin. Dolna część osadnika przeznaczona jest na gromadzenie osadu i wykonana jest w kształcie stożka ściętego. Osad z części osadowej usuwany jest za pośrednictwem zanurzonego w osadniku przewodu pod ciśnieniem hydrostatycznym ścieków o śr. 200 mm na poletka ociekowe.
Ścieki z osadnika wtórnego kierowane są do urządzenia dezynfekującego gdzie następuje chlorownie oczyszczonych ścieków w celu zabicia pozostałych organizmów chorobotwórczych skąd kierowane są do odbiornika.
Poletka ociekowe otoczone są wałami. Wymiary poletka 40.0 m x 7.0 m. Podłoże poletek wykonane zostało z następujących warstw: na gruncie mineralnym rozłożona została geowłóknina, następnie 30 cm dolna warstwa żwiru, i górna grubości 20 cm piasku. Wzdłuż poletek znajduje się drenaż z sączków ułożonych na głębokości 1.0 m.
Akademia Rolnicza w Krakowie Zakład Zaopatrzenia Osiedli w Wodę i Kanalizacji |
Rok studiów IV Specjalizacja: IW |
PROJEKT
oczyszczalni ścieków dla gminy Ostrów
Rok akademicki 1999/2000 |
Bogusław Paśko |