PORZĄDEK ŻYCIA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO

Przy wszystkich twoich dobrych uczynkach uważaj przede wszystkim na to, abyś je wykonywał z miłości ku Bogu i w stanie łaski uświęcającej. Tylko wtedy przyniosą ci one, nagrodę .wiekuistą w niebie. Wszyst­ko z Bogiem i dla Boga.

1. Budząc się ze snu przeżegnaj się i ofiaruj Bogu dzień nadchodzący. Nie zaczynaj nigdy twej codzien­nej pracy bez pacierza. Jeśli to możliwe, chodź co­dziennie na Mszę. Św.

2. Wypełniaj gorliwie obowiązki swego stanu.

3. Pamiętaj o wszechwiedzy Boga, Bóg wszędzie cię widzi - zawsze cię słyszy, zna najskrytsze twe myśli. Bój się przeto Boga! „Bojaźń Boża jest początkiem mądrości". Uświęcaj wszystko - pracę, odpoczynek, przyzwoite rozrywki, boleści i cierpienia — dobrą in­tencją: „Wszystko na większą chwałę Bożą"! Kiedy usłyszysz że dzwonią na Anioł Pański, pokaż, że ko­chasz Najśw. Bogarodzicę, odmawiając Anioł Pański.

4. Nie siadaj nigdy, do stołu bez modlitwy. W je­dzeniu - i piciu zachowaj mierność.

5. Chrześcijaninowi wolno szukać potrzebnej roz­rywki, ale tylko w swoim czasie i w uczciwy sposób,
nie w rozpustach i złym towarzystwie.

6. Bądź uprzejmy w obejściu z innymi. Nie ubliżaj nikomu. Nie krzywdź bliźniego na majątku, ani na sławie. Hamuj swój język, mów prawdę. Nie słuchaj i nie powtarzaj nigdy dwuznacznych, uszczypliwych, gorszących słów, obmów, przekleństw i bluźnierstw.

Unikaj w ogóle wszelkich sposobności do grzechu, bo kto z kim przestaje, takim się staje.

7. W smutkach i utrapieniach nie narzekaj, lecz noś cierpliwie swój krzyż. Taki przykład dał nam Pan Je­zus i niewymowną chwałą w niebie wynagrodzi kie­dyś tych, którzy cierpią z miłości ku Niemu. Dlatego toż w sercu swoim nie żyw żądnej nienawiści i zem­sty. Znoś w duchu pokory wszystkie niesprawiedli­we sądy i prześladowania, a w duchu miłości wszyst­kie urazy i krzywdy wyrządzone ci przez bliźniego.

8. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił! Kościół jest domem Bożym i bramą do nieba! Kto w niedziele bez potrzeby pracuje, okrada Boga i samego siebie.

9. Przystępuj często i godnie do Sakramentów Św., przynajmniej co miesiąc. Bardziej niż śmierci lękaj się utraty łaski Bożej! Gdy miałeś nieszczęście popeł­nić grzech śmiertelny, zaraz wzbudź żal doskonały, który pochodzi ze szczerej miłości ku Bogu. Z głębi serca błagaj: O mój Jezu, miłosierdzia! Jezu, Boże mój kocham Cię nade wszystko! Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu! Jak najprędzej oczyść serce swoje przez Sakrament Pokuty.

10. Gdy spotykasz na drodze Chrystusa, którego kapłan niesie do chorego, oddaj mu cześć (np. przy­klęknij, odmów krótką modlitwę w intencji chorego). Gdy otrzymasz wiadomość o czyimś konaniu lub śmierci, zastanów się krótko nad tym, że ktoś staje
przed Bogiem. Wspomóż tego człowieka modlitwą (Oj­cze nasz..., Zdrowaś..., Wieczny odpoczynek...). — Po­myśl o sobie, gdybyś miał dzisiaj umrzeć i stanąć przed Bogiem... Pamiętaj o wieczności. Nie opuszczaj nigdy modlitwy wieczornej i rachunku sumienia przed spoczynkiem. Módl się także za dusze zmarłych i proś Boga o śmierć szczęśliwą.

„To jest wola Boża, uświęcenie wasze"! (I Tes 4, 3)