138. Deluwia to osady tworzące się z drobnych, pylastych cząstek mineralnych gromadzących się u podnóża wzgórz będące wynikiem wypłukania przez wody opadowe glin, lessów i pokryw zwietrzelinowych występujących na stokach.
139. Koluwia to osady będące wynikiem działania siły ciężkości, najczęściej są to produkty spełzywań utworów zwietrzelinowych, osuwisk, obrywów, usypisk.
140. Według normy PN-86/B-02480 wydziela się następujące grupy utworów nieskalistych:
kamieniste, gruboziarniste i drobnoziarniste.
141. Według normy PN-86/B-02480 wydziela się następujące grupy gruntów:
a) rodzime: nasypowe, skaliste, nieskaliste mineralne, nieskaliste organiczne
b) antropogeniczne
142. Podstawowym kryterium podziału gruntów jest: pochodzenie i skład granulometryczny (?)
143. Do określenia rodzaju gruntów drobnoziarnistych według uziarnienia, stosuje się klasyfikację opartą na trzech najdrobniejszych frakcjach: piaskowej, pyłowej i iłowej
144. Trójkąt Fereta przedstawia: dominującą grupę gruntów drobnoziarnistych w postaci graficznej konstrukcji będącej metodą rozpoznawania rodzaju gruntów.
145. Najwięcej (procentowo) piasku zawiera grunt o nazwie: piaskowiec
146. Grunt niespoisty zawiera frakcji iłowej poniżej: 2 %
147. Analizę sitową stosujemy do oznaczania składu granulometrycznego dla gruntów: niespoistych
148. Analizę areometryczną stosujemy do oznaczania składu granulometrycznego dla gruntów: spoistych
149. Uziarnienie gruntu (skład granulometryczny) określa rozkład wielkości ziaren rozdrobnionego materiału. Uziarnienie określa się w laboratorium, badając procentową zawartość poszczególnych frakcji w ogólnej masie gruntu. Otrzymane wyniki (masy poszczególnych frakcji) służą do wykreślenia charakterystyki uziarnienia badanej partii materiału, czyli krzywej uziarnienia
150. Porowatość to zawartość pustych przestrzeni - porów. Współczynnik porowatości (kp), określany też jako porowatość gruntu (n) wyraża stosunek objętości porów w próbce materiału porowatego do całkowitej objętości próbki.
n = Vp / Vc
Vp - objętość porów
Vsk - objętość szkieletu
Vc - objętość całkowita, Vc = Vsk + Vp