138. Deluwia to osady tworzące się z drobnych, pylastych cząstek mineralnych gromadzących się u podnóża wzgórz będące wynikiem wypłukania przez wody opadowe glin, lessów i pokryw zwietrzelinowych występujących na stokach.

139. Koluwia to osady będące wynikiem działania siły ciężkości, najczęściej są to produkty spełzywań utworów zwietrzelinowych, osuwisk, obrywów, usypisk.

140. Według normy PN-86/B-02480 wydziela się następujące grupy utworów nieskalistych:

kamieniste, gruboziarniste i drobnoziarniste.

141. Według normy PN-86/B-02480 wydziela się następujące grupy gruntów:

a) rodzime: nasypowe, skaliste, nieskaliste mineralne, nieskaliste organiczne

b) antropogeniczne

142. Podstawowym kryterium podziału gruntów jest: pochodzenie i skład granulometryczny (?)

143. Do określenia rodzaju gruntów drobnoziarnistych według uziarnienia, stosuje się klasyfikację opartą na trzech najdrobniejszych frakcjach: piaskowej, pyłowej i iłowej

144. Trójkąt Fereta przedstawia: dominującą grupę gruntów drobnoziarnistych w postaci graficznej konstrukcji będącej metodą rozpoznawania rodzaju gruntów.

145. Najwięcej (procentowo) piasku zawiera grunt o nazwie: piaskowiec

146. Grunt niespoisty zawiera frakcji iłowej poniżej: 2 %

147. Analizę sitową stosujemy do oznaczania składu granulometrycznego dla gruntów: niespoistych

148. Analizę areometryczną stosujemy do oznaczania składu granulometrycznego dla gruntów: spoistych

149. Uziarnienie gruntu (skład granulometryczny) określa rozkład wielkości ziaren rozdrobnionego materiału. Uziarnienie określa się w laboratorium, badając procentową zawartość poszczególnych frakcji w ogólnej masie gruntu. Otrzymane wyniki (masy poszczególnych frakcji) służą do wykreślenia charakterystyki uziarnienia badanej partii materiału, czyli krzywej uziarnienia

150. Porowatość to zawartość pustych przestrzeni - porów. Współczynnik porowatości (kp), określany też jako porowatość gruntu (n) wyraża stosunek objętości porów w próbce materiału porowatego do całkowitej objętości próbki.

n = Vp / Vc

Vp - objętość porów

Vsk - objętość szkieletu

Vc - objętość całkowita, Vc = Vsk + Vp