Cechy dramatu antycznego (budowa i kompozycja)
Tragedia starożytna podzielona była na następujące części:
prologos - aktor wygłaszał zapowiedź tragedii
parados - wejście chóru na scenę
epejsodion - czyli epizod, część akcji
stasimon - komentarz chóru
epejsodion - kolejne wydarzenie
stasimon - komentarz chóru
eksodus - wyjście chóru
Cechy dramatu antycznego:
Zasada trzech jedności:
jedność czasu (wydarzenia rozgrywają się w ciągu 24h)
jedność miejsca (wydarzenia rozgrywają się w tym samym miejscu)
jedność akcji (wydarzenia w dramacie dotyczą tylko jednego wątku)
Ograniczona liczba aktorów (ilość osób występujących jednocześnie na scenie nie przekraczała 3) Brak scen zbiorowych a o wydarzeniach z udziałem wielu osób donosi posłaniec. Występowanie chóru (zapowiadał pojawienie się bohaterów, komentował wydarzenia na scenie, w pieśniach lirycznych wypowiadał refleksje i wykonywał odpowiednie figury taneczne).
Trójdzielność kompozycji :
Prolog - wprowadzał w sytuację dramatu, przedstawiał bohaterów i zapoznawał z tematem utworu (stanowił ekspozycję kończącą się węzłem dramatycznym, tj. wydarzeniem rozpoczynającym akcję
Rozwinięcie akcji - druga część obejmująca kilka epejzodionów podzielonych stasimonami i szczytowym punktem była perypetia stanowiąca przełom w akcji dramatycznej, kończąca się katastrofą - klęską bohatera
Epilog - wyjaśniająca, dopowiadająca część dramatu, skierowana do publiczności