Podział zaimków według kryterium substytucyjności
ZAIMEK	cześć mowy, którą zastępuje	przykład	kategorie fleksyjne
rzeczowny	rzeczownik	kto, któż, ktoś, ktokolwiek, nikt	przypadek (tylko on ma zróżnicowanie ze względu na rodzaj i liczbę)
przymiotny	przymiotnik	który, któryż, którykolwiek, któryś, żaden	przypadek, liczba, rodzaj, deprecjatywność
liczebny	liczebnik	ile, ileż, ileś, ilekolwiek	przypadek i rodzaj (gdy zastępują liczebnik główny lub ułamkowy); przypadek (gdy zastępują liczebnik zbiorowy); nieodmienne (w pozycji M., B., ew. D.), np. bez liku, co nieco, co niemiara, niedużo, trochę, odrobinę
przysłowny	przysłówek	jak, jakże, jakoś, jakkolwiek	nieodmienne

Podział zaimków według kryterium deiktyczności
ZAIMKI	przykład	funkcja	uwagi dodatkowe
wskazujące	to, tamto, ten, tamten, taki, tyle, tak, tam, tu	wskazują osobę, rzecz, miejsce itp., które identyfikujemy dzięki ich bliskości, dzięki wskazującemu gestowi mówiącego lub dzięki temu, że zostały/są wymienione w zdaniu podrzędnym, wprowadzanym zaimkiem względnym
pytajne	kto, któż, co, cóż, który, któryż, jaki, jakiż, ile, ileż, jak, jakże, gdzie, gdzież, kiedy, kiedyż	służą do tworzenia pytań; często występują na początku zdania lub w pytaniach zależnych	często to samo słowo, zależnie od kontekstu, może pełnić funkcję zaimka pytajnego albo względnego, np. Daj mi to, co masz. (zaimek względny) Nie wiem, co masz. (zaimek pytajny)
względne	co, cokolwiek, który, którykolwiek, ile, ilekolwiek, gdzie, gdziekolwiek	łączą zdanie nadrzędne z podrzędnym, jednak w odróżnieniu od spójników zajmują określoną pozycję w zdaniu podrzędnym (podmiotu, przydawki, orzeczenia)
nieokreślone	coś, cokolwiek, wszystko, nic, któryś, którykolwiek, każdy, żaden, ileś, gdzie, gdziekolwiek, wszędzie, nigdzie	wskazują nieokreśloną osobę, rzecz, cechę, której mówiący nie chce lub nie umie nazwać	zaimki nieokreślone zakończone na -kolwiek, mogą być też zaimkami względnymi, np. Daj mu cokolwiek, byle sobie poszedł. (zaimek nieokreślony) Cokolwiek mu dasz, będzie chciał więcej. (zaimek względny)
dzierżawcze	mój, twój, jego, swój	wskazują na związek jakiejś osoby, rzeczy, sytuacji itp. z kimś lub z czymś
osobowe	ja, ty, on	wskazują uczestników sytuacji komunikacyjnej	wymienia się tu niekiedy leksemy pan, pani, państwo
zwrotne	się1	wskazuje, że wykonawca czynności sam jej podlega; funkcje wtórne: sygnał, że dana czynność jest wzajemna; sygnał, że gramatyczny podmiot zdania nie jest sprawcą czynności, lecz jej obiektem; sygnał, że obiektem czynności jest pewna, nienazwana osoba	oprócz formy kanonicznej, także: siebie, sobą, sobie
		się2 - zaimek nieokreślony		tylko forma kanoniczna; zajmuje w zdaniu pozycję, w jakiej mógłby wystąpić mianownikowy podmiot zdania;
Uwaga! się może być morfem czasownikowym.