Wypadek - to ograniczone zdarzenie nagłe, którego następstwa możemy opanować za pomocą posiadanych, środków, np. wypadek komunikacyjny (czyli z udziałem środków komunikacji/transportu)
Postępowanie na miejscu wypadku komunikacyjnego.
1. Zaparkuj przed miejscem zdarzenia celem zabezpieczenia miejsca (nie zapomnij o zabezpieczeniu go przed kradzieżą) i kierując koła w stronę pobocza, włącz światła awaryjne, jeżeli jest ciemno - włącz światła pozycyjne, a jeżeli potrzeba oświetl nim miejsce wypadku,
2. Nocą załóż na siebie coś jasnego (kamizelka ostrzegawcza) lub przyczep sobie jakiś materiał odblaskowy i używaj latarki. Stosuj ogólne zasady bezpieczeństwa.
3. Wyślij świadków wypadku, aby ostrzegali nadjeżdżających kierowców oraz powiadomili policję, pogotowie ratunkowe.
4. Ustaw trójkąty ostrzegawcze lub światła w odpowiedniej odległości (wg kodeksu ruchu drogowego) od miejsca wypadku z obu stron. Odległość umieszczenia znaków ostrzegawczych zależy od wielu czynników jak przebieg drogi, ukształtowanie terenu, pogoda i widoczność, a także rodzaju drogi, od 30-50 m poza terenem zabudowanym do 100 m na autostradzie lub na drodze szybkiego ruchu
5. Wyłącz zapłon we wszystkich uszkodzonych pojazdach i nie odłączaj akumulatora (ściąganie klem może spowodować powstanie iskry i zapalenie się pojazdu). Jeżeli potrafisz to zamknij dopływ paliwa w pojazdach z silnikiem Diesla i w motocyklach.
6. Ustaw pojazdy w stabilnym położeniu. Jeśli samochód stoi normalnie, zaciągnij hamulec ręczny, włącz bieg lub zablokuj koła, spróbuj zabezpieczyć pojazd przed przewróceniem się.
7. Rozejrzyj się, czy istnieją fizyczne zagrożenia. Czy ktoś pali papierosa? Czy w najbliższym otoczeniu są pojazdy z oznakowaniem wskazującym na niebezpieczny ładunek? Czy została zerwana napowietrzna linia energetyczna? Czy w pobliżu jest rozlane paliwo?
8. Jeżeli samochód się pali - użyj gaśnicy, aby zgasić płomienie pod maską samochodu uchyl (nie otwieraj) klapę, a następnie wprowadź całą zawartość gaśnicy.
9. W wyniku zderzenia dochodzi do różnych obrażeń u kierowcy i pasażerów. Szybko oceń stan poszkodowanych. Dopiero wtedy, gdy będziesz w stanie podać podstawowe informacje na temat poszkodowanych, wzywaj pomoc medyczną.
Jeżeli sytuacja nie zagraża życiu (brak oznak krążenia, oddechu, pożar samochodu) to nie ruszaj poszkodowanego. Transportem poszkodowanych w wypadku i pomocą medyczną zajmie się wykwalifikowany personel medyczny.
Z samochodu wyciągaj ich tylko w niżej wymienionych sytuacjach:
- kiedy istnieje niebezpieczeństwo zapalenia się pojazdu lub kiedy istnieje niebezpieczeństwo najechania na uszkodzony pojazd przez inny pojazd (zagrożenie ze strony miejsca zdarzenia),
- jeżeli pozycja poszkodowanego uniemożliwia Ci udzielenie pierwszej pomocy (pozycja siedząca uniemożliwia przeprowadzenie pośredniego masażu serca) lub zagraża poszkodowanemu (pozycja siedząca zagraża osobie będącej we wstrząsie).
10. Zajmij się w pierwszej kolejności tymi, których życie jest zagrożone. Przeszukaj teren, żeby nie pozostawić ofiar rzuconych gdzieś dalej od miejsca wypadku, lub które same oddaliły się (szok powypadkowy).
11. Bezzwłocznie, jeśli jest potrzeba, przystąp do reanimacji i opatrz obrażenia zagrażające życiu lub wyglądające niebezpiecznie. Jeśli to możliwe, zajmij się poszkodowanymi nie zmieniając ich pozycji (wyjątek - reanimacja).
12. Wstępnie zawsze zakładaj, że nastąpiło uszkodzenie kręgów szyjnych. Podtrzymuj rękami głowę i szyję ofiary, tak aby mogła ona swobodnie oddychać. W miarę możliwości obserwuj stale wszystkich poszkodowanych aż do nadejścia specjalistycznej pomocy.
Ewakuacja i transport pacjenta
Rzadko zdarza się, aby świadkiem zdarzenia był zespół ratownictwa medycznego. Często natomiast bezpośrednio po wypadku zachodzi bezwzględna konieczność ewakuacji pacjenta. Świadkowie zdarzenia niedysponujący odpowiednim sprzętem i nie dość liczni, aby przeprowadzić bezpieczną ewakuację rannego, mogą się podjąć przemieszczenia go w sytuacjach wyższej konieczności, a mianowicie:
- gdy wokół miejsca zdarzenia istnieje strefa zagrożenia, np. wybuchem, pożarem, skażeniem toksycznymi substancjami (także gazami) - nie należy jednak zapominać o własnym bezpieczeństwie i ograniczeniach związanych ze zbliżaniem się do miejsca wypadku;
- gdy poszkodowany znajduje się w przymusowej pozycji stanowiącej bezpośrednie zagrożenie (np. pozycja siedząca dla osoby we wstrząsie lub utrudniającej przeprowadzenie niezbędnych natychmiastowych zabiegów ratujących życie (resuscytacja).
W pozostałych wypadkach osoba przemieszczająca pacjenta ponosi pełną odpowiedzialność za skutki takiego działania. Kiedy okoliczności zdarzenia nie stanowią zagrożenia dla poszkodowanych, należy ograniczyć się do udzielenia pierwszej pomocy, pamiętając o unieruchomieniu głowy (u poszkodowanych po wypadkach, pobitych, ale także nieprzytomnych, których zawsze należy traktować jako urazowych do momentu wykluczenia) i utrzymywaniu drożności dróg oddechowych do czasu przybycia kwalifikowanej pomocy.
Jedna osoba powinna zająć się utrzymywaniem głowy w osi ciała z jednoczesnym wysunięciem żuchwy do przodu w razie potrzeby; czynności tej nie wolno przerwać aż do założenia profesjonalnego unieruchomienia. Zabezpieczenie kręgosłupa szyjnego jest daleko ważniejsze od prowizorycznego unieruchomienia złamań, co należy brać pod uwagę, gdy pomocy udziela jedna osoba.
Najbezpieczniejszą metodą wyciągnięcia poszkodowanego z pojazdu w pojedynkę w sytuacji zagrożenia jest chwyt Raudkego.
Pozycja powyższa nie zapewnia stabilizacji kręgosłupa szyjnego, warto więc zastosować modyfikację tego chwytu, polegającą na przytrzymaniu ręką wkładaną pod ramię ręki trzymanej pacjenta jego żuchwy i dociśnięciu jej do własnej klatki piersiowej. Powyższa modyfikacja chwytu Raudkego umożliwia stabilizację kręgosłupa szyjnego. Można ją zastosować, gdy nie ma dużych dysproporcji między gabarytami osoby wyciąganej i wyciągającej.
Jeżeli w pobliżu miejsca zdarzenia znajduje się duży płaski przedmiot, na przykład drzwi, oraz kilka osób do pomocy, można przy użyciu tego przedmiotu ewakuować poszkodowanego ze strefy zagrożenia, a także wyjąć go z samochodu w sposób atraumatyczny. Za priorytet należy przyjąć oddelegowanie jednej osoby do zabezpieczenia kręgosłupa szyjnego - jej zadaniem będzie utrzymywanie głowy w osi ciała niezależnie od zmian pozycji rannego oraz utrzymanie drożności dróg oddechowych.
Drzwi należy podsunąć jak najbliżej pośladków osoby wyciąganej, a przesunięcie powinno się odbywać na zasadzie wyciągu osiowego. Kolejne osoby powinny być odpowiedzialne za stabilizację i przesuwanie klatki piersiowej, miednicy i nóg pacjenta. Technika ta zbliżona jest do ewakuacji z pojazdu przy użyciu deski ortopedycznej.
Chorego z urazem po ewakuacji należy położyć płasko na ziemi. Jeżeli nie ma potrzeby prowadzenia zabiegów resuscytacyjnych, należy zadbać o stabilizację kręgosłupa szyjnego do czasu założenia profesjonalnego unieruchomienia. Do prowizorycznego unieruchomienia głowy najlepiej wykorzystać własne ręce i kolana.
Jeżeli zastaje się poszkodowanego w pozycji na brzuchu lub na boku, niekiedy istnieje konieczność wykonania obrotu i ułożenia pacjenta na plecach. Ma to miejsce w razie trudności z utrzymaniem drożności dróg oddechowych, konieczności wykonania zabiegów resuscytacyjnych czy opanowania krwotoków na przedniej powierzchni ciała. Do bezpiecznego wykonania takiego obrotu są niezbędne przynajmniej trzy osoby. Jedna odpowiada za utrzymanie głowy w osi kręgosłupa, a kolejne za stabilizację i obrócenie barków i miednicy pacjenta.
Ręce obracających powinny być skrzyżowane dla uzyskania jak najbardziej synchronizowanych ruchów.
Naprzemienne ułożenie rąk przez kolejnych ratowników umożliwia lepszą synchronizację podczas manewru obracania. Należy pamiętać o stabilizacji głowy; osoba za to odpowiedzialna dyryguje pracą zespołu.
Dla pacjentów z wydolnym krążeniem i oddychaniem, ale nieprzytomnych, u których istnieje ryzyko wymiotów, odpowiednia jest pozycja boczna ustalona (inaczej zwana pozycją bezpieczną). Powyższa pozycja zabezpiecza przed zachłyśnięciem. Można ją zastosować u pacjentów z zachowanym oddechem i krążeniem, u których wykluczono możliwość urazu.
wiec jest 22 pytania ale sa poschwytliwe
pisze Ci odrazu odpowiedzi tez do niektoych
1.hipotermia
2.upał - brak potliwości
3.pyt. ze zdjęciem - prąd
4. poparzenie III stopnia
heroina - szpilkowate zrenice
5. brak oddechow 5 ratunkowych przy ciazy
6. odmrozenie Istopnia
7. przy postrzale - zależne od masy
8. resuscytacja do momentu zgonu
9. zlamanie podudzia od paliczkow do pachwiny
10. wyciagniecie z samochowu - chwyt "jaka nazka kogos na R"
11. dziecko po upadku - pomoc wzywa sie po 1 min
12. resuscytacja dziecko 1 reka
13. zaksztuszenie- pytanie czy pani sie ksztusi
14. CO - toksycznosc
15 100 ucisniec na minute
16. oparzenie skala %
17. zlananie kosci krotkiej - usztywnienie 2 stawow sasiednich
wiecej niestety nie pamietam ale reszta byla prosta
1.hipotermia
2.porażenie słoneczne lekkiego stopnia, objawy wszystkie z wyjątkiem:
odp:brak potliwości
3.pyt. ze zdjęciem - odp: porażenie prądem
4. poparzenie III stopnia
5. brak 5 oddechów ratunkowych: przy ciąży
6. odmrożenie I stopnia
7. przy postrzale - zależne od masy pocisku
8. resuscytacja do momentu zgonu
9. złamanie podudzia od paliczków do pachwiny
10. wyciągniecie z samochodu - zastosować chwyt R.. [jakieś nazwisko]
11. dziecko po upadku - pomoc wzywa się po 1 min
12. resuscytacja dziecka- 1 ręką, nadgarstkiem
13. zakrztuszenie- pytanie czy pani się krztusi
14. CO - toksykologia: terapia hiperbaryczna
15. częstość uciśnięć: 100/min
16. oparzenie skala %
17. złamanie kości krótkiej - usztywnienie 2 stawów sąsiednich
18. objaw po zażyciu heroiny- szpilkowate źrenice
19. postępowanie przy odmrożeniu
20. uciskamy środek klatki piersiowej
21. prawidłowy przebieg resuscytacji z wyjątkiem: klatka opada
22. złamanie piszczeli: unieruchomienie od palców do pachwiny
23. postępowanie przy złamaniu: unieruchomienie, nie ruszać, nie
nastawiać.
24. coś o regule '8' (nie mam pojęcia o co chodzi).
1. Uszkodzony naskórek, skóra czerwona, pierczenie to objawy oparzenia
stopnia: 1-2-3-4
2.Skóra czarna lub nie wrażliwa na dotyk ( czy coś takiego) to objawy odmrożeń stopnia: 1-2-3-4 3Zasady toksykologii: -przy zatruciu metanolem wyst. zaburzenia siatkówki oka
4.Zgodnie z regułą "9" oparzenie lewej dolnej kończyny i głowy to:
-9%-27%-36%-18%
5.Jak postępować w oparzeniach?
-odizolować od źródła temp. i chłodzić wodą
6.Podczas oparzenia środkiem chem. należy, z wyjątkiem
-przemyć wodą
-przemywanie musi trwać conajmniej kilkanaście minut
-przemyć substancją neutralną
-przemyć substancją o przeciwnym pH
7.Objaw zatrucia heroiną to
-szpilkowate źenice
8. coś o porażeniach prądem ; odp chyba że występują rozległe
oparzenia
9.Prócz dotyku i słuchu, na co zwracasz uwagę prowadząc RKO?
-wizualna ocena uniesień klatki piersiowej
10. hipotermia - z czym związana ( było coś o barbituranach, spadku
zapotrzebowania komórek na tlen)
11. 3letnie dziecko spadło ze schodów, nie oddycha nie ma tętna co robisz
-wzywam pogotowie po 1 min reanimacji
-natychmiast wzywam pogotowie
12. u 2 letniego dziecka jak przeprowadzisz masaż serca
-2 palcami
-2 rękami
- jedną ręką
13. objawy udaru słonecznego : brak pocenia
14. cos o chwycie Haimlisha : gdzie uciskamy, co powoduje ucisk
15. oparzenie radiacyjne - był opis i trzeba było to wybrać spośród
innych oparzeń
16. przy zatruciu co nie ulega kontaminacji
-zawiazki zębów
-skóra
-przewód pokarmowy
17. objaw nie wystepujący przy zatruciu gazami lotnymi - brak kaszlu
18. po czym poznasz że staw skręcony
19. objawy złamania zamkniętego kości z wyjątkiem - krwawienie
zewnątrzne
20. przy odmrożeniu/hipotermi co robisz? - zabezpieczam przed dalszą
utratą ciepła