Malwina Winiarska 28.11.2000.
Rok I gr.8
Kier. Budownictwo
Doświadczenie 7
1.Cel doświadczenia
Celem doświadczenia jest badanie drgań wahadła sprężynowego.
2.Teoria.
Ruch drgający harmoniczny.
Ruch drgający jest to ruch , w którym ciało porusza się tam i z powrotem po tej samej drodze ( np. wahadło w zegarze , ciężarek zawieszony na sprężynie ).Szczególnym przykładem ruchu drgającego jest ruch harmoniczny prosty. Ruch ten występuje gdy siła działająca na ciało drgające jest proporcjonalna do wychylenia ciała od położenia równowagi i przeciwnie do niego skierowana. Równanie ruchu punktu o masie m , poddanego działaniu takiej siły, jest następujące:
ma = - kx
a - przyspieszenie masy m
x - wychylenie masy od równowagi
k - współczynnik proporcjonalności
Gdy przyspieszenie a wyrazimy jako drugą pochodną x(t), to:
a = d2x / dt2 = - (k / m )x
którego rozwiązaniem jest funkcja:
x = A cos (ωt + ϕ )
Ruch harmoniczny prosty jest to taki ruch , w którym współrzędna opisująca ruch ciała zmienia się okresowo w sposób sinusoidalny.
ϕ - faza początkowa ruchu; kąt, określający wartość współrzędnej x w chwili t=o
A - amplituda drgań (maksymalne wychylenie ciała drgającego od położenia równowagi)
ω - częstość kołowa drgań spełniająca zależność:
ω = 2π / T = 2πƒ
T - okres
ƒ - częstotliwość drgań (ƒ = 1/T )
Przyspieszenie w ruchu harmonicznym prostym można wyrazić wzorem:
a = - ω2x
zaś prędkość:
ω = ( k / m )1/2
czyli częstość kołowa równa jest pierwiastkowi kwadratowemu z ilorazu współczynnika k i masy m .
Ruch drgający ciała zawieszonego na sprężynie.
Ciężarek zawieszony na sprężynie spoczywa w położeniu, które jest położeniem równowagi. Działają wtedy na niego dwie siły, które się wzajemnie równoważą:
ciężkości - P = mg (działa pionowo w dół )
sprężystości F0 = - kx0 (działa przeciwnie do kierunku odkształcenia). Zgodnie z prawem Hooka przy małych odkształceniach siła ta jest wprost proporcjonalna do odkształcenia x0.
k - współczynnik sprężystości sprężyny
Współrzędne spoczynkowego odkształcenia x0 otrzymamy z warunku równowagi: P + F0 = 0.Wartości tych wektorów muszą być jednakowe:
mg = kxo
Jeśli mamy dane x0 i m możemy wyznaczyć współczynnik sprężystości sprężyny k :
k = mg / x0
Z poznanych już zależności możemy wywnioskować ,że:
T = 2π ( m / k )1/2
Tak więc T zależy od : m, k. Nie zależy od początkowego wychylenia ciężarka od położenia równowagi. To, że okres drgań nie zależy od amplitudy A określone jest jako prawo izochronizmu wahadła sprężynowego. Jeżeli prawdziwe jest w/w prawo, to ciężarek raz wprawiony w drgania powinien poruszać się wiecznie. A jak wiemy tak nie jest.
Gdy nie pominiemy masy ms, to wzór na okres drgań wahadła ma postać :
T = 2π [(m + 1/3ms) / k]1/2
3.Wykonanie doświadczenia.
Wyznaczanie współczynnika sprężystości i sprężyny.
1.Zawieszamy sprężynę na statywie i przymocowujemy do jej końca lekki plastykowy wskaźnik. Na podziałce liniowej połączonej ze statywem odczytujemy położenie poziomej kreski zaznaczonej na wskaźniku.
2.Do wskaźnika doczepiamy odważnik o znanej masie i ponownie odczytujemy położenie kreski wskaźnika. Obliczamy wydłużenie sprężyny.
3. Obliczamy ciężar zawieszonej masy i współczynnik sprężystości k .
4. Pomiary wykonujemy dla trzech różnych ciężarków i obliczamy średnią wartość k .
Wyniki umieszczamy w tabeli A.
Sprawdzenie prawa izochronizmu wahadła.
1.Obciążamy sprężynę odważnikiem, odciągamy go w dół i mierzymy czas kilkudziesięciu (n ) pełnych drgań wahadła. Dla tej samej amplitudy drgań pomiary powtarzamy trzykrotnie. Obliczamy średni czas n drgań, a następnie okres ruchu drgającego.
2. Pomiary okresu powtarzamy jeszcze przy dwóch innych, odpowiednio powiększonych amplitudach drgań.
Wyniki umieszczamy w tabeli B.
Wyznaczanie masy ciężarka.
Analogicznie jak powyżej, wyznaczamy okres drgań sprężyny obciążonej nieznaną masą mx. Przekształcając wzór na T otrzymamy:
m = k (T2 / 4π2) - 1/3ms
Masa m jest sumą masy badanej mx i masy wskaźnika mw. Masę mx obliczamy więc ze wzoru:
mx = m - mw = k ( T2 / 4π2 ) - 1/3ms - mw
Wyniki zostały umieszczone w tabeli C.
Tabela A.
Ciężarek |
Położenie wskaźnika |
Wydłużenie |
Współczynnik |
||
masa mi [kg] |
ciężar Pi [N] |
bez obciąż. loi [m] |
z obciąż. li [m] |
xoi = li - loi [m] |
ki = Pi / xoi [N / m] |
0.05 |
0.49 |
0.22 |
0.23 |
0.01 |
49 |
0.10 |
0.98 |
0.22 |
0.24 |
0.02 |
49 |
0.20 |
1.96 |
0.22 |
0.26 |
0.04 |
49 |
Wartość średnia współczynnika sprężystości k =( k1 + k2 + k3 ) / 3 |
49 |
Tabela B.
Amplituda Ai [m] |
Czas n = 40 drgań ti [s] |
Okres drgań T = tśr / n [s] |
||
0.014 |
12.71 |
12.43 |
12.29 |
0.31 |
0.016 |
12.75 |
12.17 |
12.36 |
0.31 |
0.018 |
12.62 |
12.90 |
12.15 |
0.31 |
Tabela C.
Czas n = 40 drgań ti [s] |
12.40 |
13.25 |
13.05 |
|
tśr = 12.90 s |
Okres drgań T = tśr / n [s] |
0.32 |
Masa sprężyny ms [kg] |
0.0275 |
Masa wskaźnika mw [kg] |
0.0055 |
Masa ciężarka oblicz. mx [kg] |
0.11 |
Wynik ważenia ciężarka [kg] |
0.0605 |
Błąd względny [kg] |
0.0099 |
Błąd względny [%] |
|