ENTEROCOCCUS SP.

Czynniki determinujące chorobotwórczość Enterococcus sp.:

• proteinaza

• cytolizyna

• nialuromidaza

Źródła zakażeń:

• własna flora fizjologiczna,

• droga bezpośrednia.

Wrota zakażeń:

• nosiciele tzw. nosicielstwo kałowe/

Zakażenia wywoływane przez Enterococcus sp. (głównie endogenne, rzadko egzogenne):

• zakażenia układu moczowego,

• zapalenie wsierdzia,

• zakażenie tkanek miękkich,

• zapalenie otrzewnej,

• zakażenie skóry,

• zakażenie ran, ropnie

• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (noworodki).

Rozpoznanie:

• kliniczne - objawy i przebieg zakażenia,

• laboratoryjne - dodatni wynik badani mikrobiologicznego,

Zapobieganie i zwalczanie:

• eliminacja źródła zakażenia,

• przecięcie dróg szerzenia się zakażenia,

• szkolenie personelu medyczno zakresie metod zapobiegania i kontroli zakażeń,

• racjonalne stosowanie cefalosporyn i imepenemu (czynniki selekcjonujące wielooporne szczepy Enterococcus sp.),

• izolacja pacjentów pacjentów których stwierdzono zakażenie wankomycynoopornym szczepem Enterococcus,

• kontrola procesu sterylizacji (np. wody stosowanej do płynów dializacyjnych).