Ciało doskonale czarne - jest to ciało które absorbuje całe światło jakie na nie pada nie zależnie od długości fali.

max T =d pr. Wiena

J=σ 

Z ciało doskonale czarnego może być wypromieniowana jedynie ściśle określona i skończona ilość energii w jednostce czasu i jedynie określona i skończona ilość energii jest w takim ciele zawarta.

Doświadczenie Fr-He

Celem doświadczenia było zbadanie mechanizmów zderzeń elektronów w atomie rtęci.(r 1914). Dotyczy jedynie zewnętrznych elektronów odpowiadające poziomy energetyczne(zwane poziomami optycznymi) ponieważ jakiekolwiek przejście między nimi związane jest z fotonami o długościach fal leżących w widzialnym obszarze widma lub blisko tego obszaru. W celu doświadczenia zmontowano układ pomiarowy. W układzie tym zastosowano przyrządy badające zależność między prądem anodowym a na pięciem przyspieszającym. Wzrostowi napięcia towarzyszy wzrost prądu anodowego podobnie jak w każdej lampie elektronowej jednak gdy napięcie przyspieszające jest zwiększane o około 5V pojawia się znaczny spadek prądu anodowego.

  m/h(E -U) 

jest miarą gęstości prawdopodobieństwa

Własności funkcji falowych:

-Natężenie fali jest proporcjonalne do kwadratu jej amplitudy

-Funkcja falowa mówi o położeniu cząstki w czasoprzestrzeni

Własności światła

  • spójne

  • monochromatyczne

  • spolaryzowane

Zasada działania lasera (rubinowego) - w laserze tym lampę błyskową zasila się ogromnym impulsem energii, która w postaci błysku bardzo intensywnego światła zostaje rzucona na kryształ powodując akcję laserową. Proces ten następnie zostaje powtarzany i za każdym błyskiem światła z lampy kryształ jest źródłem wiązki laserowej. Lasery tego typu wytwarzają promieniowanie laserowe o bardzo dużej mocy w bardzo krótkich przedziałach czasowych. (laser impulsowy)

Liczby kwantowe: n,m,l,s

l=± 1 m=0; ± 1

Siły w jądzrze

  • bardzo silne

  • nie zależą od ładunku

  • siły przyciągania

  • krótko zasięgowe

  • łatwo wysysane przez otaczające nukleony

Zjawisko Zeemana - 1912 odkryto że anomalne zjawisko Zeemana dla bliskich dubletów i trypletów przechodzi w bardzo silnych polach magnetycznych w normalny obraz trypletów Lorentza zwanych inaczej normalnym zjawiskiem Zeemana.

σ 