FRANCJA

Polityka społeczna obejmuje swym zasięgiem wszystkich obywateli.

Zabezpieczenie społeczne jest realizowane przez 3 kasy: (1) kasę ubezpieczenia chorobowego, macierzyństwa, inwalidztwa, zgonów, ubezpieczenia od wypadków przy pracy i chorób zawodowych, (2) kasę zasiłków rodzinnych, (3) kasę zabezpieczenia na starość.

Zarząd finansowy sprawuje nad nimi Centralna Agencja Kas Zabezpieczenia Społecznego, a na szczeblu centralnym są powoływane: dyrekcja zabezpieczenia społecznego, generalna inspekcja spraw społecznych oraz organizacje konsultacyjne i koordynacyjne.

System emerytalny

Prawo do pełnej emerytury uzyskuje się po przepracowaniu 37,5 lat. W ramach systemu emerytalnego minimum emerytalne mają zapewnione wszystkie osoby powyżej 65 roku życia.

Świadczenia na rzecz ludzi starych: Poza emeryturami, rentami i zasiłkami we Francji funkcjonują tzw. kluby trzeciego wieku, które działają w ośrodkach socjalnych poszczególnych dzielnic i organizują odczyty, spotkania, tańsze bilety do teatrów, kin, wycieczki, wczasy po zniżonych cenach, a także pomoc lekarską, w zajęciach domowych, umieszczeniu w domu opieki itp.

Świadczenia rodzinne: Ogółem we Francji istnieją 24 rodzaje świadczeń na rzecz rodzin.

Opieka zdrowotna Jest odpłatna, ale pacjent otrzymuje częściowy zwrot kosztów z kasy ubezpieczeniowej.

System pomocy społecznej

W systemie pomocy społecznej istotne są działania uwzględniające potrzeby osób i rodzin znajdujących się w szczególnie trudnych sytuacjach życiowych. Chodzi tu o rodziny dotknięte chorobą, niepełnosprawnością, rodziny niepełne, wielodzietne, czy patologiczne.

Francja jako jedyne państwo UE nie ma wpisanych w konstytucję żadnych praw socjalnych. System pomocy społecznej we Francji został oparty na zasadzie subsydiarności wywodzącej się ze społecznej nauki Kościoła. Według tej zasady społeczeństwo lub państwo nie powinno wykonywać tego, co jednostka może zdziałać dzięki własnej inicjatywie oraz własnymi siłami.

Świadczenia z pomocy społecznej

Nie mają charakteru roszczeniowego, co oznacza, że nie przysługują w sposób automatyczny, ale na podstawie łatwo identyfikowalnych kryteriów uniwersalnych. Instytucje pomocy społecznej przeprowadzają kontrolę stanu dochodowego potencjalnego świadczeniobiorcy celem sprawdzenia rzeczywistych potrzeb zgłaszających się osób.

HOLANDIA

Realizowana w Holandii polityka społeczna obejmuje: (1) zabezpieczenie i pomoc społeczną, (2) ochronę zdrowia,

(3) politykę oświatową.

Kwestie te są regulowane przez 5 narodowych aktów prawnych.

Ubezpieczenie społeczne ma charakter obowiązkowy i są nim objęci wszyscy pracujący oraz bezrobotni. Osoby objęte ubezpieczeniem są uprawnione, po ukończeniu 65. roku życia, do przejścia na emeryturę lub do otrzymania renty inwalidzkiej w razie trwałego lub przejściowego inwalidztwa. Ubezpieczeniem od wypadków przy pracy i chorób zaw. są objęci wszyscy pracownicy na koszt pracodawcy.

• Pomoc społeczna ma charakter wyłącznie pieniężny i jest realizowana przez urzędy gmin.

• Działalność w tym zakresie prowadzą także organizacje społeczne, a państwo ją subwencjonuje.

Ubezpieczenia zdrowotne są obowiązkowe; składki płacą pracujący i pracodawcy, a emeryci — pewien procent swoich emerytur; system zasiłków rodzinnych obejmuje ogół ludności; zasiłki te są wypłacane na trzecie i każde następne dziecko; składkę uiszcza pracodawca.

• Opiekę zdrowotną realizują kasy chorych, będące instytucjami samorządowymi. Chorym przysługuje prawo wyboru lekarza domowego, u którego rejestrują się jako stali pacjenci; lekarz domowy otrzymuje za każdego pacjenta roczne honorarium, niezależnie od liczby udzielonych porad.

• Cechy działalności socjalnej:

• A) zróżnicowany system świadczeń obejmujący różnego rodzaju szkolenia zawodowe

• B) system ten realizowany jest przez prywatne organizacje podlegające kontroli, finansowane głównie przez rząd

• C) rozwój szczególnej edukacji społ. mającej duży wpływ na opinię i metodykę działalności socjalnej

• Instytucje społeczne w Holandii podzielone są na trzy sektory:

• 1. praca socjalna - opieka i pomoc psychospołeczna dla osób indywidualnych i małych grup

• Wyróżnia się pewne specjalizacje w działalności socjalnej np. praca socjalna dla określonych kategorii (ośrodki dla alkoholików i narkomanów, dla maltretowanych kobiet, dla dzieci, dla osób lekko upośledzonych)

• Pracownicy socjalni mają własny związek krajowy, który czuwa nad profilem i kodeksem etycznym zawodu

• 2. praca kulturalna - skierowana do osób i grup w związku z ich zainteresowaniami

• 3. praca opiekuńcza - praca z ludźmi mającymi wiele problemów w życiu i powinni w związku z tym przebywać w instytucjach. Najważniejsze formy tej działalności: formy rezydencyjce zapewniające pomoc dla młodzieży, placówki dla osób upośledzonych umysłowo i fizycznie, placówki psychiatryczne, opieka rezydencyjna dla osób starszych, więzienia i areszty.

NIEMCY

Państwo ma obowiązek ochrony wszystkich obywateli przed brakiem zabezpieczenia socjalnego oraz urzeczywistnienia sprawiedliwości społecznej.

Polityka społeczna obejmuje:

- zabezpieczenie społeczne,

- ochronę zdrowia

- politykę oświatową.

Na system zabezpieczenia społecznego składają się następujące ubezpieczenia:

- na wypadek choroby (obowiązkowe),

- od nieszczęśliwych wypadków,

- emerytalne (obowiązkowe),

- od bezrobocia (obowiązkowe).

Fundusze ubezpieczeniowe są tworzone ze składek pracodawców i pracobiorców.

Świadczenia emerytalne wynoszą 45% średniego wynagrodzenia i są najwyższe w Europie.

Zasiłek chorobowy przez pierwsze 42 dni choroby jest wypłacany przez pracodawcę (100%), następnie przez kasę chorych (70%).

Ubezpieczenie od bezrobocia uprawnia do otrzymywania zasiłku w wysokości 63% zarobku netto dla bezdzietnych i 88% dla posiadających dzieci. Zasiłek w tej wysokości jest wypłacany co najmniej przez pół roku, maksymalnie przez 1 rok. Po roku, gdy bezrobotny nadal pozostaje bez pracy, zasiłek zmniejsza się i wynosi odpowiednio 56% i 58% i wówczas jest wypłacany bezterminowo.

Świadczenia z ubezpieczenia od wypadku są wypłacane z kasy branżowych związków zaw., ale przysługują tylko wtedy, gdy wypadek zdarzył się na najkrótszej drodze do pracy, podczas pracy w miejscu zatrudnienia, na najkrótszej drodze do domu.

W ramach systemu zabezpieczenia społecznego wypłaca się również świadczenia zgodnie z tzw. katalogiem grup socjalnych: rodzina i małżeństwo, zdrowie, zatrudnienie, starość, utrata żywiciela rodziny, skutki wydarzeń politycznych, mieszkanie, oszczędzanie, ogólna pomoc życiowa.

Pomoc społeczna w sytuacji trudnej

Ma do niej prawo każdy obywatel, a nawet cudzoziemiec, o ile nie może się utrzymać i nie otrzymuje żadnej innej pomocy. Obejmuje ona pomoc na pokrycie kosztów codziennego trzymania, przezwyciężenie trudności dotyczących osób chorych, upośledzonych i starszych. Pomoc społeczna leży w gestii landów i gmin. Funkcja pomocy społecznej polega na umożliwieniu prowadzenia godnego życia.

Opieka zdrowotna

Służba zdrowia jest głównie prywatna i kosztowna, ale powszechnie dostępna dzięki ubezpieczeniom chorobowym i kasom chorych, które refundują te koszta. Istnieje również sieć otwartych państwowych i komunalnych placówek służby zdrowia.

Podstawowe funkcje opieki zdrowotnej, czyli profilaktyka, lecznictwo i rehabilitacja są realizowane przez federalne ministerstwo zdrowia, kasy chorych, stowarzyszenia lekarskie oraz ministerstwa zdrowia krajów związkowych.

• SZKOCJA

W latach '50 zaczęto organizować kursy opieki społecznej W 1970 r. utworzono Stowarzyszenie Pracowników Pomocy Społecznej w Wielkiej Brytanii.

Ustawa o Pomocy Społecznej z 1969 r. umożliwiła utworzenie zintegrowanych służb opieki społecznej i gwarantowała rozwój ośrodków, w których wielu pracowników miało się zajmować jedną rodziną.

1. Służby rezydencyjce - rząd realizując politykę opieki w środowisku lokalnym, proponuje obniżenie poziomu bezpośrednich dotacji w zakresie mieszkalnictwa. Proponuje zakup odpowiednich usług od sektora społecznego i handlowego w drodze przetargów.

2. Służby do spraw dzieci - działalność opiekunów społecznych poświęcona jest głównie zapobieganiu rozpadowi rodzin, a w efekcie konieczności zapewnienia opieki dzieciom.

3. Kolegia dziecięce - jednym z celów jest ochrona interesów dziecka. Kolegia mają możliwość: wydania postanowienia o umorzeniu sprawy, zarządzenie kurateli i kurateli pobytowej.

4. Służby publiczne związane ze zdrowiem - opiekunowie społeczni zajmują się problemami społecznymi i rodzinnymi chorych.

5. Działalność społeczna w społecznościach lokalnych - poświęca się uwagę stosunkom sąsiedzkim. Zachęcanie członków zbiorowości do rozpoznawania i rozwiązywania problemów

---