AFRODYTA - bogini miłości i piękności, opiekunka żeglarzy, identyfikowana w Rzymie z Wenus. Córka Zeusa i Diony, według innej tradycji jako córka Uranosa, którego organy płciowe, odcięte przez Kronosa, spadły do morza i spłodziły boginię. Afrodyta była żoną Hefajstosa, który dowiedziawszy się o jej miłostkach z Aresem uwięził ich w metalowej sieci narażając na szyderstwa wszystkich bogów. Dziećmi Afrodyty i Aresa były: Harmonia i Eros; z Anchizesem miała syna Eneasza. Pewnego dnia Niezgoda rzuciła jabłko przeznaczone dla najpiękniejszej, do tego miana stanęły trzy boginie: Hera, Atena, Afrodyta. Parys ofiarował jabłko Afrodycie, co rozgniewało pozostałe boginie, doprowadziło to do wojny trojańskiej. Atrybutami Afrodyty były: mitr, jabłko, róża, łabędź, jaskółka, gołąb i zając.
APOLLO - bóg słońca światła i wyroczni; patron poezji, muzyki, sztuk i nauk, przewodnik muz. Syn Zeusa i Latony, brat Artemidy. Przedstawiany jako bóg bardzo piękny, wysoki z długimi czarnymi lokami o błękitnym odcieniu. Czcili go również pasterze jako opiekuna trzód. Poświęcone mu były: wilk, sarna, łabędź, kruk, sęp, delfin, wawrzyn.
ARES - bóg wojny, utożsamiany z rzymskim Marsem.
ARTEMIDA - bogini świata zwierzęcego i roślinnego; w późniejszych okresie czczona jako dziewicza bogini lasów i gór, łowów i dzikich zwierząt, czczono ją także jako boginię księżyca i patronkę szczęśliwych porodów. Córka Zeusa i Latony, siostra Apollina. Strzałom Artemidy przypisywano nagłą i bezbolesną śmierć, mimo to uchodziła za boginię mściwą. W Rzymie utożsamiana z Dianą.
ASKLEPIOS - bóg sztuki lekarskiej, syn Apollina i Koronis; był mężem Epiony, ojcem bogini zdrowia Higiei i bogini lecznictwa Panakei. W Rzymie czczono Asklepiosa pod imieniem Eskulapa. Atrybuty to: węże owinięte wokół laski, szyszka świerka, wieńce laurowe, niekiedy koza lub pies.
ATE - bóstwo zaślepienia prowadzącego do zbrodni, jak również usposobienie kary za występki, córka bogini niezgody Eris. Wygnana przez Zeusa z Olimpu.
ATENA - bogini pokoju i wojny słusznej, wyskoczyła z głowy Zeusa, dlatego uważana była za usposobienie wszelkiego rozumu i mądrości. Córka Zeusa i Metis, przyszła na świat całkowicie uzbrojona. Atrybutami Ateny były: Tarcza (egida), dzida, hełm, sowa i drzewo oliwne; posiadała liczne przydomki: Promachos, Pallas, Bulaja, Ksenia, Agoraja, Polias, Partenos. W Rzymie utożsamiana z Minerwą.
CHARYTY - boginie wdzięku i radości. W Rzymie utożsamiane z Gracjami.
CHLORIS - bogini kwiatów, usposobienia wiosny, ukochana Zefira. W Rzymie utożsamiana z Florą.
DEMETER - bogini pól i urodzajów, córka Kronosa i Rei, siostra Zeusa, z którym miała córkę Persefonę. Przedstawiano ją jako poważną niewiastę z wieńcem na głowie, sierpem i pochodnią lub koszem owoców w ręku. W Rzymie utożsamiana z Ceres. Atrybutami były: kłos, narcyz, mak, żuraw.
DIONIZOS - bóg winnej latorośli, wina i płodnych sił przyrody, syn Zeusa i Semele. Semele, kochanka Zeusa zapragnęła ujrzeć go w całym boskim majestacie, bóg ukazał się wśród gromów i błyskawic, od których Semele została porażona; Zeus wydarł z jej łona sześciomiesięczny płód i zaszył go w swoim udzie, a gdy nadszedł czas, chłopiec wyszedł na świat cały i żywy. Dionizos uchodził za łagodnego i dobrego boga, który obłaskawiał nawet dzikie zwierzęta. W Rzymie utożsamiany z Bachusem. Atrybutami Dionizosa była laska owinięta winną latoroślą.
EIRENE - bogini pokoju, atrybutami Eirene były: gałązka oliwna, róg obfitości, kłosy.
ENYO - bogini wojny. W Rzymie utożsamiana z Belloną.
EOS - bogini rozpoczynającego się dnia. Jej mężem był Titonos, z którym miała dwuch synów Memnona i Emationa. W Rzymie utożsamiana z Aurorą.
EREB - bóg ciemności, syn Chaosu, brat Nocy. Zeus strącił go do Tartaru w czasie walk z tytanami.
ERIS - bogini niezgody i kłótni, jedna z cór Nocy. Dziećmi jej były: Ponos (Trud), Late (Zapomnienie), Limos (Głód ), Algos (Cierpienie), Horkos (Przysięga). Według innej tradycji była siostrą i towarzyszką Aresa. Eris rozgniewana, że nie została zaproszona na wesele Peleusa i Tetydy, rzuciła między boginię jabłko z napisem "dla najpiękniejszej", doprowadziło to do sporu między Herą, Ateną i Afrodytą.
EROS - bóg miłości. W Rzymie utożsamiany z Amorem.
ERYNIE - boginie zemsty z rodzone z krwi okaleczonego Uranosa: Alekto - usposobienie gniewu, Tysyfone - zemsty, Megera - nienawiści.
GAJA - Matka-Rodzicielka, wraz z Uranosem wyłoniła się z Chaosu; była to pierwsza para bogów władająca światem, prarodzicami następnych pokoleń bogów, Kronosa i Zeusa. Miała córkę Raję. Gaję czczono jako żywicielkę wszystkich, opiekunkę dzieci i jako boginię znającą wszystkie tajemnice przeznaczenia.
GLAUKOS - bóg morski, opiekun żeglarzy i rybaków, posiadający dar wieszczenia.
HADES - bóg zmarłych, władca świata podziemnego, syn Kronosa i Rei, brat Zeusa i Posejdona, mąż Persefony. W Rzymie utożsamiany z Plutonem. Atrybutami Hadesa były: cypr i narcyz.
HEBE - bogini młodości, córka Zeusa i Hery, siostra Aresa i Ejlejtyi. W Rzymie utożsamiana z Juwentą.
HEFAJSTOS - bóg ognia, sztuki kowalskiej i złotniczej, syn Zeusa i Hery, maż Afrodyty, która zdradzała go z Aresem. W swojej kuźni przy pomocy cyklopów wykuwał pioruny dla Zeusa. Dziełem Hefajtosa było berło i tarcza Zeusa (egida). W Rzymie utożsamiany z Wulkanem.
HEKATE - bogini ciemności, świata widm, czarów i magii, utożsamiana niekiedy z Artemidą, jako boginią księżyca. Hekate uważana była również za boginię pokuty i mścicielkę przelanej krwi.
HELIOS - bóg słońca, brat Eos i Selene; potomek Uranosa i Gai. Objeżdżał codziennie świat na rydwanie zaprzężonym w cztery białe rumaki, dając ludziom światło i ciepło. W Rzymie utożsamiany z bogiem Sol.
HERA - najpotężniejsza bogini na Olimpie, córka Kronosa i Rei, siostra i żona Zeusa; opiekunka małżeństw i wierności małżeńskiej. Atrybutami Hery był: paw, owoc granatu, lilia, i nieśmiertelnik. W Rzymie utożsamiana z Junoną.
HERMES - bóg handlu i zysku, opiekun kupców, utożsamiany z rzymskim Merkurym.
HESTIA - bogini ognia, patronka ogniska domowego, córka Kronosa i Rei, siostra Zeusa i Hery; nigdy nie opuszczała Olimpu, czczona w każdym domu. Atrybutem był płomień ogniska. W Rzymie utożsamiana z Westą.
HIGEJA - bogini zdrowia, córka Asklepiosa.
HORY - trzy córki Zeusa i Temidy, boginie pór roku i społecznego ładu: Eunomia - bogini praworządności i ładu, Eirene - pokoju, Dike zwaną także Astreą - sprawiedliwości.
HYPNOS - bóg snu, syn Nocy i Erebu brat bliźni boga śmierci Tanatosa.
IRIS - bogini tęczy.
KERY - boginie śmierci córy Nocy.
KRONOS - bóg drugiego pokolenia, bóg rolnictwa i zasiewów; syn Uranosa i Gai, siostrą i żoną była Rea, dziećmi Kronosa były: Hades, Posejdon, Hera, Demeter, Hestia i Zeus. W Rzymie utożsamiany z Saturnem.
MOJRY - trzy boginie przeznaczenia i losu każdego człowieka, córki Nocy. Według innej tradycji Zeusa i Temidy. Kloto (Prządka) i Lachezis (Obdarzająca) przędły nić ludzkiego życia, Atropos (Nieodwracalna) przecinała ją, gdy przyszła chwila śmierci.
MORFEUSZ - bóg marzeń sennych, syn Tanatosa, według innej tradycji Hypnosa. W Rzymie utożsamiany z Silwanusem.
NEMEZIS - bogini ludzkiego losu i strażniczka powszechnego ładu, usposobienie zemsty bogów, córka Nocy.
NIKE - bogini zwycięstwa, towarzyszkami w boju były bóstwa: Zelos, Kratos, Bia. Córka Pallasa i nimfy Styks.
NIMFY - boginie zdrowia: wodne - najdy, górskie - oready, łąkowe - lejmoniady, leśne - driady.
NOC - bogini, córka Chaosu, siostra Erebu; dziećmi były kery, mojry, Eris, Hypnos, Tanatos.
PAN - bóg pasterzy i trzód. W Rzymie utożsamiany z Faunem. Atrybutami Pana była: syring, kij pasterski, wieniec jodłowy lub gałązka jodły w ręce.
PARKI - boginie losów ludzkich, identyfikowane z greckimi mojrami.
PLUTOS - bóg bogactwa, syn Demetry i Iasjona; za karę że nagradzał swymi darami wszystkich ludzi bez wyboru, przez Zeusa został oślepiony.
POSEJDON - bóg morza, syn Kronosa i Rei, brat Zeusa i Hadesa, żoną jego była Amfitryta a córką Okeanos. W Rzymie utożsamiany z Neptunem.
PRIAP - bóg płodności, zapewniający urodzaje, opiekun winnic, ogrodów i drzew, syn Dionizosa i Afrodyty.
REA - Bóstwo Ziemi, Matka trzeciej generacji bogów, siostra i żona Kronosa. Dzieci Rei to: Zeus, Hades, Posejdon, Hera, Demeter, Hestia. Utożsamiana z frygijską boginią Kybele i rzymską boginią Ops.
SELENE - bogini księżyca, siostra Heliosa i Eos, utożsamiana z rzymską boginią Luną. Uchodziła za córkę Hyperiona i Tei albo Pallasa lub Heliosa. Z Zeusem miała córkę Pandię.
SYLENY - bóstwa rzek i źródeł.
TANATOS - bóg śmierci, syn Nocy, brat Hypnosa, jego synem był Morfeusz.
TEMIDA - bogini sprawiedliwości i praw, córka Uranosa i Gai, matka Ho i Mojr. Przedstawiana z rogiem obfitości, wagą, opaską na oczach i z mieczem w dłoni.
TYCHE - bogini opiekująca się miastami i kierująca losami poszczególnych ludzi.
URANOS - pierwszy bóg, który wyłonił się z Chaosu, żoną jego była Gaja, dziećmi ich byli: tytani, cyklopi, hekatonchejrowie (sturęcy), a z krwi okaleczonego Kronosa powstały erynie.
ZEUS - najwyższy bóg Greków, syn Kronosa i Rei. Zeus był ojcem bogów i ludzi, panem nieba, światła i piorunów, kierował siłami przyrody i porządkiem świata. Swą władzę dzielił z Hadesem i Posejdonem. Żoną jego była bogini Hera, dziećmi ich byli: Ares, Hefajstos, Hebe; z innych związków: gracje, Persefona, Apollo, Artemida, Afrodyta, Hermes, Dionizos, Herakles, Atena. Atrybutami Zeusa były: orzeł, dąb i piorun.