Pytania z ogólnej metodyki nauczania ruchu

1. Definicja i rodzaje ruchu w aspekcie motorycznym

Ruch - stan właściwy ciału, które nie pozostaje w spoczynku. Rodzaje- odruchy wykonywane mimowolnie, dzielimy na wrodzone i nabyte, - ruchy dowolne - nabyte umiejętności , „ wypracowany schemat ruchowy” - podlegają kontroli i koncepcji.

2. Omów zależności między zdolnościami i ich predyspozycjami

Zdolności motoryczne

Kondycyjne

Kompleksowe

Koordynacyjne

Strukturalne

Energetyczno Funkcjonalne

Neuro Sensoryczne

Psychiczne

Predyspozycje

3. Stadia rozwoju ruchowego w 1 roku życia

Pierwsze stadium zgięciowe (filogenetyczne, do ok. 6 tygodnia życia) - Pierwsze stadium wyprostne (od ok. 7 tygodnia życia do 3-4 miesiąca)- Drugie stadium zgięciowe (przygotowanie do pierwszej lokomocji 4 do 7- 8 miesiąc) - Drugie stadium wyprostne (moment osiągnięcia pełnego wyprostu ciała, początek lokomocji dwunożnej (8 - 9 do 12 - 14 miesiąc)

4. Omówić ogniwa procesu nauczania motorycznego

Diagnoza, prognoza, ordynacja wraz z realizacją, kontrola uzyskanych wyników.

Wg Demela diagnoza winna być realizowana w trzech zakresach:

• Osobniczym (wysokość, ciężar ciała, pojemność życiowa płuc, dojrzałość biologiczna, stan zdrowia i postawy ciała, sprawność motoryczna, itp.)

• Grupowym (interakcje pomiędzy członkami grupy, istnienie nieformalnych grup)

• Środowiskowym

5. Omówić metody nauczania czynności ruchowej ze względu na rodzaj zadania

• Zadania ścisłe - wymagają metod odtwórczych,

• Zadania częściowo określone - metod usamodzielniających,

• Zadania problemowe - metod twórczych

Podstawowa metoda - naśladowcza - ścisła (odtworcza)

Jej cechy:

• Ścisłe odtwarzanie pokazanego wzorca ruchu wg schematu S-R (bodziec - reakcja),

• Ćwiczenie jest określone i ma tylko jedno rozwiązanie, takie jak założył nauczyciel,

• Uczeń jest przedmiotem zabiegów dydaktycznych,

• Proces nauczania przebiega według określonego schematu,

• Ćwiczenie musi być powtórzone setki razy

Metody proaktywne (usamodzielniające

1. Metoda zabawowa - naśladowcza: naśladowanie pewnych mechanizmów, zwierząt i ludzi, zjawisk przyrodniczych.

2. Metoda zabawowa - klasyczna: uczniowie stawiani są w sytuacji zadaniowej za pomocą fabuły (w zabawach), lub przepisów (gry)

3. Metoda bezpośredniej celowości ruchu: polega na tym, że nauczyciel stawia uczniów w sytuacji zadaniowej poprzez zalecenie wykonania prostych zadań.

4. Metoda programowanego usprawniania się: polega na samodzielnym usprawnianiu według pewnych założeń, podobnych jak w metodzie programowanego uczenia się techniki ruchu, przykładem mogą być różnego rodzaju „ścieżki zdrowia”

Metody kreatywne (twórcze

1. Metoda ruchowej ekspresji twórczej: improwizacja ruchowa; stworzona przez R. Labana. Zakłada stosowanie zasady wszechstronności, stopniowania wysiłku (trudności), przemienności wysiłku i rozluźnienia.

Metoda problemowa: organizowanie sytuacji problemowych przez nauczyciela, formułowanie problemów, udzielanie uczniom niezbędnej pomocy w rozwiązywaniu problemów i sprawdzaniu tych rozwiązań