LITERATURA:

Adolf Hitler „Rozmowy przy stole”

Istnieją dwa typy polityki ludnościowej:

1. propopulacyjna zwana pronatalistyczną (łac. natalis - dotyczące urodzin) - stosowana np. w III Rzeszy; przed II wojną światową zauważono niż demograficzny.

Mechanizmy pobudzania płodności:

• pożyczki (po 4-tym dziecku państwo umarzało dług);

• zasiłki;

• stypendia;

• akcje propagandowe (ordery za płodność);

• kult macierzyństwa.

2. antypopulacyjne zwane antynatalistycznymi - np. ruch na rzecz planowania rodziny zapoczątkowany w 1959 roku w Indiach na rzecz krajów trzeciego świata. Program ten miał przeciwstawić się eksplozji demograficznej.

Skutki:

• spadek liczby urodzeń również pozamałżeńskich;

• spadek śmiertelności matek i noworodków.

Typologie programu na rzecz planowania rodziny:

• państwo oficjalnie prowadzi taką politykę (Chiny, Indie);

• państwo popiera, natomiast samo nie prowadzi takiej polityki, prowadzą go inne instytucje (Puerto Rico).

Podstawowym aspektem przeciwnym polityce antypopulacyjnej jest aspekt kulturowy, gdzie np. ludzie nie chcą stosować antykoncepcji, choć wiedzą jak, a seksualność jest tematem tabu.

Antropologia miłości

5. POLITYKA LUDNOŚCIOWA

Typologia.

1

PROCESY DEMOGRAFICZNE - WYKŁADY