Sprawozdanie - Ćwiczenie 7.

Doświadczenie 1. Wyznaczenie reakcji podporowej belki ciągłej.

Do doświadczenia przyjmujemy pierwszy model belki, obciążamy ją siłą skupioną P=1kG=9.8N w punkcie F i dokonujemy odczytu początkowego (OP) w punkcie C. Zdejmujemy obciążenie, przyjmujemy drugi model belki i ponownie zakładamy siłę P w punkcie F i dokonujemy odczyt końcowy(OK).

W miejscu podpory C umieszczamy szalkę i poprzez dosypywanie śrutu doprowadzamy punkt C do położenia wyjściowego(OP).

Masa szalki ze śrutem stanowi reakcję podporową Rc.

Punkt	C
OP	1.36
OK	5.02
[m]	0.0366

Waga szalki ze śrutem 905 g.

Masa śrutu i szalki:

Porównanie wyników:

Reakcja	Obl.doświadczalnie	Obl.teoretycznie
Rc [N]	6.49	8.88

Uwagi własne.

Znaczna rozbieżność między wynikami doświadczalnyni i teoretycznymi wynika z niedokładności wagi szalkowej i niedostatecznej czułości wskaźników na zmianę obciążenia.

Doświadczenie 2.Wyznaczenie przemieszczeń punktów B i D belki ciągłej.

Przyjmujemy pierwszy model belki i odczytujemy OP, następnie obciążamy belkę w punkcie F i wykonujemy OK.

Wyniki pomiarów:

Punkt	B	D
OP	4.12	5.91
OK	3.82	7.27
[m]	0.30 E-3	-1.36 E-3

Z równania linii ugięcia Eulera:

Porównanie wyników:

Punkt	Obl.doświadczalnie	Obl.teoretycznie
B	0.00030	0.00021
D	-0.00136	-0.00278
	[m]	[m]

Uwagi własne.

Znaczna rozbieżność między wynikami może wynikać z błędu w pomiarach, wykonywanych tylko jednokrotnie.