Aluminotermia

Proces, w którym wykorzystywana jest zdolność glinu do odbierania tlenu tlenkom innych metali. Jest to możliwe ze względu na bardzo dużą entalpię tworzenia Al₂O₃:

2 Al + ³/₂ O₂ → Al₂O₃ ∆H = -1678 kJ

Aluminotermię stosuje się między innymi do pozyskiwania manganu, chromu, wanadu, kobaltu, boru, krzemu czy stopu -żelazochromu. Sproszkowany (granulowany) glin redukuje tlenki metalu i dzięki znacznemu efektowi cieplnemu (temp. powyżej 2000˚C) pozyskiwany jest wytopiony metal, po którego powierzchni pływa lekki Al₂O₃, który zabezpiecza metal przed utlenieniem:

8 Al + 3 Mn₃O₄ → 9 Mn + 4 Al₂O₃ ∆H = -2352 kJ

Cr₂O₃ + 2 Al → Al₂O₃ + 2 Cr

3 Fe₃O₄ + 8 Al → 4 Al₂O₃ + 9 Fe

Reakcję inicjuje mieszanina zapalająca, tzn. rozdrobniony, metaliczny magnez, nadtlenek baru i chloran (V) potasu.

Termit

Mieszanina złożona z glinu i tlenku metalu wykorzystywana w procesie aluminotermii. Substancje wchodzące w jej skład są w proporcjach zapewniających redukcję metalu przez glin. Zazwyczaj termity są rozdrobnione tak, aby drobiny miały jak najmniejsze rozmiary.

Przykładem termitu jest tzw. Ferromit składający się z tlenków żelaza(II) i żelaza(III), tj. Fe₃O₄ i glinu. Znajduje on zastosowanie w spawalnictwie oraz pirotechnice jako bojowy środek zapalający.

---