Wg Oxfordzkiego słownika kłamstwo to ostre wyrażenie moralnego potępienia, którego staramy się uniknąć w uprzejmej rozmowie Jest ono często zastępowane synonimami takim jak fałsz i nieprawda.
Osoby,które nieświadomie przekazują fałszywą informacje nie są kłamcami.
W kłamstwie zmylenie ofiary jest zamierzone; okłamujący intencjonalnie wprowadza druga osobę w błąd. Kłamca może wybrać kłamstwo lub prawdę i wie, na czym polega różnica między jednym i drugim.

Kłamcy patologiczni-wiedza ze nie mówią prawdy, ale nie mogą nad tym zapanować.

Jeśli kłamca uwierzy w swoje kłamstwo przestaje być kłamcą.
Definiując kłamstwo musimy wziąć pod uwagę także okłamywanego. Nie prosił on,żeby powiedziano mu nieprawdę, a kłamca nie uprzedził go, że zostanie okłamany.

Kłamstwo- jedna osoba ma intencje zmylenia drugiej, czyni to rozmyślnie, bez uprzedzenia o posiadaniu takiego zamiaru i bez explicite wyrażonej przez okłamywanego prośby o wprowadzenie go  w błąd. Kłamać można na dwa sposoby:

-ukrywanie-kłamca wstrzymuje się od przekazania jakiejś informacji faktycznie nie mówi niczego nieprawdziwego. Nie wszyscy ukrywanie uważają za kłamstwo(lekarz nie mówi pacjentowi jak bardzo poważny jest stan).Jest to wygodniejsza forma kłamstwa.Jest łatwiejsze.Niczego nie trzeba wymyślać , nie narażamy się na wykrycie naszego kłamstwa, wydaje się mniej karygodne, jest pasywne, mamy mniejsze poczucie winy, jest łatwiejsze do obrony ,jeśli zostanie wykryte –(wymówki- nieznajomość sprawy, chęć ujawnienia wszystkiego później, zapominanie)

-fałszowanie- kłamca nie tylko ukrywa prawdziwa informację, ale przekazuje także informację fałszywą, tak jak gdyby była prawdziwa.

Kłamca traci możliwość wyboru pomiędzy fałszowaniem a ukrywanie, gdy zostanie przez rozmówce sprowokowany do odpowiedzi.

Niektóre kłamstwa od początku wymagają fałszowania. Kłamca ucieka się do fałszowania –nawet, jeśli kłamstwo bezpośrednio tego nie wymaga, aby lepiej zamaskować to, co jest ukrywane. Ten rodzaj fałszowanie trzeba zastosować, gdy ukrywane muszą być emocje. Łatwiej ukrywa się emocje, które przezywamy słabo niż silne emocje, które przezywamy w danym momencie. Kłamać można jedynie na temat przyczyn emocji. Kłamstwu często towarzyszy Strach, który bardzo ciężko ukryć. Po tym można zorientować się czy kłamiemy czy nie. Zdradzają nas także drżące ręce, rozciągnięte i naprężone usta,górne powieki i brwi podniesione do góry, zakrywanie twarzy, bądź całkowite jej odwracanie od rozmówcy. Najlepszym sposobem ukrycia emocji jest maska. Najlepsza maska jest fałszywa emocja. Najczęściej stosowaną maską jest uśmiech, ponieważ łatwo go wyzwolić niektórych jest bardzo dobrze odbierany przez otoczenie. W niektórych sytuacjach nie sprawdza się, wówczas trzeba zachować kamienna twarz(poker).Trudniej maskuje się negatywne emocje.

-fałszywa prawdomówność-polega na mówieniu prawdy, ale w taki sposób, że ofiara nie wierzy w to, co usłyszała.)Mąż podejrzewa żonę słusznie o romans, więc pyta, z kim rozmawiała. Żona odpowiada: ooo dzwonił mój kochanek…dzwoni do mnie, co godzinę). Kłamca nie jest zmuszony do powiedzenia nieprawdy


-półprawda -ktoś mówi prawdę, ale tylko częściowo, pominięcie kluczowej informacji. Kłamca nie jest zmuszony do powiedzenia nieprawdy

-podstęp błędnego wnioskowania mówienie prawdy,ale w taki sposób, że wynika z niej cos przeciwnego, niż zostało powiedziane( nie podoba Ci się dzieło artysty, jednak w jego obecności wychwalasz je pod niebiosa).Kłamca nie jest zmuszony do powiedzenia nieprawdy.

-fałszywa atrybucja- przyznanie się do przezywania określonej emocji, ale fałszywe zidentyfikowanie jej przyczyny


Występują dwa rodzaje wskazówek kłamstwa:

-przeciek-, gdy kłamca przez pomyłkę wyjawia prawdę.

-wskazówka fałszu-, gdy widać, że kłamca kłamie, ale nie ujawnia jednak prawdy.

Rozdział, 3 –Dlaczego kłamstwa wychodzą na jaw?
 
Kłamstwa wychodzą na jaw z różnych powodów:
-przypadkowe wykrycie dowodów(ślad szminki)
-wydać kłamcę może inna osoba(zazdrosny współpracownik)
 

Kłamcy nie zawsze przewidują, że będą musieli kłamać i często nie są przygotowani. Jakiekolwiek zaniedbania w zakresie: przewidywania, kiedy trzeba będzie kłamać, wymyślenia i zapamiętania scenariusza adekwatnego do zmieniających się okoliczności ujawnia łatwe do wychwycenia wskazówki kłamstwa. Pojawia się albo sprzeczność wewnętrzna albo niezgodność z innymi bezspornymi dowodami.

Konieczność przemyślenia każdego słowa, pauzy, ściągnięcie brwi lub dolnych powiek, albo zmiany w gestykulacji mogą nas zdradzić.

Jedną z przyczyn występowania błędów podczas kłamania jest to, że kłamca nie może wcześniej przećwiczyć fałszywego scenariusza. A także problemy z ukrywaniem i fałszowaniem emocji, gdyż w przypadku silnych emocji często nie ma się nad nimi kontroli. Łatwiej przychodzi nam opanować emocje, która przychodzi stopniowo i należy raczej do tych słabiej przezywanych np. poirytowanie.
3emocje najczęściej powiązane z kłamstwem wymagają dokładniejszego omówienia:1)Strach przed wykryciem kłamstwa jest największy, gdy:
-okłamywany ma reputację osoby, która ciężko wprowadzić w błąd
-okłamywany staje się podejrzliwy
-kłamca ma małe doświadczenie i nie ma sukcesów okłamywaniu
-kłamca jest szczególnie podatny na strach przed przyłapaniem go na kłamstwie
-stawki są bardzo wysokie
-w grę wchodzi zarówno nagroda, jaki i kara lub, co najmniej kara
-grozi ciężka kara za przyłapanie na kłamaniu lub za to, czego kłamstwo dotyczy, a także kłamca nie jest skłonny przyznać się do winy
-okłamywany nie odnosi żadnych korzyści z kłamstwa

2)poczucie winy z powodu okłamywania jest największe, gdy:
-ofiara kłamcy nie chce być okłamana
-kłamstwo jest całkowicie egoistyczne, a okłamywany nie czerpie żadnych korzyści i traci tyle samo lub więcej niż zyskuje kłamca
-kłamstwo nie jest usprawiedliwienie i pojawia się w sytuacji, w której usankcjonowana jest szczerość
-kłamca od dłuższego czasu nie praktykuje kłamania
-kłamca i okłamywany podzielają te same wartości społeczne
-kłamca jest osobiście znany okłamywanemu
-kłamca nie może uznać okłamywanego za osobę naiwne lub godna pogardy
-ofiara kłamcy nie ma powodu, aby spodziewać się, że zostanie wprowadzona w błąd, a kłamca zachęca okłamywanego,żeby mu zaufał.

3)Radość oszukiwania jest największa, gdy:
-okłamywany stanowi dla okłamywanego wyzwanie, mając reputacje osoby, która trudno zwieść
-kłamstwo jest wyzwaniem dla okłamującego, ze względu na to, co musi być ukryte lub sfabrykowane
-inne osoby obserwują albo wiedzą o kłamstwie i podziwiają zręczny wyczyn kłamcy.
 Poczucie winy strach radość, wszystkie te emocje mogą pojawić się w wyrazie mimicznym, głosie lub ruchach ciała nawet, gdy kłamca stara się je ukryć. Jeśli nie ma żadnych niewerbalnych przecieków, to usilne ich hamowanie może powodować pojawienie się, wskazówki fałszu.

---