Niedostosowanie społeczne
Trzy stadia niedostosowania społecznego
1 Stadium
obserwujemy takie zjawiska jak : uczucie odtrącenia , można zauważyć u osób frustrację potrzeb, tzn nie są zaspokajane potrzeby emocjonalne . Jednostka wykazuje reakcje negatywne - zachowanie negatywne ( zachowania oporne i zaczepne ) nie mają te zachowania formy nawykowej ( trwałego utrwalenia ) są raczej prowokujące . Często też rejestruje się , że siła tych reakcji jest nieproporcjonalna do bodźca , który je wywołał , często mają charakter impulsywny. W tym stadium jednostki wykazują brak cierpliwości , wytrwałości, koncentracji( żródłem tych deficytów jest zobojętnienie emocjonalne ), o takich osobach nie można mówić , że nie mają poczucia winy, bo mają świadomość i żałują swoich czynów.
2 stadium
Przejście do kolejnego stadium ma miejsce wtedy gdy dziecko nie otrzymuje pomocy psychologicznej . Reakcje mogą być typu agresywnego , nawet w sytuacjach okazywania im życzliwości . Pojawiają się próby kontaktu ze środkami odurzającymi - alkohol , jest to również czas kiedy szukają grupy odniesienia - grupy przestępcze lub para przestępcze 3 stadium
obserwujemy dwa rodzaje zjawisk , pierwsze jest związane z agresywnym zachowaniem , które zaczyna mieć formę nawyku , jest reakcją na sytuacje trudne i konfliktowe. Łączą się w różne grupy dokonujące różnego rodzaju przestępstw , następuje łączenie się w zbiorowość ( zbiorowe gwałty, kradzieże)
Kolejnym etapem taryfikowania się wykolejenia przestępczego , która charakteryzuje się strukturyzacją grupy i określeniu „ zasad: i specjalizacji grupy, np. grupy chuligańskie , złodziejskie .
TYPY wykolejenia przestępczego.
Dwie klasyfikacje
I klasyfikacja - Czapów - wyróżnia trzy typy wykolejenia społecznego
II klasyfikacja Sullivana i Grandów - badacze amerykańscy.
Typologia Wg Czapówa
1.zwichnięta socjalizacja
taki sposób dochodzenia o wykolejenia odwołujący się do zwichniętej socjalizacji - niedostatki w socjalizacji, rodzice nie spełniają funkcji rodzicielskich
2.demoralizacja
mówimy wówczas jeżeli w początkowej fazie socjalizacji dziecko ma dobre wzorce , ale w okresie socjalizacji wkarcza na grupy przestępcze np. przy okazji migracji ze wsi do miast.
3. socjalizacja pod kulturowa
jest to wychowywanie dziecka niejako do funkcjonowania przestępczego . Są rodziny , które zaspokajają potrzeby emocjonalne i materialne , ale są przyuczane do życia przestępczego , ale np. bycie kieszonkowcem , rodziny mafijne.
Typologia wg Sullivana i Grandów , w swojej klasyfikacji nawiązują do charakterystycznych form dewiacyjnych , dewiantywnego zachowania się jednostki niedostosowanej społecznie. Oceniają od strony zachowania
KLASY
I klasa Eksploraci
Jednostki aspołeczne , są to osoby które postrzegają inne osoby do osobistej eksploracji ( instrumentalne traktowanie drugiego człowieka na ile mogą wykorzystać ) .
Jednostki te nie potrafią przewidzieć zachowań innych osób wobec siebie , dlatego też w sytuacji niepewności, bądź lekkiego zagrożenia reagują złością i agresją . słabsze nasilenie niż u socjopatów , zdarza się im działać impulsywnie
II klasa Konformiści
Na frustrację własnych potrzeb reagują serwilizmem ( ugrzeczniona , służalcza, nadmiernie uprzejma postawa) w stosunku do osób , które utrudniają zaspokojenie potrzeb , ale jedynie w stosunku gdy są to osoby znaczące .
Tego rodzaju działanie jest często instrumentalne , manipulują swym konformizmem , aby uzyskać doraźne korzyści.Jeśli mają poczucie bezpieczeństwa...
III klasa Neurotycy
Jednostki, które co prawda w jakimś stopniu zinternalizowały jakieś normy , ale nie bardzo wiedzą czy sobie z tym poradzą , przeżywaja nieustanny lek . Lęk , że nie sprostają tym wymaganiom powoduje niemoc i bezradności , pojawiają się zachowania nieakceptowane społecznie.