Browna-Séquarda zespół, zespół objawów wywołanych połowiczym uszkodzeniem rdzenia kręgowego, na który składają się: porażenie mięśni i zaburzenie czucia głębokiego po stronie uszkodzenia oraz zaburzenie czucia bólu i temp. po stronie przeciwnej.
Objawy te występują w obrębie i poniżej segmentu ciała unerwionego przez neurony uszkodzonego fragmentu rdzenia kręgowego.
Zespół Browna-Sequarda jest najczęściej wynikiem uciskania fragmentu rdzenia np. przez przerzut nowotworowy. Nazwany od francuskiego lekarza Ch.É. Browna-Séquarda.
Zespół Browna-Séquarda (zespół poprzecznego uszkodzenia połowy rdzenia, ang. Brown-Séquard syndrome, Brown-Séquard's hemiplegia, Brown-Séquard's paralysis) - zespół neurologiczny spowodowany jednostronnym, poprzecznym uszkodzeniu połowy rdzenia kręgowego. Na obraz kliniczny zespołu w czystej postaci składają się:
tożstronny niedowład piramidowy poniżej miejsca uszkodzenia, spowodowany uszkodzeniem drogi korowo-rdzeniowej )górnego neuronu ruchowego)
tożstronne zniesienie czucia rodzaju dotyku, rozróżniania dwóch jednocześnie dotykanych punktów, wibracji i czucia głębokiego (propriocepcji) poniżej miejsca uszkodzenia, spowodowane uszkodzeniem pęczka smukłego i klinowatego
przeciwstronne zaburzenia czucia bólu i temperatury poniżej miejsca uszkodzenia, spowodowane uszkodzeniem drogi rdzeniowo-wzgórzowej
zniesienie wszystkich modalności czucia w zakresie unerwianych przez uszkodzony korzeń nerwu (lub korzenie) dermatomów
niedowład obwodowy mięśni unerwianych przez uszkodzone korzenie nerwów.
Najczęstszymi przyczynami zespołu są guzy rdzenia, stwardnienie rozsiane, także uraz kręgosłupa, np. w ranach od ostrych narzędzi lub od kuli.
Zespół opisał w 1850 roku brytyjski neurolog Charles-Édouard Brown-Séquard (1817-1896)