ochrona środowiska przyrodniczego - wykład - 09.10.2006, semestr V


zmienna równowaga ekosystemów - uwarunkowana tworzącymi je organizmami żywymi, chroni biosferę przed zniszczeniem przez szkodliwe czynniki abiotyczne rozwijającej się technosfery

pojęcie `ekosystem' po raz pierwszy sformułowane przez Oduna (1959)

„układ złożony z biocenozy i jej biotopu, w którym występują wzajemne hierarchicznie podporządkowane oddziaływania regulowane reakcjami sprzężeń zwrotnych warunkujących stabilność systemu - homeostazę”

biocenoza - zespół organizmów żywych

biotop - środowisko abiotyczne

biosfera [gr. sfera biotyczna] strefa życia, przestrzeń zamieszkana przez organizmy żywe, wierzchnia cienka warstwa skorupy ziemskiej, niemal całość wód i dolna część atmosfery

UNESCO - światowa sieć Rezerwatów Biosfery (ponad 300) w ramach programu Człowiek i Biosfera

obejmują ekosystemy naturalne i przekształcone wszystkich stref klimatycznych

- długoterminowy monitoring zmian flory i fauny

Rezerwaty Biosfery różnią się od Parków Narodowych tym, że mają wyraźnie zaznaczoną strefowość

- ściśle chroniona strefa centralna otoczona strefami przejściowymi z coraz intensywniejszą gospodarką ludzką (włączenie do ochrony lokalnych społeczności z ich obyczajami i kulturą)

nieliczni mieszkańcy rezerwatów powinni z nich w pewnym stopniu korzystać, ale ich nie niszczyć

trwałość ekosystemu - kontynuacyjna zdolność do ciągłego wytwarzania zasobów materialnych i usług, ilościowo i jakościowo na takim samym poziomie, przy zachowaniu ciągłości jego funkcjonowania

struktury i funkcje ekosystemów są kształtowane przez:

- energię

- wilgotność

- składniki odżywcze

- gradienty równowagi

każdy ekosystem posiada charakterystyczny dla danego układu skład biocenotyczny o właściwej sobie strukturze troficznej i hierarchicznej, dlatego w danym ekosystemie mogą istnieć charakterystyczne stany równowagi (homeostazy) pomiędzy produkcją biomasy (asymilacją), a jej rozkładem

zaburzenie różnego typu interakcji pomiędzy osobnikami, gatunkami i populacjami może doprowadzić do niszczenia danego ekosystemu

działania na rzecz ochrony środowiska wymagają:

  1. określonej wiedzy o funkcjonowaniu i o zależnościach pomiędzy poszczególnymi składowymi biotycznymi i abiotycznymi ekosystemów

  2. określonych planów strategicznych zrównoważonego rozwoju w skali mikro i w skali globalnej

  3. polityczna rola do konsekwentnej realizacji konwencji i umów międzynarodowych

KRAJOBRAZEM nazywamy część terenu, która pod względem wzajemnego oddziaływania swych podstawowych elementów, takich jak: litologia, ukształtowanie powierzchni, lokalny klimat, wody, gleby, świat roślinny i zwierzęcy oraz człowiek i skutki jego działalności, tworzy jedną współzależną całość, różną od obszarów sąsiednich

typy krajobrazu:

- pierwotny

- naturalny

- kulturowy

kolejność przekształceń typów krajobrazu następuje progresywnie (stopniowe wzrastanie), lub regresywnie (stopniowe obniżanie) w tej samej kolejności

po krajobrazie pierwotnym może nastąpić tylko naturalny, a po nim dopiero kulturowy

również odwrotnie - rekultywując krajobraz kulturowy zdewastowany można czynić to wyłącznie poprzez formowanie najpierw krajobrazu kulturowego harmonijnego, a dopiero potem przekształcić go ewentualnie w naturalny

WIELOFUNKCYJNOŚĆ AGROEKOSYSTEMÓW

funkcje agroekosystemów:

- użytkowa

- regulacyjna

- przestrzeni życiowej i zasobów genowych

- kulturalna i socjalna

- zasobu naturalnego

- dokumentacyjna

użytkowa - zaspokaja potrzeby człowieka dotyczące produkcji i informacji (stan jakości, przydatność gospodarcza, wartość ekonomiczna)

regulacyjna - reguluje akumulację, transport i przekształcanie energii i substancji

przestrzeni życiowej i zasobów genowych - przestrzeń dla wielkiej liczby zbiorowisk roślin, zwierząt i mikroorganizmów

kulturowa i socjalna - jest obiektem różnorodności struktur socjalnych i działań ludzkich (uzależnionych od ich miejsca w krajobrazie)

zasobu naturalnego - dostarcza żywność i paszę

dokumentacyjna - dokumentuje przydatność użytkową, funkcje użytkowe, regulacyjne i kulturowo-socjalne

zasada zrównoważonego i trwałego rozwoju - uwarunkowania między środowiskiem a rozwojem:

- niezbywalne prawo człowieka do korzystania ze środowiska i jego zasobów

- ochrona środowiska dla przyszłych pokoleń

- obowiązek ochrony ekosystemów i różnorodności biologicznej przez każde państwo

- obowiązek wprowadzenia krajowych i międzynarodowych norm środowiskowych oraz monitoringu środowiska

- obowiązek prowadzenia ocen konsekwencji dla środowiska zamierzonych działań gospodarczych

- udzielanie pomocy w rozwiązywaniu problemów środowiskowych innym państwom

- wymiana informacji z zakresu ochrony środowiska i racjonalnego korzystania z jego zasobów



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ochrona środowiska przyrodniczego - wykład - 30.10.2006, semestr V
ochrona środowiska przyrodniczego - wykład - 23.10.2006, wykłady, semestr V
ochrona środowiska przyrodniczego - wykład - 06.11.2006, semestr V
ochrona środowiska przrodniczego - wykład - 16.10.2006, wykłady, semestr V
rośliny ozdobne - wykład - 12.10.2006, semestr V
Ekonomia. wykład 1. 09.10.2006, Studja, Ekonomia SGGW, Wykłady
etyka - wykład - 05.10.2006, semestr V
Rośliny użytkowe - wykład - 03.10.2006, semestr V
ochrona srodowiska test 2A, iś pw, semestr I, Ochrona Środowiska, zaliczenie wykładów
ochrona srodowiska test 1B, iś pw, semestr I, Ochrona Środowiska, zaliczenie wykładów
Ochrona środowiska (2), Studia Wnig Gig, semestr 2, ochrona środowiska, OŚ wykłady
etyka - wykład IV - 26.10.2006, semestr V
2) wykład 09.10.2012, FiR UE KATO, licencjat, SEMESTR 5
sciaga (2), Studia Wnig Gig, semestr 2, ochrona środowiska, OŚ wykłady
Test B1 Ochrona Środowiska, iś pw, semestr I, Ochrona Środowiska, zaliczenie wykładów
rośliny ozdobne - wykład - 26.10.2006, wykłady, semestr V
rośliny ozdobne - wykład - 19.10.2006, wykłady, semestr V
etyka - wykład II - 12.10.2006, semestr V
Wykład z Ochrony Środowiska Nr 2 z dnia 18.10.2009, ochrona środowiska(1)

więcej podobnych podstron