Tempus futurum I (primum) - czas przyszły niedokonany

Futurum primum tworzy się z tematu presentis z infinitivu.

Temat praes. + b,. bi lub bu + końcówka osobowa - koniguacja pierwsza i druga.

Indicativus futuri I activi

Moneo, Monere - upominać

1. Mone + b +o 1. Mone +bi +mus

2. Mone +b +i +s 2. Mone +bi +tis

3. Mone +b +i +t 3. Mone +bu +nt

Voco, Vocare - nazywać, wołać

1. Vocabo 1. Vocabimus

2. Vocabis 2. Vocabitis

3. Vocabit 3. Vocabunt

Futurum primum koniugacja III i IV

Temat praes. + a (Pierwszy sing.) + m (Pierwsza osoba sing.) + końcówki osobowe

^

E - w dalszych osobach

Duco, Ducere - prowadzić

1. Ducam 1. Ducemus

2. Duces 2. Ducetis

3. Ducet 3. Ducent

Lego, Legere - czytać

1. Legam 1. Legemus

2. Leges 2. Legetis

3. Leget 3. Legent

Odmiana „być” w czasie przyszłym

1. Ero 1. Erimus

2. Eris 2. Eritis

3. Erit 3. Erumt

Servus, servi - sługa

Dominus, Domini - Pan

Pueri verbis magistrorum parebunt.

Puer - chłopiec

Verbum, Verbi - słowo

Magister, Magistri - nauczyciel

Pareo, Parere - być posłusznym

Servi Romani in villis et in agris dominorum suorum laborabant.

Ager, Agri - pole

Suus - swój, ich

Servi - niewolnicy

Servi Romanus in villa et in agris domini sui laborabat.

---