Lp.
Rozp. Ministra Środowiska w sprawie jednorazowego odszkodowania za przedwczesny wyrąb drzewostanu (Dz.U. z 2002 r. Nr 99, poz. 905)
W formule: O = (Wi - WSPi) x Zi x P x C służącej do obliczenia jednorazowego odszkodowania za przedwczesny wyrąb drzewostanu symbol Zi oznacza:
a) współczynnik zalesienia,
b) stopień zadrzewienia drzewostanu w wieku wyrębu faktycznego,
c) współczynnik wystąpienia luk w drzewostanie.
Do ustalenia jednorazowego odszkodowania za przedwczesny wyrąb drzewostanu rzeczoznawcy majątkowemu niezbędne są między innymi następujące informacje o lesie:
a) wiek drzewostanu,
b) typ siedliskowy drzewostanu,
c) stopień zadrzewienia drzewostanu.
Do obliczenia odszkodowania za przedwczesny wyrąb drzewostanu potrzebne są między innymi dane:
a) okręg podatkowy,
b) wiek rębności drzewostanu,
c) wiek wyrębu drzewostanu.
Ustawa o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 2001 r. Nr 57, poz. 603 ze zm.)
Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa reprezentuje Skarb Państwa w zakresie gospodarowania:
a) nieruchomościami rolnymi w rozumieniu Kodeksu Cywilnego,
b) nieruchomościami stanowiącymi parki narodowe,
c) wszystkimi nieruchomościami i składnikami mienia pozostałymi po likwidacji państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej.
art. 5 ust. 1 w zw. z art. 1
W gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarb Państwa reprezentowany jest przez:
a) wojewodę,
b) Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa,
c) Agencję Rozwoju Rolnictwa.
art. 5 ust. 1 w zw. z art. 3
Przy sprzedaży nieruchomości rolnych Skarbu Państwa pierwszeństwo w nabyciu nieruchomości przysługuje:
a) rolnikowi w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu rolników zamierzającemu powiększyć gospodarstwo rolne,
b) pracownikowi zlikwidowanego państwowego gospodarstwa rolnego zamierzającemu utworzyć gospodarstwo rolne,
c) dzierżawcy sprzedawanej nieruchomości, jeżeli dzierżawa trwała faktycznie przez okres co najmniej trzech lat.
Pierwszeństwo w nabyciu nieruchomości rolnej Skarbu Państwa przysługuje dzierżawcy zbywanej nieruchomości, jeżeli:
a) umowa dzierżawy została zawarta co najmniej na okres trzech lat,
b) dzierżawa trwała faktycznie przez okres co najmniej trzech lat,
c) umowa dzierżawy została zawarta na czas nieokreślony, a dzierżawa trwała faktycznie przez okres co najmniej 2 lat.
Dzierżawca nieruchomości rolnej zbywanej przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa, której dzierżawa była zawarta na okres dłuższy niż trzy lata, może nabyć nieruchomość w drodze:
a) pierwokupu,
b) pierwszeństwa,
c) publicznego przetargu ustnego (licytacja).
Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa przysługuje prawo pierwokupu przy sprzedaży nieruchomości przez nabywcę:
a) w okresie 5 lat od nabycia tej nieruchomości od Agencji,
b) w okresie 1 roku od nabycia tej nieruchomości od Agencji,
c) w okresie 3 lat od nabycia tej nieruchomości od Agencji.
W jakim okresie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa przysługuje prawo pierwokupu przy odsprzedaży nieruchomości przez nabywcę:
a) w okresie 5-u lat od nabycia nieruchomości od Agencji,
b) w okresie 3-ch lat od nabycia nieruchomości od Agencji,
c) w ogóle nie przysługuje.
Wartość nieruchomości będącej w zasobie AWRSP wpisanej do rejestru zabytków:
a) jest określana na poziomie 50% ceny nieruchomości podobnych ale nie wpisanych do rejestru zabytków,
b) jest określana według zasad przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami,
c) jest określana na poziomie 50% wartości rynkowej określonej w podejściu porównawczym.
Cenę nieruchomości rolnych Skarbu Państwa ustala się:
a) w wysokości nie niższej niż wartość tej nieruchomości określonej przy zastosowaniu sposobów jej ustalania przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami,
b) w oparciu o cenę nieruchomości rolnej ustaloną w wysokości nie niższej niż suma wartości gruntu określoną z uwzględnieniem stawek szacunkowych jednego hektara oraz ceny 100 kg żyta, ustalonej stosownie do przepisów o podatku rolnym i wartości części składowych tego gruntu,
c) w oparciu o cenę nieruchomości rolnej ustalonej na podstawie średnich cen kształtujących się na terenie danej miejscowości.
Czy Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa może ustalić cenę sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej o powierzchni mniejszej niż 1ha bez opinii o jej wartości, sporządzonej przez rzeczoznawcę majątkowego:
a) tak,
b) nie,
c) tylko w przypadku gdy dotyczy to gruntów klasy V i VI.
Cenę sprzedaży nieruchomości rolnej Skarbu Państwa wpisanej do rejestru zabytków obniża się:
a) nie więcej niż o 50%,
b) o 50%,
c) nie mniej niż o 50%.
W wypadku zawarcia umowy dzierżawy nieruchomości wchodzącej w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa z zapewnieniem dzierżawcy prawa kupna dzierżawionej nieruchomości najpóźniej z upływem okresu na jaki została zawarta umowa, czynsz roczny określa się w wysokości:
a) równowartości pieniężnej odpowiedniej ilości pszenicy,
b) 3% wartości nieruchomości,
c) równej sumie wartości nieruchomości podzielonej przez liczbę lat dzierżawy i oprocentowania nie spłaconej części tej wartości.
Wyceny nieruchomości rolnej Skarbu Państwa dla celów dzierżawy dokonuje się:
a) w celu ustalenia wywoławczej stawki czynszu do przetargu,
b) w wypadku wydzierżawienia nieruchomości z zapewnieniem dzierżawcy prawa kupna przedmiotu dzierżawy najpóźniej z upływem okresu, na jaki została zawarta umowa,
c) w celu ustalenia w umowie dzierżawy czynszu jako sumy pieniężnej.
art. 38a ust. 2 pkt 2) w zw. z art. 30 ust. 1
Umowa dzierżawy na nieruchomości wchodzące w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa może być zawarta:
a) bez przeprowadzania przetargu z zapewnieniem dzierżawcy prawa kupna przedmiotu dzierżawy najpóźniej z upływem okresu na jaki została zawarta umowa dzierżawy,
b) po przeprowadzeniu przetargu ofert pisemnych lub publicznego przetargu ustnego,
c) po ustaleniu czynszu dzierżawnego w drodze negocjacji między Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa a dzierżawcą.
art. 38a ust. 1 i art. 39 ust. 1
Czynsz dzierżawny za dzierżawę gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa ustala się w umowie:
a) wyłącznie jako sumę pieniężną,
b) wyłącznie jako równowartość pieniężną odpowiedniej ilości pszenicy,
c) jako sumę pieniężną, albo jako równowartość odpowiedniej ilości pszenicy.
Prawo wodne (Dz.U. z 2001 r. Nr 115, poz. 1229 ze zm.)
Do cieków naturalnych zalicza się między innymi płynące w sposób ciągły lub okresowy, naturalnymi korytami:
a) rzeki,
b) strugi,
c) strumienie.
Według ustawy Prawo wodne granicę między gruntami pokrytymi państwowymi wodami płynącymi a gruntami przyległymi do tych wód stanowi:
a) linia brzegu ustalona przez starostę,
b) linia w odległości 1m od krawędzi brzegu,
c) linia w odległości 2m od linii zwyczajnego stanu wody.
art. 14 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 2 pkt 3)
Linię brzegu oznaczającą granicę między wodami a gruntami przyległymi do tych wód stanowi krawędź wyznaczona:
a) linią stałego porostu traw,
b) wg zwyczajowego stanu wody,
c) wg maksymalnego stanu wody.
Jeżeli woda płynąca, stanowiąca własność Skarbu Państwa, zajmie trwale w sposób naturalny grunt nie stanowiący własności Skarbu Państwa, grunt taki:
a) podlega wykupowi w drodze umowy,
b) staje się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa,
c) podlega przejęciu na własność Skarbu Państwa w drodze wywłaszczenia.
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm.)
Kształtowanie polityki przestrzennej państwa należy do zadań:
a) Sejmu,
b) właściwych komisji sejmowych,
c) Rady Ministrów i właściwych organów administracji rządowej.
Ustalenie przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu dokonywane jest:
a) w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego,
b) czasami w planie zagospodarowania przestrzennego województwa,
c) w pewnych sytuacjach, w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
W wypadku braku obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu ustalenia planu zastępowane są:
a) decyzją administracyjną ustalenia zasad lokalizacji inwestycji,
b) decyzją administracyjną o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu,
c) decyzją administracyjną organu nadzoru budowlanego o przeznaczeniu terenu.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy opracowuje się w celu:
a) ustalenia przeznaczenia terenów oraz linii rozgraniczających tereny o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania,
b) stworzenia podstawy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
c) określenia polityki przestrzennej gminy.
W celu określenia polityki przestrzennej gminy, uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego podejmuje:
a) rada gminy,
b) zarząd gminy,
c) zarząd i rada gminy na wspólnym posiedzeniu.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy:
a) nie jest przepisem gminnym,
b) jest przepisem gminnym,
c) nie stanowi podstawy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy uwzględnia się uwarunkowania wynikające między innymi z:
a) stanu prawnego gruntów,
b) jakości życia mieszkańców,
c) zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych.
art. 10 ust. 1 pkt 5), pkt 8) i pkt 14)
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego:
a) jest przepisem gminnym po zatwierdzeniu przez radę powiatu,
b) jest uchwalany przez radę gminy,
c) jest przepisem gminnym.
art. 14 ust. 8 i art. 20 ust. 1
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ustala:
a) tereny przeznaczone do realizacji celów publicznych,
b) szczególne zasady i warunki scalenia i podziału nieruchomości,
c) stawkę procentową opłat z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem planu.
art. 15 ust. 2 pkt 1), pkt 8) i pkt 12)
W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustala się obowiązkowo:
a) parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy,
b) wskaźniki intensywności zabudowy,
c) tylko minimalne wskaźniki zabudowy.
Szczegółowe warunki scalenia i podziału nieruchomości określa:
a) miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego,
b) decyzja zarządu gminy,
c) strategia rozwoju gminy.
Organem właściwym w sprawie sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest:
a) starosta w uzgodnieniu z wojewódzka służbą geodezyjną,
b) zarząd gminy,
c) rada gminy.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest uchwalany przez:
a) radę powiatu,
b) zarząd powiatu,
c) radę gminy.
Prawo otrzymania wypisów i wyrysów z planu zagospodarowania przestrzennego mają:
a) mieszkańcy gminy, której dotyczy ten plan,
b) każdy,
c) wyłącznie osoby mające interes prawny.
Prawo wglądu do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz otrzymania wypisów i wyrysów z planu ma:
a) wyłącznie właściciel gruntów objętych planem,
b) wyłącznie osoby realizujące inwestycje na obszarach objętych planem,
c) każdy.
Kopie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego znajdują się:
a) u wojewody,
b) u starosty,
c) u marszałka wojewódzkiego.
Jeżeli ustalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, dotyczące tego samego obszaru są sprzeczne, do czasu usunięcia sprzeczności:
a) obowiązują w tym zakresie ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego wcześniej,
b) obowiązują w tym zakresie ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego później,
c) obowiązuje opinia urbanistyczna.
Jeśli w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego korzystanie z nieruchomości w dotychczasowy sposób stało się niemożliwe, to wtedy właściciel (użytkownik wieczysty) może żądać od gminy:
a) odszkodowania za poniesioną rzeczywista szkodę,
b) wykupienia nieruchomości,
c) zamiany nieruchomości na inną.
„Renta planistyczna” oznacza:
a) opłatę jednorazową za wzrost wartości nieruchomości w wyniku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
b) stały dochód właściciela nieruchomości w postaci odszkodowania od gminy za zmniejszenie wartości nieruchomości,
c) opłatę za wzrost wartości nieruchomości w wyniku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przy jej sprzedaży.
Na skutek zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wzrosła wartość nieruchomości. Jednorazowa opłata z tego tytułu w razie zbycia tej nieruchomości przez właściciela może wynosić:
a) nie więcej niż 50% wzrostu wartości nieruchomości,
b) nie więcej niż 30% wzrostu wartości nieruchomości,
c) nie więcej niż 20% wzrostu wartości nieruchomości.
Wysokość jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pobieranej przy zbywaniu nieruchomości, może wynosić:
a) do 25% wzrostu wartości nieruchomości,
b) do 30% wzrostu wartości nieruchomości,
c) do 50% wzrostu wartości nieruchomości.
Opłata za zbycie nieruchomości, której wartość wzrosła wskutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynosi:
a) 25% wartości tej nieruchomości,
b) maksymalnie 30% wartości nieruchomości,
c) maksymalnie 30% wzrostu wartości nieruchomości.
Dochody gminy z tytułu opłat planistycznych zależą od:
a) wysokości stawki procentowej od opłat z tytułu wzrostu wartości,
b) wzrostu wartości rynkowej nieruchomości,
c) podziału obszaru przeznaczonego w planie na działki budowlane.
Po uchwaleniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy, dla nieruchomości, której wartość wzrosła w związku z uchwaleniem planu, wójt gminy jest zobowiązany do:
a) pobrania jednorazowej opłaty określonej w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości w przypadku zbycia nieruchomości w terminie do 5 lat od uchwalenia planu,
b) bezzwłocznego powiadomienia właściciela nieruchomości o wzroście wartości nieruchomości i wydania decyzji o należnej jednorazowej opłacie określonej w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości,
c) wydania decyzji, po złożeniu stosownego wniosku przez właściciela nieruchomości, określającej wysokość jednorazowej opłaty określonej w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości, w przypadku planowanego zbycia nieruchomości w terminie do 5 lat od uchwalenia planu.
art. 36 ust. 4 i art. 37 ust. 7 w zw. z art. 37 ust. 3
Jeżeli wskutek uchwalenia lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wartość nieruchomości uległa obniżeniu właściciel lub użytkownik może żądać od gminy odszkodowania a roszczenie to może wnosić (licząc od dnia gdy plan stał się obowiązujący) w terminie:
a) trzech lat,
b) pięciu lat,
c) do dziesięciu lat.
Aktualna opłata za zbycie nieruchomości, której wartość wzrosła w skutek uchwalenia w 1996 r. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wynosi:
a) do 50% wzrostu wartości nieruchomości - zależnie od uchwały rady gminy,
b) maksymalnie 30% wzrostu wartości nieruchomości,
c) nie pobiera się żadnej opłaty.
Zmiana przeznaczenia w planie zagospodarowania przestrzennego, obowiązujące od 15.04.1997 r., spowodowała wzrost wartości nieruchomości na dzień dzisiejszy o 100 000zł. Właściciel przy jej zbyciu w dniu dzisiejszym będzie musiał wnieść jednorazową opłatę w wysokości:
a) 30 000 zł,
b) równej 100 000 zł x stawka procentowa podana w uchwale o zatwierdzeniu planu,
c) nie będzie wnosił opłaty.
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa:
a) jest aktem prawa miejscowego i nie narusza uprawnień gmin,
b) nie jest aktem prawa miejscowego,
c) jest uchwalany przez sejmik województwa.
Sejmik województwa uchwala:
a) studium zagospodarowania przestrzennego województwa, będące aktem prawa miejscowego,
b) plan zagospodarowania przestrzennego województwa, będący aktem prawa miejscowego,
c) plan zagospodarowania przestrzennego województwa, nie będący aktem prawa miejscowego.
Zadania wynikające z planu zagospodarowania przestrzennego województwa są:
a) wiążące dla gmin przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,
b) mają charakter wytycznych, służących koordynacji planów miejscowych poszczególnych gmin,
c) mogą być umieszczone w planie miejscowym gminy w wyniku negocjacji.
Decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu wydaje:
a) wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
b) starosta,
c) właściwy organ nadzoru budowlanego.
Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu sprzeczne z ustaleniami nowego planu miejscowego:
a) co do zasady wygasają z dniem wejścia w życie planu miejscowego,
b) zachowują ważność do końca okresu określonego w tej decyzji,
c) nie wygasają, jeżeli wydano na ich podstawie decyzje o pozwoleniu na budowę.
Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 ze zm.)
Pochylenie terenu (wielkość i kierunek), może być cechą w procesie wyceny nieruchomości. Z jakiego źródła informacji uzyskasz te dane:
a) mapy zasadniczej,
b) mapy ewidencji gruntów,
c) mapy topograficznej.
Sieć uzbrojenia terenu stanowi treść mapy:
a) zasadniczej,
b) ewidencyjnej,
c) topograficznej.
Przebieg (położenie) sieci uzbrojenia terenu jest treścią:
a) mapy zasadniczej,
b) mapy ewidencyjnej,
c) mapy glebowo-rolniczej.
Rodzaj i lokalizację infrastruktury technicznej rzeczoznawca ustala na podstawie:
a) mapy zasadniczej,
b) wyrysu z mapy,
c) informacji zleceniodawcy.
Dane dotyczące infrastruktury technicznej umieszczone są na mapie:
a) topograficznej,
b) ewidencyjnej,
c) zasadniczej.
Źródłem informacji o nieruchomościach jest mapa zasadnicza, można z niej uzyskać następujące dane:
a) o ukształtowaniu pionowym nieruchomości,
b) komu służy prawo do nieruchomości,
c) o położeniu infrastruktury technicznej.
Ewidencja gruntów i budynków to:
a) jednolity dla kraju systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach i budynkach,
b) jednolity dla kraju zbiór informacji o opłatach publiczno-prawnych dotyczących gruntów i budynków,
c) jednolity dla kraju zbiór informacji wyłącznie o władających gruntami i budynkami.
Sieć uzbrojenia terenu stanowią:
a) wszelkiego rodzaju nadziemne, naziemne oraz podziemne przewody i urządzenia,
b) tylko urządzenia podziemne będące własnością właścicieli gruntu,
c) wyłącznie żelazna i metalowe części uzbrojenia terenu.
Geodezyjną ewidencję sieci uzbrojenia terenu prowadzi:
a) geodeta województwa,
b) wójt, burmistrz, prezydent miasta,
c) starosta.
Do zadań starosty z zakresu geodezji i kartografii należą sprawy:
a) prowadzenie powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w tym ewidencji gruntów i budynków,
b) gleboznawczej klasyfikacji gruntów,
c) geodezyjnej ewidencji uzbrojenia terenu.
Ewidencję gruntów i budynków oraz gleboznawczą klasyfikację gruntów prowadzą:
a) starostowie,
b) wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast), jako sprawy powierzone przez starostów na wniosek gmin w drodze porozumienia,
c) geodeci województw samorządowych.
Kompleksową informację o uzbrojeniu działki gruntu w infrastrukturę techniczną można uzyskać:
a) w urzędzie gminy w odpowiednim wydziale,
b) w starostwie powiatowym - powiatowym ośrodku dokumentacji geodezyjno-kartograficznej,
c) w jednostce wykonawstwa geodezyjnego.
Ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące:
a) położenia, granic i powierzchni gruntów,
b) położenia i przeznaczenia gruntów,
c) wartości katastralnej nieruchomości.
Jakie dane o nieruchomości (działce) można uzyskać z ewidencji gruntów:
a) kto jest władającym,
b) rodzaj infrastruktury technicznej, do której działka ma dostęp,
c) rodzaj użytku gruntowego.
art. 20 ust. 1 pkt 1) i ust. 2 pkt 1)
W dokumencie „wypis z rejestru gruntów” rzeczoznawca majątkowy znajdzie m.in. informacje dotyczące:
a) numeru księgi wieczystej nieruchomości,
b) wpisu nieruchomości do rejestru zabytków,
c) hipotekach obciążających nieruchomość.
art. 20 ust. 1 i ust. 2 pkt 3)
Ewidencja gruntów i budynków obejmuje:
a) informacje o gruntach,
b) informację o budynkach,
c) informacje o wpisie do rejestru zabytków.
art. 20 ust. 1 i ust. 2 pkt 3)
Czy w ewidencji gruntów i budynków możemy uzyskać informację o tym, czy nieruchomość zabudowana jest wpisana do rejestru zabytków:
a) nie możemy uzyskać takiej informacji,
b) możemy taką informację uzyskać,
c) taką informację można uzyskać tylko u konserwatora zabytków.
Dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę:
a) wymiaru podatków i świadczeń,
b) kosztorysowania obiektów i robót budowlanych,
c) oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych.
Ewidencja gruntów i budynków gromadzi i dostarcza informacje między innymi na potrzeby:
a) wymiaru podatków,
b) oznaczenia nieruchomości w księgach wieczystych,
c) ochrony interesów majątkowych stron obrotu nieruchomościami.
Ewidencja gruntów i budynków gromadzi i dostarcza informacje między innymi na potrzeby:
a) zagospodarowania przestrzennego,
b) planowania gospodarczego,
c) statystyki publicznej i gospodarki gruntami.
Jakie informacje udzielane z operatu ewidencyjnego są jawne:
a) o właścicielach i użytkownikach wieczystych,
b) tylko o gruntach,
c) o gruntach i budynkach.
Informacje o gruntach i budynkach zawarte w operacie ewidencyjnym są:
a) jawne, informacji tych udziela się nieodpłatnie,
b) jawne, informacji tych udziela się odpłatnie,
c) jawne, informacji tych udziela się nieodpłatnie właścicielom lub osobom fizycznym i prawnym, w których władaniu znajdują się grunty.
Wyrysy i wypisy z operatu ewidencji gruntów i budynków wydawane są na żądanie:
a) właścicieli lub osób fizycznych i prawnych, w których władaniu znajduje się grunt lub budynek,
b) osób fizycznych i prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, które wykażą interes prawny w tym zakresie,
c) zainteresowanych organów administracji państwowej i podległych tym organom geodezyjnym i kartograficznym jednostek budżetowych.
Uzgodnienie usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu koordynuje:
a) zarząd gminy przy pomocy geodety gminnego,
b) starosta przy pomocy powiatowego zespołu uzgodnienia dokumentacji projektowej,
c) rada gminy przy pomocy zarządu gminy.
Rozp. Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. z 2001 r. Nr 38, poz. 454)
Dla celów ewidencji gruntów i budynków, podstawowymi obszarami podziału kraju są:
a) jednostka ewidencyjna,
b) obręb,
c) działka.
Podstawowymi obszarami kraju dla celów ewidencji gruntów i budynków są:
a) województwo, powiat, gmina,
b) powiat, gmina, obręb,
c) jednostka ewidencyjna, obręb, działka.
Które identyfikatory działki gruntu określają jednoznacznie jej położenie:
a) numer działki, numer jednostki rejestrowej, numer jednostki ewidencyjnej,
b) numer działki, numer obrębu, klasa bonitacyjna gleby,
c) numer działki, numer obrębu, numer jednostki ewidencyjnej.
Jednostkami powierzchniowymi podziału kraju dla celów ewidencji gruntów i budynków są:
a) obręb ewidencyjny,
b) działka ewidencyjna,
c) jednostka rejestrowa gruntów.
Obręb jest to:
a) podstawowa jednostka powierzchniowa, dla której sporządza się odrębny operat ewidencyjny,
b) obszar lasu wyznaczony w planie urządzania lasu do wyrębu,
c) obszar w granicach administracyjnych gminy.
Obszar jednostki ewidencyjnej (w rozumieniu przepisów o ewidencji gruntów i budynków) obejmuje:
a) obszar powiatu,
b) obszar gminy,
c) obszar wsi.
Jednostkę ewidencyjną w ewidencji gruntów i budynków stanowi:
a) obszar gruntów położony w granicach administracyjnych gminy,
b) obszar gruntów położony w granicach administracyjnych miasta,
c) obszar gruntów położony w granicach administracyjnych wyodrębnionej dzielnicy.
Działka gruntu oznaczona ostatnim numerem 28/7 ulega podziałowi na 3 działki. Jakie numery otrzymają działki po podziale:
a) 28/71, 28/72, 28/73,
b) 28/8, 28/9, 28/10,
c) 28/7/1, 28/7/2, 28/7/3.
Dane ewidencyjne o gruntach będących przedmiotem dzierżawy oraz o dzierżawcach ujawnia się w ewidencji gruntów i budynków:
a) na wiosek podmiotów, które zawarły umowę dzierżawy,
b) w ogóle nie ujawnia się tych danych,
c) zawsze niezależnie od woli podmiotów, które zawarły umowę dzierżawy.
W ewidencji gruntów i budynków jednostkę rejestrową gruntów stanowią:
a) działki gruntu wchodzące w skład różnych nieruchomości,
b) działki gruntu wchodzące w skład jednej nieruchomości, położone w różnych obrębach ewidencyjnych,
c) działki gruntu wchodzące w skład jednej nieruchomości, położone w granicach jednego obrębu ewidencyjnego.
Czy w ewidencji gruntów i budynków działki stanowiące własność tego samego podmiotu, dla których urządzone są odrębne KW mogą stanowić jedną jednostkę rejestrową gruntu:
a) nie,
b) tak,
c) tak, gdy wniosek taki złoży właściciel.
Odrębną jednostkę rejestrową gruntów w ewidencji gruntów i budynków tworzą działki, gdy położone są w granicach:
a) różnych jednostek ewidencyjnych,
b) różnych obrębów ewidencyjnych,
c) obszarów o różnym przeznaczeniu w planie miejscowym.
Odrębną jednostkę rejestrową budynków w ewidencji gruntów i budynków tworzą budynki położone w granicach jednego obrębu:
a) budynki stanowiące nieruchomości budynkowe należące do tego samego właściciela,
b) budynki o różnym przeznaczeniu użytkowym,
c) budynki, z którymi związane jest inne prawo rzeczowe niż własność.
Treść mapy ewidencyjnej stanowią następujące elementy:
a) granice jednostek podziału,
b) kontury budynków,
c) kontury klas glebowych.
§ 28 ust. 1 pkt 1), pkt 4) i pkt 5)
Skalami mapy ewidencyjnej są skale:
a) 1:500,
b) 1:5.000,
c) 1:10.000.
Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków podlegają aktualizacji:
a) z urzędu,
b) na wniosek właścicieli nieruchomości,
c) na wniosek wieczystych użytkowników.
O dokonanych zmianach w ewidencji gruntów i budynków, starosta informuje podmioty ewidencyjne w drodze:
a) zawiadomienia,
b) decyzji,
c) postanowienia.
Danymi ewidencyjnymi w ewidencji gruntów i budynków dotyczącymi działki są:
a) pole powierzchni działki,
b) oznaczenie księgi wieczystej,
c) oznaczenie numeru drogi publicznej.
§ 60 ust. 1 pkt 3) i pkt 7) i ust. 2 pkt 2)
Co stanowi dane ewidencyjne działki:
a) identyfikator jednostki rejestrowej gruntów,
b) oznaczenie dokumentu określającego prawo własności,
c) rodzaj infrastruktury technicznej.
§ 60 ust. 1 pkt 6)
i pkt 7)
Z operatu ewidencji gruntów rzeczoznawca majątkowy może wykorzystać między innymi informacje dotyczące:
a) przeznaczenia gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego,
b) położenia gruntów, powierzchni, numerów i kształtu działek gruntu,
c) wielkości opłat za użytkowanie wieczyste gruntów.
Przedmiotem ewidencji gruntów i budynków są informacje dotyczące gruntów, budynków i lokali. Danymi ewidencyjnymi dotyczącymi budynku stanowiącego część składową gruntu są między innymi dane dotyczące pola powierzchni użytkowej:
a) poszczególnych lokali stanowiących odrębne nieruchomości lokalowe,
b) łącznie wszystkich lokali w budynku,
c) łącznie wszystkich pomieszczeń przynależnych do lokali.
Ze względu na sposób zagospodarowania oraz funkcję terenu przewidzianą w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego dla celów ewidencji gruntów i budynków wyróżnia się następującą ilość grup użytkowników gruntowych:
a) 5,
b) 7,
c) 11.
Do użytków rolnych zaliczamy:
a) grunty orne,
b) użytki zielone,
c) nieużytki.
§ 68 ust. 1 pkt 1), pkt 3) i pkt 4)
Do użytków rolnych zaliczamy:
a) łąki trwałe i pastwiska trwałe,
b) grunty orne,
c) grunty zadrzewione i zakrzewione.
§ 68 ust. 1 pkt 1), pkt 3) i pkt 4)
Użytki rolne to:
a) sady,
b) łąki,
c) grunty pod lasami.
§ 68 ust. 1 pkt. 2), pkt 3)
Symbolem Lz na mapie ewidencyjnej oznacza się:
a) grunty leśne,
b) grunty przeznaczone pod zalesienie,
c) grunty zadrzewione i zakrzewione.
Oznaczenie użytku gruntowego Bz oznacza:
a) tereny przemysłowe,
b) zurbanizowane tereny niezabudowane,
c) tereny rekreacyjno-wypoczynkowe.
Grunty pod wodami dzielą się na grunty pod:
a) wodami płynącymi i wodami stojącymi,
b) rowami,
c) mokradłami.
Jakie dane lokalu zawiera ewidencja gruntów i budynków:
a) liczbę izb wchodzących w skład lokalu,
b) pole powierzchni użytkowej lokalu,
c) funkcję użytkową lokalu.
§ 70 ust. 1 pkt. 3), pkt 4) i pkt 5)
W ewidencji gruntów i budynków lokale stanowiące odrębną nieruchomość wyróżnia się ze względu na funkcję użytkową:
a) lokale użytkowe z podaniem przeznaczenia,
b) lokale mieszkalne,
c) lokale niemieszkalne.
Jakie dane określające osobę fizyczną obejmuje ewidencja gruntów i budynków:
a) nazwisko i imiona,
b) miejsce zamieszkania,
c) identyfikator podatkowy NIP.
Jakie dane określające osobę prawną oraz jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej objęte są ewidencją gruntów i budynków:
a) nazwa osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej,
b) siedziba osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej,
c) identyfikator zgodny z systemem PESEL.
Rejestr cen i wartości nieruchomości prowadzi:
a) Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast,
b) starosta,
c) Główny Geodeta Kraju.
Rejestr cen nieruchomości na podstawie aktów notarialnych prowadzi:
a) starosta,
b) wójt, burmistrz lub prezydent miasta w zakresie swojej gminy,
c) przepisy nie wymagają prowadzenia tego rejestru.
Starosta udziela informacji objętych rejestrem cen i wartości nieruchomości:
a) odpłatnie,
b) nieodpłatnie tylko rzeczoznawcom majątkowym,
c) nieodpłatnie.
W ewidencji gruntów i budynków wykazuje się budynki:
a) wszystkie,
b) które wymagają pozwolenia na budowę,
c) które wymagają zgłoszenia w świetle przepisów prawa budowlanego.
Rozp. Rady Ministrów w sprawie klasyfikacji gruntów (Dz.U. z 1956 r. Nr 19, poz. 97)
Klasy bonitacyjne gruntów ornych to:
a) I, IIa, IIb, IIIa, IIIb, IV, V, VIz,,
b) I, II, IIIa, IIIb, IVa, IVb, V, VI, VIz,
c) I, II, III, IV, V, VI, VIz.
|