testy-Ppg(1)


I rozdział.
Prawo może spełniać wobec gospodarki funkcję:
a) organizującą
b) sterującą
c) rozdzielczą
d) stabilizującą

Geneza publicznego prawa gospodarczego przypada na okres:
b) szczególnego nasilenia interwencjonizmu państwowego

Prawo gospodarcze:
a) obejmuje obszar regulacji należący do dziedziny prawa prywatnego i prawa publicznego

b) obejmuje ogół norm prawnych mających zastosowanie w procesie gospodarowania
c) jest dyscypliną o spornym zakresie i przedmiocie regulacji

Prawo gospodarcze publiczne to całokształt:
c) norm prawnych regulujących proces oddziaływania państwa i organów Unii Europejskiej na gospodarkę z udziałem organów administracji publicznej oraz podmiotów prawa publicznego, a także prawa prywatnego

II rozdział.
Zasady prawa gospodarczego:
a) są nadrzędnymi dla prawa gospodarczego publicznego normami prawnymi
b) stanowią podstawę oceny aktów ustawowych i innych aktów prawnych pod względem zgodności z Konstytucją RP
c) podkreślają odrębność gałęziową publicznego prawa gospodarczego
d) wiążą ustawodawcę co do treści stanowionego przez niego prawa

Konstytucją gospodarczą określamy:
c) całokształt jedynie konstytucyjnych norm prawnych organizujących gospodarkę
d) ogół konstytucyjnych przepisów organizujących gospodarkę tylko wtedy, gdy tworzą one podstawę określonego systemu gospodarczego

Konstytucja względnie neutralna:
d) zawiera postanowienia istotne dla gospodarki, ale nie określa bezpośrednio ustroju gospodarczego

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej:
b) określa ustrój gospodarczy
c) zawiera istotne postanowienia dla gospodarki

Zasada demokratycznego państwa prawnego:
a) stanowi gwarancję wolności gospodarczych i praw podmiotowych
c) w znaczeniu formalnym wyraża związanie organów administracji gospodarczej obowiązującym prawem
d) jest silnie związana z zasadą państwa sprawiedliwości społecznej

Zasada demokratycznego państwa prawnego:
a) wyznacza granice oddziaływania państwa na gospodarkę
c)nie ma jednoznacznej formuły określonej przepisami Konstytucji RP
d) w znaczeniu materialnym oznacza obowiązek sprawowania władzy publicznej z poszanowaniem konstytucyjnych gwarancji w sferze praw i wolności
Zasada państwa sprawiedliwości społecznej:
a) stanowi legitymację dla publicznej działalności gospodarczej
d) jest wiążącą normą konstytucyjną, nie posiadając tym samym jedynie charakteru dyrektywy programowej

Zasada państwa sprawiedliwości społecznej jest:
c) skierowanym do prawodawcy i organów władzy publicznej stosujących prawo nakazem uwzględniania i kierowania się sprawiedliwością społeczną
d) kryterium oceny konstytucyjności podejmowanych przez państwo i inne organy władzy publicznej interwencyjnych działań wobec gospodarki

Z zasady państwa sprawiedliwości społecznej wynika:
a) skierowany do prawodawcy i organów władzy publicznej stosujących prawo nakaz uwzględnienia i kierowania się sprawiedliwością społeczną

b) ogólny nakaz oddziaływania państwa na procesy gospodarcze
d) negatywny obowiązek państwa, który oznacza zakaz podejmowania przez organy władzy publicznej działań niezgodnych z zasadą sprawiedliwości społecznej

Zasada pomocniczości:
a) ustanawia pierwszeństwo jednostki w życiu społecznym i gospodarczym
b) zobowiązuje państwo do stosowania możliwie minimalnych środków wspierających gospodarkę
d) ogranicza zakres dopuszczalności publicznej działalności gospodarczej

Wymiar negatywny zasady pomocniczości:
b) zakazuje jednostkom wyższego stopnia interwencji w sytuacji skutecznego realizowania zadań przez jednostki niższego stopnia
d) zakazuje organom władzy publicznej podejmowania publicznej działalności gospodarczej, jeśli działalność gospodarcza podmiotów prywatnych zaspokaja wszelkie potrzeby ogólnospołeczne

Zasada pomocniczości w prawie unijnym:
a) przyznaje, w określonych warunkach, pierwszeństwo kompetencji państw członkowskich
c) nie ma zastosowania do kompetencji wyłącznych Unii Europejskiej
d) określa, przy użyciu kryterium celowości i skuteczności, sytuacje, w których dochodzi do przejęcia kompetencji państw członkowskich przez Unię Europejską

Wymiar pozytywny zasady pomocniczości:
a) nakazuje jednostkom wyższego stopnia interwencję w przypadku niewydolności jednostek niższego stopnia
c) nakazuje organom władzy publicznej podejmowanie działalności gospodarczej, jeśli działalność gospodarcza podmiotów prywatnych nie zaspokaja potrzeb ogólnospołecznych

Kryteriami proporcjonalności są:
b) przydatność, konieczność, proporcjonalność w sensie ścisłym

Konstytucyjne prawa i wolności gospodarcze:
b) nie mają charakteru bezwzględnego

Zasada proporcjonalności została wprowadzona do systemu prawnego przez:
a) orzecznictwo pruskiego Najwyższego Sądu Administracyjnego


Wymóg proporcjonalności w sensie ścisłym oznacza:
a) wymóg wyważenia relacji interesu jednostkowego i interesu publicznego
b) że nie w każdym przypadku realizacja celu publicznego usprawiedliwia ograniczenie interesu jednostek
c) że ograniczenie interesu jednostek musi być usprawiedliwione ważnym celem publicznym

Ustrój gospodarczy w Rzeczypospolitej Polskiej oparty jest na zasadzie:
b) społecznej gospodarki rynkowej

Społeczna gospodarka rynkowa opiera się na:
a) wolności gospodarczej, własności prywatnej, solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych

Społeczna gospodarka rynkowa jest:
a) ładem społecznym
c) systemem gospodarczym zakładającym paralelność celów społecznych i gospodarczych

Za twórcę pojęcia „społeczna gospodarka rynkowa” uznaje się:
b) Alfreda Mullera-Armacka

Idea społecznej gospodarki rynkowej:
a) dopuszcza możliwość ograniczenia wolności rynku ze względów społecznych
b) zakłada powiązanie wolności gospodarczej z niwelowaniem różnic społecznych
c) zakłada równoległe realizowanie wolności i sprawiedliwości społecznej
d) w zamyśle jej twórców zakładała istnienie systemu otwartego, który może ulegać zmianom pod wpływem nowych doświadczeń, idei czy pomysłów

Z normy uznającej własność prywatną za jedną z podstaw społecznej gospodarki rynkowej wynika:
c) funkcjonalne wskazanie rodzaju własności stanowiącego podstawę prowadzonej działalności gospodarczej

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej:
b) uznaje istnienie kilku rodzajów własności

Odwołanie do solidarności jako jednej z podstaw społecznej gospodarki rynkowej:
a) oznacza obowiązek wspólnego ponoszenia przez wszystkich partnerów społecznych kosztów transformacji społecznej
b) wyraża przekonanie, że życie społeczne opiera się na współzależności i współodpowiedzialności wszystkich jego uczestników
c) w połączeniu z zasadą pomocniczości nie przekreśla odpowiedzialności jednostek za własne bezpieczeństwo socjalne.

Od strony podmiotowej wolność gospodarcza obejmuje
a) przedsiębiorców prywatnych

Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne:
b) tylko w drodze ustawy
c) z uwagi na ważny interes publiczny, przy zachowaniu zasady proporcjonalności

Prawo pozytywne (stanowione):
c) zapewnia poszanowanie wolności gospodarczej
d) ma charakter deklaratoryjny wobec wolności gospodarczej
Wolność gospodarcza jako prawo podmiotowe:
a) ma charakter negatywny

Względny charakter wolności gospodarczej oznacza:
c) możliwość ograniczania wolności gospodarczej, przy zachowaniu innych wymogów przewidzianych w Konstytucji RP

Z zasady wolności gospodarczej wynika:
d) że działalność gospodarcza należy do inicjatywy osób fizycznych i osób prawa prywatnego

Wolność gospodarczą bezpośrednio:
a) gwarantowała Konstytucja z 17 marca 1921 r.
d) gwarantuje Konstytucja z 2 kwietnia 1997 r.

Z zasady wolności gospodarczej wynika:

a) domniemanie in dubio pro libertate
b) zakaz stosowania rozszerzającej interpretacji wyjątków od zasady wolności gospodarczej
c) kierowany do organów państwowych pozytywny obowiązek tworzenia materialnych warunków sprzyjających realizacji wolności gospodarczej
d) kierowany do organów państwowych negatywny obowiązek w postaci zakazu wydawania aktów sprzecznych z zasadą wolności gospodarczej

Obiektywne przesłania dopuszczalności wykonywania określonej działalności gospodarczej to:

Żadna odpowiedź

Ograniczenia trzeciego stopnia, zgodnie z tzw. teorią trzech stopni ograniczeń, to:

a) ograniczenia najbardziej intensywne,


Zgodnie z tzw. teorią trzech stopni subiektywne przesłanki dopuszczalności wykonywania określonej działalności gospodarczej to:

a) ograniczenia drugiego stopnia,

b)przesłanki, których spełnienie jest zależne od podmiotów zainteresowanych dopuszczeniem do wykonywania określonej działalności gospodarczej,

Zgodnie z tzw. teorią trzech stopni ograniczenia pierwszego stopnia dopuszczalności wykonywania określonej działalności gospodarczej to:

d) ograniczenia regulujące sposób wykonywania danej działalności gospodarczej

Negatywny charakter podmiotowego prawa do wolności gospodarczej oznacza:

c)istnienie pewnej przestrzeni inicjatyw gospodarczych wolnych od ograniczającej ingerencji państwa,

Zasada równości:

a) chroni podmioty przed zróżnicowaniami ze strony ustawodawcy, ale tylko wtedy, gdy znajdują się w podobnej sytuacji,
c) zakazuje jednakowego traktowania podmiotów znajdujących się w różnych sytuacjach,

W świetle konstytucyjnej zasady równości naruszeniem zasady równości jest:

b) różne traktowanie osób znajdujących się w obiektywnie takiej samej sytuacji,

c) różne traktowanie osób charakteryzujących się określonymi, istotnymi cechami,

d) nierówne traktowanie podmiotów w obrębie określonej kategorii.

Na gruncie przepisów Konstytucji RP konkurencja:

b) jest zasadą konstytucyjną i prawem podmiotowym,

d) podlega ochronie.

Wyrażona w art. 21 ust. 1 Konstytucji RP zasada ochrony własności:

a) stwarza ogólną gwarancję własności odnoszącą się do wszystkich podmiotów tego prawa,
b) jest wzorcem kontroli dopuszczalności ingerencji m.in.
w sferę mienia prywatnego,

c) obejmuje ochroną tzw. własność konstytucyjną,

d) ma charakter publicznoprawny.

Zasada otwartej gospodarki z wolną konkurencją:

b) jest zasadą unijnego prawa gospodarczego,

c) została podporządkowana aksjologii Unii Europejskiej,

Zasada neutralności traktatowej jest zasadą:
c) nieingerencji prawa unijnego w prawo własności państw członkowskich,


Konstytucję gospodarczą Unii Europejskiej tworzą m.in. zasady:

a) niedyskryminacji,

c) zrównoważonego wzrostu gospodarczego,
d)
społecznej gospodarki rynkowej

III rozdział.

Administracja gospodarcza w ujęciu przedmiotowym:

a) oznacza działalność organów administracji publicznej w zakresie ingerencji publicznej w gospodarkę,

c) odróżnia się od pozostałych typów administracji publicznej przedmiotem aktywności ingerencyjnej,

Administracja gospodarcza w ujęciu podmiotowym oznacza:

c) całokształt państwowych i samorządowych organów administracji publicznej realizujących zadania ingerencji publicznej w gospodarkę,

Administracja gospodarcza w ujęciu funkcjonalnym:

a) obejmuje aspekt zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy administracji gospodarczej,
d) oznacza realizację funkcji ingerencji publicznej w gospodarkę bez względu na zakres i charakter realizujących ją podmiotów.


Tendencje rozwojowe administracji gospodarczej polegają na:

b) decentralizacji administracji gospodarczej,

c) pluralizacji administracji gospodarczej,

d) europeizacji administracji gospodarczej.

Pojęcie administracji państwowej jest:

d) szersze od pojęcia administracji rządowej.

Organy regulacyjne:

a) z założenia mają jedynie czasowy charakter,

b) są podmiotami administracji zadaniowej,

c) wywodzą się z prawa amerykańskiego,

d) z założenia są organami niezależnymi.
W świetle koncepcji funkcjonowania organów regulacyjnych ich pozycję prawną wyznacza:

a) zasada separacji funkcji regulacyjnych i operacyjnych,

b) zasada podwójnej niezależności,

c)zasada sądowej kontroli decyzji podejmowanych w ramach regulacji,


Pośrednia administracja gospodarcza występuje:

b) wtedy, gdy zadania publiczne nie są realizowane przez własne urzędy państwowe, lecz przez inne podmioty prawa,

d) na przykład w formie agencji.


IV rozdział.

Celem policji gospodarczej jest:

b) ochrona ogółu społeczeństwa oraz poszczególnych jednostek przed zagrożeniami wynikającymi z niepożądanych następstw .prowadzenia działalności gospodarczej,

Policja przemysłowa jest:

a) funkcją administracji państwowej w okresie państwa liberalnego,

b) ograniczeniem wolności przemysłu i handlu ze względu na ochronę bezpieczeństwa, życia i zdrowia obywateli,

c)funkcją realizowaną za pośrednictwem pozwolenia policyjnego,

Policja gospodarcza:
a)
jest jedną z podstawowych funkcji wykonywanych przez organy państwa w sferze gospodarki,

c) jest wyrazem interwencjonizmu restrykcyjnego,

d) oznacza państwową ingerencję w życie gospodarcze w celu ochrony określonych dóbr indywidualnych i zbiorowych.

Podejmowane w ramach policji gospodarczej działania:

a) skutkują ograniczeniem prawa samostanowienia przedsiębiorców,

c) mają charakter prewencyjno-zachowawczy,

Instrumenty prawne policji gospodarczej:

a) w płaszczyźnie stanowienia prawa obejmują ustanowienie powszechnie obowiązujących przepisów prawnych określających pewne obowiązki lub wymogi, przybierających postać określonych nakazów lub zakazów,

c) w płaszczyźnie stosowania prawa obejmują indywidualne akty organów administracji publicznej,


Reglamentacja gospodarcza:

a) jest wyrazem interwencjonizmu restrykcyjnego,

c) w najszerszym ujęciu oznacza objęcie regulacją prawną określonych dziedzin życia gospodarczego, uprzednio nią nieobjętych,

Wobec podmiotów gospodarujących funkcja reglamentacji może być:

Brak odpowiedzi

Reglamentacja gospodarcza jest:

a) wyrazem interwencjonizmu restrykcyjnego,





Reglamentacja gospodarcza w ujęciu ścisłym oznacza:

c) restrykcyjną interwencję publiczną polegającą na zapewnieniu, zgodnie z interesem publicznym, funkcjonowania gospodarki rynkowej, głównie w drodze ograniczenia swobody działalności gospodarczej,


Celem reglamentacji gospodarczej jest:

a) zapewnienie funkcjonowania gospodarki zgodnie z interesem publicznym przez ograniczenie swobody podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej,


Ingerencja reglamentacyjna w sferę gospodarki:

a) orientuje gospodarkę na realizację celów niemożliwych do osiągnięcia wyłącznie przy wykorzystaniu mechanizmów rynkowych,
b) ma wyjątkowy charakter,

d) jest uzasadniona, jeżeli aktualny stan rynku nie pozwala na osiągnięcie określonych celów publicznych.

Normy reglamentacyjne:

a) mają ograniczający charakter,

c) nie w każdym przypadku mają bezwzględny charakter.

Reglamentacja dostępu do działalności gospodarczej:
d) jest uzasadniana koniecznością ochrony określonych dóbr publicznych.


Reglamentacja sposobu wykonywania działalności gospodarczej:

c) przejawia się m.in. w regulacjach ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów,

d) jest uzasadniana koniecznością ochrony określonych dóbr publicznych.

Regulacja gospodarcza ma z założenia charakter:

a) antycypujący,

b) pro konkurencyjny,

c) sektorowy,

d) czasowy

Regulacja jako funkcja administracji gospodarczej:

b) ma na celu zapewnienie powszechności w dostępie do usług użyteczności publicznej,

c) obejmuje regulację zarówno sieci, jaki usług,

d) ma na celu realizację określonych celów społecznych.

Organy regulacyjne posługują się:

a) środkami prawnymi reglamentacji działalności gospodarczej,
b) środkami prawnymi nadzoru,

d)środkami prawnymi kontroli.

Pojęcie „regulacja”:

a) oznaczy szczególny rodzaj oddziaływania państwa na gospodarkę, zwłaszcza w dziedzinach o charakterze sieciowym, które funkcjonowały wcześniej w warunkach monopolu






Za zasadnicze cele regulacji można uznać:

a) wprowadzenie konkurencji w sektorach infrastrukturalnych,

b) zagwarantowanie świadczenia usług publicznych (powszechnych),

c) rozwój w obrębie sektorów infrastrukturalnych rynku wewnętrznego Unii Europejskiej (dawniej wspólnego rynku),

d) ochronę dóbr policyjnych.

Doktryna essential facilities:

a) została wypracowana w orzecznictwie amerykańskim,

  1. Doktryna essential facilities:

c) stanowi przejaw przeciwstawienia się antylconkurencyjnym praktykom przedsiębiorców,

Do przesłanek obowiązku udostępnienia urządzeń kluczowych konkurentom w świetle doktryny essential facilities należą:

a) niezbędność tych urządzeń do podjęcia i prowadzenia przez konkurenta działalności gospodarczej na określonym rynku,

b) brak obiektywnych przyczyn uzasadniających odmowę ich udostępnienia,

c) eliminacja konkurencji na rynku powiązanym wskutek od­mowy udzielenia dostępu,


Celem nadzoru gospodarczego jest:

b) zapewnienie zgodności uczestnictwa podmiotów w obrocie gospodarczym z ustalonymi regułami prawnymi,


Kontrola gospodarcza:

c) jest samoistną funkcją organów administracji gospodarczej,

Nadzór gospodarczy jest:

a) odrębny pojęciowo od nadzoru państwowego,

b) odrębny pojęciowo od nadzoru administracyjnego,

d) integracyjną działalnością państwa podejmowaną w interesie publicznym wobec działalności podmiotów gospodarczych prowadzonej zasadniczo w przestrzeni wolności gospodarczej.

Środki prawne nadzoru gospodarczego:

c) mogą mieć charakter prewencyjny i represyjny,

d) mogą przybierać postać m.in. zatwierdzania decyzji podmiotu nadzorowanego.

Do tzw. klasycznego nadzoru gospodarczego zaliczamy nadzór:

a) policyjny,
c) reglamentacyjny,

Nowe rodzaje nadzoru gospodarczego to nadzór:

b) gwarantujący,

d) regulacyjny.

Nadzór gwarantujący:

a) jest konsekwencją wycofywania się państwa z bezpośredniego świadczenia usług użyteczności publicznej,

b) obejmuje nadzór regulacyjny,


Celem nadzoru policyjnego jest:

a) ochrona określonych dóbr publicznych przed zagrożeniami związanymi z podjęciem i prowadzeniem działalności gospodarczej,


Celem nadzoru reglamentacyjnego jest:

c) zagwarantowanie realizacji przez podmioty prywatne określonych zadań o istotnym znaczeniu z punktu widzenia interesu publicznego,


Celem nadzoru gwarantującego jest:

c) zagwarantowanie realizacji przez podmioty prywatne określonych zadań o istotnym znaczeniu z punktu widzenia interesu publicznego,

Cel nadzoru właścicielskiego to:

b) zapewnienie najwyższego poziomu efektywności gospodarczej podmiotu nadzorowanego,

Funkcja wspierania gospodarki jest:

c) funkcją, która nie może być realizowana za pośrednictwem środków pomocy publicznej niezgodnej ze wspólnym rynkiem (obecnie - na mocy art. 107 TFUE - rynkiem wewnętrznym Unii Europejskiej),
d) przejawem interwencjonizmu pozytywnego.


Wspieranie gospodarki:

a) jest przejawem odpowiedzialności państwa za gospodarkę,

b) jest przejawem ciążenia do osiągnięcia zamierzonych celów społecznych i gospodarczych,

d) następuje przy użyciu środków wsparcia w postaci świadczeń pozytywnych i negatywnych.


Pojęcie „wspieranie gospodarki”:

b)w ujęciu ogólnym oznacza oddziaływanie państwa na gospodarkę poprzez poprawę prawnej i faktycznej pozycji podmiotów gospodarczych,

c) w ujęciu' funkcjonalnym oznacza kształtowanie porządku społeczno-gospodarczego przez udzielanie przedsiębiorcom wsparcia pochodzącego ze środków publicznych, z zobowiązaniem do postępowania zgodnie z warunkami wsparcia w interesie publicznym,


Istotą wspierania gospodarki jest:

b) pośredni wpływ na pożądane przez państwo, podejmowane w interesie publicznym postępowanie przedsiębiorców, którzy mają pewną swobodę wyboru sposobu realizacji celu,


Do celów społecznych i gospodarczych wspierania gospodarki należą:

a) ochrona środowiska naturalnego,

b) łagodzenie społecznych kosztów zmian w określonych sektorach,

c) pobudzanie długookresowego rozwoju pewnych obszarów i regionów,

d) utrzymanie poziomu zatrudnienia.

Planowanie gospodarcze:

b) ma charakter finalny,
c) ma charakter antycypacyjny,

d) ustala przesłanki przyszłych decyzji.

Państwowe planowanie gospodarcze:

a)może skutkować wzmocnieniem pozycji podmiotów gospodarczych na rynku,

c)nie orientuje gospodarki wbrew regułom rynku koordynowanego przez mechanizm konkurencji,

d) ma swoje źródła m.in. w coraz bardziej rozbudowanej społecznej działalności państwa.

Realizacji polityki rozwoju służą:

a) plany wykonawcze,

b) strategie sektorowe,

c) programy operacyjne,

d) strategie rozwoju kraju.


VI rozdział.

Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest:

a) udzielanie porad prawnych przez kancelarię prawną działającą w formie spółki partnerskiej,

c) odpłatne wynajmowanie maszyn rolniczych w sezonie zbiorów,

d) działalność gospodarcza w zakresie rybołówstwa morskiego.

Cechami pozytywnymi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej są:

a) zorganizowany charakter oznaczający w sensie ścisłym możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w określonych formach organizacyjno-prawnych, ,

d) cechy, które muszą wystąpić, aby dany rodzaj działalności I gospodarczej zakwalifikować jako działalność gospodarczą , w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej działalnością gospodarczą nie jest:

b) działalność jednostek samorządu terytorialnego w sferze użyteczności publicznej,

c) jednorazowe udzielenie odpłatnej pomocy sąsiedzkiej,

Kryterium ciągłości działalności gospodarczej:

a) oznacza względnie stały zamiar wykonywania działalności gospodarczej,

c) nie wyklucza możliwości uznania działalności gospodarczej podjętej tylko dla realizacji z góry określonego przez przedsiębiorcę celu za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o, swobodzie działalności gospodarczej,

d) pozwala odróżnić działalność gospodarczą od działalności o charakterze incydentalnym.

Kryterium zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej oznacza:

a) w sensie szerokim poddanie działalności gospodarczej regulacji prawnej,

b) w sensie ścisłym możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w określonych przez przepisy prawne formach organizacyjno-prawnych,


Kryterium zarobkowego celu działalności gospodarczej:

a)jest spełnione także w przypadku podjęcia działalności z zamiarem osiągnięcia zysku dla osób trzecich,

c)jest spełnione w przypadku podjęcia działalności z zamiarem osiągnięcia zysku, przy czym rzeczywiste jego osiągnięcie nie jest istotne,

d) jego niespełnienie nie wyklucza uznania danej ;działalności za działalność gospodarczą na podstawie innych przepisów prawnych niż ustawa o swobodzie działalności gospodarczej.

Kryterium prawnej dopuszczalności działalności gospodarczej:

a) pozwala uznać za działalność gospodarczą tylko działalność dopuszczalną na gruncie obowiązujących przepisów prawnych,

b) jest spełnione w sytuacji braku ustawowego zakazu podejmowania określonego rodzaju działalności gospodarczej,

c) jest spełnione w sytuacji braku ustawowego zastrzeżenia wykonywania określonej działalności na rzecz państwa lub innego podmiotu publicznoprawnego,

Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest:

a)osoba fizyczna w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej,

c)jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, a posiadająca zdolność prawną w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej,
d) wspólnicy spółki cywilnej w zakresie . prowadzonej działalności gospodarczej

Osoba fizyczna:

b)może być przedsiębiorcą także wtedy, gdy nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych, przy czym stosuje się w tym przypadku ograniczenia wynikające z odrębnych przepisów,

d) będąc jedynym udziałowcem spółki z o.o., nie jest przedsiębiorcą.

Przykładami jednostek organizacyjnych niebędących osobą prawną uznanych za przedsiębiorcę na gruncie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej są:

a) spółka jawna,

d) spółka komandytowo-akcyjna.

Wspólnicy spółki cywilnej:

a) jako osoby fizyczne są przedsiębiorcami w zakresie wykonywanej działalności gospodarczej,

b) są przedsiębiorcami po uzyskaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej,

Według kryterium samodzielności przedsiębiorcą nie jest:
b) przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą na cudzy rachunek i ryzyko,

c) przedstawiciel ustawowy.

Reguła asymilacji:

b) jest określana także mianem zasady traktowania narodowego,

c) przyznaje ustawowo określonej grupie podmiotów prawo do wykonywania działalności gospodarczej na takich samych zasadach jak przedsiębiorcom polskim,


Przedstawicielstwo przedsiębiorcy zagranicznego może zostać utworzone:

b) w celu reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego,

c) przez jakiegokolwiek 'przedsiębiorcę zagranicznego bez ograniczeń,

Oddział przedsiębiorcy zagranicznego:

b)jest traktowany jak przedsiębiorca, ale może prowadzić działalność gospodarczą tylko w zakresie, w jakim prowadzi ją zakład główny,
d) podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego - Rejestru Przedsiębiorców.

Osoby zagraniczne, w stosunku do których przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie przewidują stosowania zasady traktowania narodowego:
Brak odpowiedzi

Osoby zagraniczne, w stosunku do których przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie przewidują stosowania zasady traktowania narodowego:

b) mogą przystępować do spółek komandytowych, komandytowo-akcyjnych, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnych,

Osobą zagraniczną w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest:

a) osoba prawna z siedzibą za granicą,

c) osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego,

d) jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną posiadająca zdolność prawną, z siedzibą za granicą.
Osoby posiadające status uchodźcy:

b) mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy,

Chwilą formalnego uzyskania statusu przedsiębiorcy jest:

b) dzień dokonania wpisu do rejestru przedsiębiorców, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej,


Spółka kapitałowa w organizacji” może podjąć działal­ność gospodarczą:

c) przed uzyskaniem wpisu do rejestru przedsiębiorców,


Świadczenie usług przez osoby zagraniczne na teryto­rium Rzeczypospolitej Polskiej:

brak odpowiedzi

Oddział przedsiębiorcy zagranicznego:

a) jest wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie częścią dzia­łalności gospodarczej, wykonywaną poza siedzibą przedsię­biorcy,

b) może być utworzony przez przedsiębiorców zagranicznych, z zachowaniem zasady wzajemności,

d) ma zdolność likwidacyjną, niezależną od przedsiębiorcy za­granicznego.


Minister właściwy do spraw gospodarki wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności gospodarczej w ramach oddziału:

a) gdy przedsiębiorca, który utworzył oddział, utracił prawo wykonywania działalności gospodarczej,

b) gdy działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża ważnemu interesowi publicznemu,

d) gdy działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża ochronie tajemnicy państwowej.

Przedstawicielstwo przedsiębiorcy zagranicznego:

c) podlega wpisowi do jawnego rejestru prowadzonego przez ministra właściwego do spraw gospodarki,

Na gruncie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej podstawowym rodzajem działalności gospodarczej jest:

b) wolna działalność gospodarcza,

c) rejestrowana działalność gospodarcza,

Wpis do ewidencji działalności gospodarczej:

b) ma charakter czynności administracyjnoprawnej,

Zawieszenie działalności gospodarczej:

a) oznacza zakaz wykonywania działalności gospodarczej i osiągania bieżących przychodów z działalności pozarolniczej,

Zawieszenia działalności gospodarczej nie może skutecznie dokonać przedsiębiorca:

a) zatrudniający więcej niż trzech pracowników,

b) zatrudniający więcej niż dziesięciu pracowników,

c) zatrudniający powyżej stu pracowników,





Wpis do ewidencji działalności gospodarczej informacji o wznowieniu działalności gospodarczej:

a) następuje poprzez wykreślenie z systemu informatycznego informacji o zawieszeniu działalności gospodarczej,

c) jest dokonany z chwilą wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej informacji o zawieszeniu działalności gospodarczej,


Zakres przedmiotowy wolnej działalności gospodarczej na gruncie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej:

b)poprzez decyzję prawodawcy może ulec rozszerzeniu lub zawężeniu,

c) jest wyznaczony poprzez określenie rodzajów działalności gospodarczej podejmowanej w inny sposób,

Obowiązek posiadania odpowiednich kwalifikacji zawo­dowych:

a) obejmuje osoby bezpośrednio i faktycznie wykonujące dzia­łalność gospodarczą,

d) odnosi się także do tych przedsiębiorców, którzy bezpośred­nio i faktycznie wykonują działalność gospodarczą.

Małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest:

b) przedsiębiorca, który co najmniej w jednym z dwóch ostat­nich lat obrotowych zatrudniał średnio rocznie mniej niż 50 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto nieprzekraczający równowartości w złotych 10 mln euro,

Mikro przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jest:

Brak odpowiedzi

Średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów usta­wy o swobodzie działalności gospodarczej jest:

b) przedsiębiorca, który co najmniej w jednym z dwóch ostat­nich lat obrotowych zatrudniał średnio rocznie mniej niż 250 pracowników oraz osiągnął roczny obrót netto nieprzekracząjący równowartości w złotych 50 min euro,

Działalność regulowana w rozumieniu przepisów usta­wy o swobodzie działalności gospodarczej to działalność, której podjęcie:

d) wymaga zgłoszenia do rejestru działalności regulowanej.


Wpisu do rejestru działalności regulowanej:

d) dokonuje wskazany przepisami szczególnymi organ prowa­dzący rejestr

Jeżeli organ prowadzący rejestr działalności regulowa­nej nie dokona wpisu w terminie siedmiu dni od dnia wpły­wu wniosku, przedsiębiorca:

d) może rozpocząć działalność gospodarczą po upływie 14 dni i po uprzednim zawiadomieniu o tym fakcie organu rejestro­wego.

Utworzenie przedstawicielstwa przez przedsiębiorcę za­granicznego wymaga wpisu do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych prowadzonego przez:

c) ministra właściwego do spraw gospodarki,



Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej od­mawia wpisu do rejestru przedsiębiorcy:

b) wobec którego wydano prawomocne orzeczenie zakazujące wykonywania działalności gospodarczej objętej wpisem,

c) przedsiębiorcy wykreślonemu z rejestru w okresie trzech lat poprzedzających złożenie wniosku,


Przedsiębiorca, którego wykreślono z rejestru działal­ności regulowanej, może wystąpić z wnioskiem o ponowny wpis do rejestru w takim samym zakresie nie wcześniej niż po upływie:
c) trzech lat od dnia wydania decyzji o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem,


Decyzja organu rejestrowego o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem:

a) podlega natychmiastowemu wykonaniu,

d) skutkuje wykreśleniem z urzędu wpisu przedsiębiorcy w rejestrze działalności regulowanej.


Koncesji na działalność gospodarczą udziela się:

d) na okres krótszy niż pięć lat, jeśli taki jest wniosek przedsię­biorcy wnioskującego o udzielenie koncesji.

Organ koncesyjny obligatoryjnie cofa koncesję w przy­padku, gdy:

a) wydano prawomocny wyrok zakazujący przedsiębiorcy pro­wadzenia działalności gospodarczej,

b) przedsiębiorca nie podjął działalności objętej koncesją mimo wezwania organu koncesyjnego lub zaprzestał wykonywa­nia działalności,

Przedsiębiorca, któremu cofnięto koncesję, może wystą­pić z wnioskiem o ponowne udzielenie koncesji w takim sa­mym zakresie nie wcześniej niż po upływie:

c)trzech lat od dnia wydania decyzji o cofnięciu,

Wprowadzenie innych niż przewidziane w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej koncesji na działal­ność gospodarczą:

c) jest możliwe po uprzednim spełnieniu ustawowych warunków określonych w ustawie o swobodzie działalności gospo­darczej,

d) może nastąpić tylko wtedy, kiedy dana działalność gospodar­cza nie może być wykonywana jako działalność wolna, regu­lowana lub wymagająca uzyskania zezwolenia.

Uzyskania koncesji nie wymaga wykonywanie działal­ności gospodarczej w zakresie:

b) określonym przepisami ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi,

d) określonym przepisami ustawy - Prawo bankowe.


Rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyj­nych wymaga uzyskania:

Brak odpowiedzi

Organem koncesyjnym w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyroba­mi i technologią o przeznaczeniu wojskowym jest:

b) minister właściwy do spraw wewnętrznych,

Wprowadzenie innych niż przewidziane w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej koncesji na działal­ność gospodarczą:

a)wymaga znowelizowania ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,

c)musi być usprawiedliwione bezpieczeństwem państwa lub obywateli albo innym ważnym interesem publicznym,



Formą prawną właściwą dla udzielenia, odmowy udzie­lenia, zmiany i cofnięcia koncesji jest:

b) decyzja,

Jeżeli organ koncesyjny przewiduje udzielenie ograni­czonej liczby koncesji:

b) powinien zamieścić informację o tym fakcie w Dzienniku Urzędowym „Monitor Polski”,

W wyniku przetargu na udzielenie koncesji organ kon­cesyjny:

b) udziela koncesji przedsiębiorcom, których oferty zostały wy­brane,

c) udziela koncesji w liczbie zgodnej z liczbą koncesji zadekla­rowaną w ogłoszeniu o przetargu,

d) wybierając oferty, kieruje się wyłącznie wysokością zadekla­rowanych opłat za udzielenie koncesji.

Organ koncesyjny może fakultatywnie cofnąć koncesję:

a) ze względu na zagrożenie bezpieczeństwa obywateli,

b) w razie ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy,

c) z powodu zaistnienia przesłanek identycznych z przesłanka­mi fakultatywnej zmiany zakresu koncesji,

d) ze względu na zagrożenie obronności i bezpieczeństwa państwa.


Na gruncie ustawy o swobodzie działalności gospodar­czej organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji lub ograniczyć jej zakres w stosunku do wniosku o udziele­nie koncesji:

a)także w przypadkach regulowanych ustawami odrębnymi,

c)gdy przedsiębiorca nie spełnia warunków wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją,


Promesa koncesji:

a) w sensie prawnym rozdziela proces koncesjonowania na - dwie części,

b) uzależnia udzielenie koncesji od spełnienia warunków wy­konywania działalności gospodarczej wymagającej uzyska­nia koncesji,

c) jest instytucją ochrony interesów ekonomicznych przedsię­biorców,

W okresie ważności promesy organ koncesyjny może odmówić udzielenia koncesji na wykonywanie określonej w promesie działalności gospodarczej:

b) jeżeli uległy zmianie dane zawarte we wniosku o udzielenie promesy,

c) przez wzgląd na bezpieczeństwo państwa i obywateli,

d) jeżeli wnioskodawca nie spełnił wszystkich warunków okreś­lonych w promesie.

Czas trwania wszystkich kontroli u przedsiębiorcy w roku kalendarzowym nie może co do zasady przekraczać:

Brak odpowiedzi

Istotą zezwoleń na działalność gospodarczą jest:
c)
uchylenie ogólnie obowiązującego zakazu podejmowania działalności gospodarczej wobec danego przedsiębiorcy, po stwierdzeniu przez organ administracji publicznej spełnie­nia przez wnioskodawcę ustawowych warunków wykony­wania danej działalności,




Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie

określonym w przepisach ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków:

c) wymaga uzyskania zezwolenia,

Uzyskania licencji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie określonym:

a)przepisami ustawy o transporcie drogowym,

d) przepisami ustawy o transporcie kolejowym.


Działalność gospodarcza w zakresie określonym przepisami ustawy-Prawo o miarach:

d)wymaga uzyskania zezwolenia właściwego organu admini­stracji publicznej.


Produkcja tablic rejestracyjnych jest przykładem dzia­łalności gospodarczej, której legalne wykonywanie:

a) wymaga uzyskania zezwolenia,

Warunki uzyskania zezwoleń na działalność gospodar­czą są:

b) określone w odrębnych ustawach regulujących dany rodzaj działalności gospodarczej,


Zakres przedmiotowy działalności gospodarczej wyma­gającej uzyskania zezwolenia:

b) poprzez decyzję prawodawcy może ulec rozszerzeniu lub za­wężeniu,

Organ koncesyjny to na przykład:
b)starosta powiatu,

c) marszałek województwa,


Jeżeli wiadomo, że działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania wyrobów tytoniowych nie jest działalnością wolną, to - odwołując się wyłącznie do przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej - można stwierdzić, że jest to:

b) regulowana działalność gospodarcza,

Obowiązek dokonywania lub przyjmowania płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą za pośrednictwem rachunku bankowego obowiązuje:

b)gdy stronami transakcji są przedsiębiorcy,

d)gdy jednorazowa wartość transakcji przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych według kursu określonego w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej.

Prawo dostępu do danych zawartych w ewidencji działalności gospodarczej:

b) ma każdy,


Usługodawca z innego państwa członkowskiego może:

a) świadczyć czasowo usługi na zasadach określonych w TFUE lub w umowach regulujących swobodę świadczenia usług po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców lub EDG,

Wyjątek od zasady świadczenia usług samodzielnie lub łącznie z innymi usługodawcami może zostać ustanowiony:
b) w celu zagwarantowania niezależności i bezstronności wykonywania zawodu regulowanego

d) w celu zagwarantowania niezależności i bezstronności nadzoru technicznego.


Ustawowym obowiązkiem usługodawcy jest:

a) zapewnienie, aby ogólne warunki dostępu do usługi nie dys­kryminowały usługobiorców ze względu na ich miejsce za­mieszkania,

b) udostępnienie ustawowo określonych informacji w sposób zapewniający zapoznanie się przez usługobiorcę z tymi in­formacjami,

c) podanie usługobiorcy informacji dotyczących głównych cech usługi,

d) udostępnienie, na wniosek usługobiorcy, określonych w ustawie informacji związanych bezpośrednio z usługą, którą świadczy.

Obowiązkiem usługodawcy jest zagwarantowanie, aby ogólne warunki dostępu do usługi nie dyskryminowały usługobiorcy we względu na:

c) obywatelstwo,

d) miejsce zamieszkania.

Przed zawarciem umowy w formie pisemnej usługodawca jest zobowiązany:

a) podać adres poczty elektronicznej umożliwiający bezpośred­ni kontakt z usługodawcą,"

b) podać tytuł zawodowy oraz państwo, w którym tytuł ten przyznano,

c) poinformować o głównych cechach usługi,

d) wskazać samorząd zawodowy, do którego usługodawca na­leży.

VII rozdział

Przedsiębiorstwo publiczne w rozumieniu dyrektywy Komisji 2006/111/WE z 16 listopada 2006 r. o przejrzystoś­ci finansowej wewnątrz określonych przedsiębiorstw to przedsiębiorstwo:

a) na które władze publiczne mogą bezpośrednio lub pośrednio wywierać dominujący wpływ,


Prawo unijne reguluje działalność przedsiębiorstw publicznych poprzez:

b) zrównanie pozycji przedsiębiorstw publicznych i prywatnych,
c) związanie przedsiębiorstw publicznych regułami konkurencji,

Obowiązek dotowania nierentownej, ale koniecznej ze względu na potrzebę zaspokojenia potrzeb ludności działal­ności przedsiębiorstw użyteczności publicznej spoczywa na:

b) organie założycielskim przedsiębiorstwa państwowego posiadającego status przedsiębiorstwa użyteczności publicznej,


Gospodarka komunalna polega na:

c) realizacji zadań własnych służących zaspokojeniu zbioro­wych potrzeb wspólnoty samorządowej,

Zakres przedmiotowy gospodarki komunalnej obejmuje:

c) w szczególności zadania o charakterze użyteczności publicz­nej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych,

Zakres podmiotowy gospodarki komunalnej obejmuje:

a) miasto stołeczne Warszawę,

b) związki międzygminne,

c) jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, któ­rym jednostka samorządu terytorialnego powierzyła wyko­nywanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej,

d) związki powiatów.


Cechami usług o charakterze użyteczności publicznej są:

a) ciągłość, bez względu na osiągane rezultaty ekonomiczne,

b) powszechna dostępność świadczonych usług,

c) zaspokajanie zbiorowych potrzeb osób trzecich,


Co do zasady jednostki samorządu terytorialnego mogą prowadzić gospodarkę komunalną w formie:
c)
spółki prawa handlowego,

d) zakładu budżetowego.

Jednostki samorządu terytorialnego mogą prowadzić działalność gospodarczą w sferze użyteczności publicznej w formie:

a) fundacji,

b) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,

c) spółdzielni,

d) stowarzyszeń

Gmina może prowadzić działalność gospodarczą poza sferą użyteczności publicznej w formie:

b) spółki komandytowej,

c) spółdzielni,

Samorządowy zakład budżetowy może zostać powołany, zlikwidowany łub przekształcony przez:

b) radę gminy,

d) sejmik województwa.


Prowadzenie przez gminę działalności gospodarczej w formie zakładu budżetowego może mieć miejsce:

a) wyłącznie w sferze użyteczności publicznej,

Podjęcie decyzji w sprawie wyboru formy i sposobu pro­wadzenia gospodarki komunalnej należy do:

a) rady gminy,

W świetle przepisów ustawy o gospodarce komunalnej gmina może powierzyć wykonywanie zadań z zakresu gospodarki komunalnej:
c) osobie prawnej,

c) osobie fizycznej,

d) jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej.


Powierzenie wykonywania zadań z zakresu gospodarki komunalnej podmiotom trzecim następuje na podstawie:

b) umowy,

Gmina Piaseczno, chcąc powierzyć
wykonywanie zadań z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę, może:

c) powierzyć wykonywanie"zadań tylko przedsiębiorcy posia­dającemu zezwolenie wodno-kanalizacyjne,


Powierzenie wykonywania zadań z zakresu gospodarki komunalnej podmiotom trzecim może nastąpić:

a) bez ograniczeń,
Powierzając w drodze umowy zadania z zakresu gospodarki komunalnej podmiotom zewnętrznym, jednostki samorządu terytorialnego muszą zawsze zachować przepisy:

a) ustawy - Prawo zamówień publicznych,

b) ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów,

c) ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym,

d) ustawy o koncesji na roboty budowlane lub usługi.

Uprawnienie do ustalania wysokości cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej:

a) przysługuje organom stanowiącym jednostek samorządu te­rytorialnego,

b) organy stanowiące mogą powierzyć organom wykonawczym jednostek samorządu terytorialnego,


Świadczenie usług publicznych przez spółkę komunalną odbywa się na podstawie regulaminu:

a) ustalanego przez spółkę,
c) zatwierdzanego przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta,

Poza sferą użyteczności publicznej działalność gospo­darczą mogą podejmować:

a)gminą,

c) województwo,


Poza sferą użyteczności publicznej powiat może prowa­dzić działalność gospodarczą:

brak odpowiedzi

Poza sferą użyteczności publicznej województwo może prowadzić działalność gospodarczą:

d) w zakresie działalności promocyjnej, edukacyjnej, wydawni­czej służącej rozwojowi województwa.

Podjęcie przez gminę działalności gospodarczej poza sferą użyteczności publicznej:
c)
jest dopuszczalne w przypadku, gdy w gminie występują nie­zaspokojone potrzeby wspólnoty lokalnej i występujące na terenie gminy bezrobocie ujemnie wpływa na poziom życia wspólnoty, a zastosowanie innych środków nie przyniosło poprawy tej sytuacji

P
odjęcie przez gminę działalności gospodarczej poza sferą użyteczności publicznej:

b) nie wymaga zgody organu nadzoru,


Gmina może bez ograniczeń posiadać akcje lub udziały spółek:

a) zajmujących się działalnością doradczą na rzecz samorządu,

b) zajmujących się działalnością ubezpieczeniową,

c) zajmujących się działalnością bankową,

d) innych, ważnych dla rozwoju gminy.

Wykonując działalność gospodarczą, powiat może two­rzyć spółki akcyjne i przystępować do nich:

a) w sferze użyteczności publicznej - bezwarunkowo,







Instytucja partnerstwa publiczno-prywatnego:

a) tworzy prawne ramy realizacji zadań publicznych przez pod­mioty prywatne,

b) nie tworzy skutku zwalniającego podmioty publiczne od od­powiedzialności za wykonywanie zadań publicznych,

c) jest wyrazem tendencji do wycofywania się organów admini­stracji publicznej z bezpośredniego wykonywania niektórych zadań publicznych,

d) opiera się na założeniu całkowitego lub częściowego sfinan­sowania przez partnera prywatnego inwestycji służących ce­lowi publicznemu.


Celem partnerstwa publiczno-prywatnego jest:

b) pobudzenie inwestycji sektora publicznego przez stworzenie ram prawnych dla przedsięwzięć publicznych z udziałem kapitału prywatnego,


Istotą partnerstwa publiczno-prywatnego jest:

c) oparta na umowie współpraca partnerów publicznych i pry­watnych, służąca realizacji przedsięwzięcia mieszczącego się w ramach zadań przypisanych podmiotowi publicznemu,

W szerokim ujęciu partnerstwa publiczno-prywatnego jego przedmiotem jest:

d) realizacja szeroko rozumianego zadania publicznego.

Na gruncie ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym przedmiotem partnerstwa publiczno-prywatnego jest
d)
wspólna realizacja przedsięwzięcia, oparta na podziale za­dań i ryzyka między podmiotem publicznym i partnerem prywatnym.

Przedsięwzięciem, które może być realizowane w formie partnerstwa publiczno-prywatnego, jest:

a) remont obiektu budowlanego,

b) świadczenie usług,

c) wyposażenie składnika majątkowego w urządzenia podwyż­szające jego wartość łub użyteczność,

d) inne świadczenie połączone z zarządzaniem składnikiem majątkowym związanym z realizacją przedsięwzięcia pub­liczno-prywatnego.

Podmiotami publicznymi w rozumieniu ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym są:

a) jednostki samorządu terytorialnego,

b) jednostki sektora finansów publicznych,

c) związki międzygminne,


Partnerami prywatnymi w rozumieniu ustawy o part
nerstwie publiczno-prywatnym są:
b)
osoby fizyczne będące przedsiębiorcami,

c) przedsiębiorcy zagraniczni,

d) przedsiębiorcy, bez względu na ich formę organizacyjno-prawną.

Ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym nakłada na ministra właściwego do spraw gospodarki obowiązek:

b) upowszechniania i promowania partnerstwa publiczno-prywatnego,

c) dokonywania ocen i analiz funkcjonowania partnerstwa publiczno-prywatnego,
d) dokonywania analiz stanu i perspektyw finansowego zaan­gażowania podmiotów sektora prywatnego.



W
świetle przepisów ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, jeżeli wynagrodzeniem partnera prywatnego jest prawo do pobierania pożytków z przedmiotu partner­stwa publiczno-prywatnego, to wyboru partnera dokonuje się, stosując przepisy:

a) ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym,

c) ustawy o koncesjach na roboty budowlane lub usługi,


W
świetle przepisów ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, jeżeli wynagrodzeniem partnera prywatnego jest prawo do pobierania pożytków z przedmiotu partner­stwa publiczno-prywatnego wraz z zapłatą sumy pienięż­nej, to wyboru partnera dokonuje się, stosując przepisy:

a) ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym,

c) ustawy o koncesjach na roboty budowlane lub usługi,


Podstawowym kryterium wyboru partnera prywatnego jest:

a) kryterium najkorzystniejszej oferty,

Ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym uznaje

za najkorzystniejszą tę ofertę, która:

a) przedstawia najkorzystniejszy bilans wynagrodzenia i in­nych kryteriów odnoszących się do przedsięwzięcia,


Obligatoryjnymi kryteriami oceny ofert są:

b) podział zadań i grup ryzyka związanych z przedsięwzięciem między podmiotem publicznym i partnerem prywatnym,

c) terminy i wysokość przewidywanych płatności podmiotu publicznego,

d) terminy i wysokość świadczeń podmiotu publicznego, in­nych nijż płatności, jeżeli są one planowane.

Fakultatywnymi kryteriami oceny ofert są:

b) stosunek wkładu własnego podmiotu publicznego do wkła­du partnera prywatnego,

c) efektywność wykorzystania składników majątkowych,

Umowa o partnerstwie publiczno-prywatnym:

a) określa skutki nienależytego wykonania i niewykonania zo­bowiązania,

c) jest objęta względnym zakazem zmian postanowień umowy w stosunku do treści oferty, na podstawie której dokonano wyboru partnera prywatnego,
d) zobowiązuje podmiot publiczny do współdziałania w osiąg­nięciu celu przedsięwzięcia.


W celu wykonania umowy o partnerstwo publiczno-prywatne podmiot publiczny i partner prywatny mogą za­wiązać:

a) spółkę akcyjną,

b) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością,

d) spółkę komandytową.

Ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym przewi­duje: ^

a) przysługujące partnerowi prywatnemu prawo pierwokupu nieruchomości będącej wkładem własnym podmiotu pub­licznego, które może być wykonane w terminie dwóch mie­sięcy od dnia zawiadomienia go o treści umowy zawartej z sobą trzecią,





W przypadku umowy o koncesję na roboty budowlane wynagrodzeniem koncesjonariusza może być:

b) prawo do korzystania z obiektu budowlanego,

c) prawo do korzystania z obiektu budowlanego wraz z płatnoś­cią koncesjodawcy,


W przypadku umowy o koncesję na usługi wynagrodzeniem koncesjonariusza może być:

b) prawo do korzystania z usługi,

c) prawo do korzystania z usługi połączone z płatnością konce­sjodawcy,


Ryzyko ekonomiczne wykonywania koncesji na roboty budowlane lub usługi ponosi:

d) w zasadniczej części koncesjonariusz.

Negocjacje kandydatów, którzy złożyli prawidłowy wniosek o zawarcie umowy koncesji z koncesjodawcą:

d) mogą dotyczyć wszystkich aspektów koncesji.

W przypadku wpłynięcia tylko jednej oferty koncesjodawca:

b) może dalej prowadzić postępowanie,


Fakultatywnymi elementami umowy koncesji są:

b) określenie warunków dopuszczalności podwykonawstwa,
d) określenie opłat pobieranych przez koncesjonariusza od osób trzecich z tytułu korzystania z przedmiotu koncesji lub sposobu ustalania ich wysokości.

Obligatoryjnymi elementami umowy koncesji są:

b) określenie trybu i warunków rozwiązywania sporów związa­nych z realizacją umowy koncesji,

c) określenie warunków i zakresu ubezpieczeń wykonywania przedmiotu koncesji,

d) określenie warunków i sposobu rozwiązywania umowy kon­cesji.

Zmiana postanowień zawartej umowy w stosunku do treści oferty, na podstawie której zawarto umowę koncesji,

jest:

c) dopuszczalna, jeżeli konieczność wprowadzenia zmian wy­nika z okoliczności, których nie można było przewidzieć w dniu zawarcia umowy,

Umowa koncesji na roboty budowlane może zostać zawarta:

a) na czas określony, nie dłuższy niż 30 lat,


Umowa koncesji na usługi może zostać zawarta:

b) na czas określony, nie dłuższy niż 15 lat,

d) na czas określony, dłuższy niż 15 lat, tylko wówczas, gdy przewidziany okres zwrotu nakładów koncesjonariusza po­niesionych w związku z wykonywaniem koncesji jest dłuższy niż 15 lat.

Łączna wartość dodatkowej umowy na wykonanie robót budowlanych nieobjętych koncesją nie może przekro­czyć
d)
50% wartości koncesji.






Zasady wykonywania działalności telekomunikacyjnej przez jednostki samorządu terytorialnego to:

b) zasada kompatybilności i połączalności z innymi sieciami te­lekomunikacyjnymi tworzonymi przez podmioty publiczne lub finansowanymi ze środków publicznych,

c) zasada przejrzystości i niezakłócania rozwoju równoprawnej i skutecznej konkurencji na rynkach telekomunikacyjnych,

d) zasada równego traktowania przedsiębiorców telekomuni­kacyjnych we współkorzystaniu i dostępie do infrastruktury telekomunikacyjnej i sieci telekomunikacyjnych.

VIII rozdział

Prawo ochrony konkurencji i konsumentów chroni:

b).mechanizm konkurencji - w interesie publicznym,

Prawo ochrony konkurencji i konsumentów chroni mechanizm konkurencji przed antykonkurencyjnymi działaniami:

a) ze strony przedsiębiorców prywatnych,\

b) ze strony przedsiębiorców publicznych,

Przesłanką stwierdzenia naruszenia przepisów ustawy o ochrony konkurencji i konsumentów jest:

a) naruszenie interesu publicznego,

c) bezprawność działania sprawcy (sprawców),


Zasada eksterytorialnego zasięgu ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oznacza, że ustawa ma zastosowanie do wszelkich antykonkurencyjnych praktyk przedsiębiorców i ich związków, które:

a) zostały podjęte przez przedsiębiorców mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w RP, pod warunkiem że wywołują one lub mogą wywołać skutki na terytorium RP,

b) zostały podjęte przez przedsiębiorców mających siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą, pod warunkiem że wywo­łują one łub mogą wywołać skutki na terytorium RP,




Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów znajduje zastosowanie do praktyk ograniczających konkurencję, antykonkurencyjnych koncentracji przedsiębiorców oraz praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, je­żeli:

a) wywołują one skutki na terytorium RP,

v) mogą one wywołać skutki na terytorium RP,


W świetle art. 4 pkt 14 u.o.k.k. wszyscy przedsiębiorcy kontrolowani w sposób bezpośredni lub pośredni przez in­nego przedsiębiorcę to:

c) grupa kapitałowa,.

Substytutywność towarów w świetle regulacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów jest istotną cechą pozwalającą na wyznaczenie:

d) rynku właściwego.


Do praktyk ograniczających konkurencję ustawa o ochro­nie konkurencji i konsumentów zalicza:

b) porozumienia ograniczające konkurencję,

c) nadużycie pozycji dominującej,

Zakresem przedmiotowym regulacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów są objęte:

a) koncentracje przedsiębiorców,

b) praktyki ograniczające konkurencję,

d) praktyki naruszające zbiorowe interesy konsumentów.


Czy podjęcie przez Izbę Adwokacką uchwały określają­cej minimalne stawki opłat za udzielanie porad prawnych przez adwokatów może zostać potraktowane za przejaw stosowania porozumienia ograniczającego konkurencję?

Brak odpowiedzi

Zakazu porozumień ograniczających konkurencję przewidzianego w art. 6 u.o.k.k. nie stosuje się do:

c) porozumień zawieranych między konkurentami, których łączny udział w rynku w roku kalendarzowym poprzedzają­cym zawarcie porozumienia nie przekraczał 5%,


Porozumienia horyzontalne to porozumienia zawierane między przedsiębiorcami:

b) działającymi na tym samym szczeblu obrotu,


Porozumienia wertykalne to porozumienia zawierane między przedsiębiorcami działającymi:

a) na różnych szczeblach obrotu,

W świetle art. 8 u.o.k.k. spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję wyłączone są porozumienia, które:

b)przyczyniają się do polepszenia produkcji, dystrybucji towa­rów, postępu technologicznego i ekonomicznego,

c) nie nakładają na zainteresowanych przedsiębiorców ograni­czeń, które nie są niezbędne do osiągnięcia celu porozumie­nia,


Uchwała podjęta przez związek przedsiębiorców:

a) może stanowić przejaw porozumienia ograniczającego kon­kurencję, jeżeli jej przedmiotem jest nałożenie na człon­ków związku obowiązku stosowania określonego pułapu cen w transakcjach z kontrahentami,

b) może stanowić przejaw porozumienia ograniczającego kon­kurencję, jeżeli jej celem jest ograniczenie dostępu do rynku przedsiębiorcom niebędącym członkami związku,


Porozumienia ograniczające konkurencję są:
Brak odpowiedzi

W świetle art. 6 u.o.k.lc. zakazane są porozumienia:

b) których skutkiem jest ograniczenie konkurencji na rynku właściwsi, niezależnie od tego, jaki był zamiar stron,

d) których celem jest ograniczenie konkurencji na rynku, nieza­leżnie od tego, czy ostatecznie doszło w jego wyniku do ogra­niczenia konkurencji.

Z ustawowego wyjątku spod zakazu porozumiej! ogra­niczających konkurencję dla porozumień bagatelnych nie mogą skorzystać porozumienia:

a) przetargowe,

b) kontyngentowe,

c) cenowe,

d) podziałowe.


Jeżeli porozumienie ograniczające konkurencję spełnia przesłania wyłączenia spod zakazu określone w art. 8 I u.o.k.k., jednakże nie zostało objęte żadnym z wyłączeń grupowych wprowadzonych na mocy rozporządzenia Rady Ministrów, wówczas:

a) Prezes UOKiK umarza postępowanie, ponieważ wyłączenie z art. 8 ust. 1 u.o.k.k. obowiązuje bezpośrednio,


W świetle ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów zakazane jest:
c) nadużywanie pozycji dominującej,

Istotą posiadania pozycji dominującej przez przedsiębiorcę jest:

a). możliwość działania niezależnie od konkurentów, kontrahentów i konsumentów,

c) możliwość zapobiegania skutecznej konkurencji na rynku,

Nadużycie pozycji dominującej jest zakazane:
brak odpowiedzi

Nadużycia pozycji dominującej na rynku właściwym może się dopuścić:

b) jeden lub kilku przedsiębiorców,

Nadużycie pozycji dominującej o charakterze tzw. praktyk eksploatacyjnych polega na:

a) bezpośrednim lub pośrednim narzucaniu nieuczciwych cen,

b) narzucaniu nieuczciwych warunków umów, które przynoszą przedsiębiorcy nieuzasadnione korzyści,


Nadużycie pozycji dominującej o charakterze tzw. praktyk wykluczających polega na:
c) podziale rynku według kryteriów terytorialnych, asortymen­towych lub podmiotowych,

d) przeciwdziałaniu ukształtowaniu się warunków niezbęd­nych do rozwoju konkurencji.


Jeżeli praktyka ograniczająca konkurencję wywiera wpływ na handel między państwami członkowskimi Unii Europejskiej, to polskie organy ochrony konkurencji (Pre­zes UOKiK oraz sądy) :

c) są zobowiązane do równoległego stosowania przepisów prawnych Rzeczypospolitej Polskiej i Unii Europejskiej,


Obowiązek równoległego stosowania art. 101 i 102 TFUE (dawniej art. 81 i 82 TWE) oraz art.
6 i 9 u.o.k.k., w przypadku gdy dana praktyka narusza wymianę handlową między państwami członkowskimi, oznacza, że:

v) Prezes UOKiK oraz sądy krajowe (SOKiK, SA oraz SN) są zo­bowiązani do jednoczesnego stosowania zarówno art. 6 lub 9 u.o.k.k., jak i odpowiednio art. 101 lub 102 TFUE (dawniej art. 81 lub 82 TWE), jeżeli praktyka naruszająca wymianę handlową między państwami członkowskimi jest przez nie rozpoznawana,

Zakazy z art. 101 i 102 TFUE (dawniej art. 81 i 82 TWE) znajdują zastosowanie, jeżeli wymienione w tych przepisach praktyki ograniczające konkurencję:

a) wywierają lub mogą wywierać wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi Unii Europejskiej,

Obowiązek równoległego stosowania art. 6 i 9 u.o.k.k. oraz art. 101 i 102 TFUE (dawniej art. 81 i 82 TWE) jest określony:
d)
w rozporządzeniu WE nr 1/2003.


Reguła konwergencji, przewidziana w art. 3 ust. 2 rozporządzenia WE nr 1/2003, odnosi się do:

b) antykonkurencyjnych praktyk kolektywnych,

Jeżeli porozumienie ograniczające konkurencję jest zakazane na gruncie krajowego prawa ochrony konkurencji, jednakże dozwolone na gruncie art. 101 TFUE (dawniej art. 81 TWE), to zgodnie z regułą konwergencji:

b) krajowy organ ochrony konkurencji, rozpoznając sprawę, nie może zakazać stosowania takiego porozumienia,

Jeżeli w konkretnym przypadku praktyka polegająca na nadużyciu pozycji dominującej jest zakazana na gruncie krajowego prawa ochrony konkurencji, jednakże dozwolona w świetle regulacji art. 102 TFUE (dawniej art. 82 TWE), to zgodnie z regułą konwergencji:

c) krajowy organ ochrony konkurencji, rozpoznając sprawę, bę­dzie upoważniony do wydania decyzji zakazującej stosowa­nie takiej praktyki,

Jeżeli tzw. jednostronna praktyka antykonkurencyjna jest dozwolona na gruncie krajowego prawa ochrony konkurencji, jednakże zakazana w świetle art. 102 TFUE (dawniej art. 82 TWE), to zgodnie z regułą konwergencji:

b) krajowy organ ochrony konkurencji, rozpoznając sprawę, powinien zakazać stosowania takiej praktyki,

IX rozdział

Pomoc publiczna dla przedsiębiorców jest w świetle regulacji art. 107 i 108 TFUE (dawniej art. 87 i 88 TWE):

b)względnie zakazana,

d) warunkowo dopuszczalna.

W świetle art. 107 ust. 1 TFUE (dawniej art. 87 ust. 1 TWE) pomoc publiczna jest zakazana, jeżeli:

a) ma charakter selektywny,

b) skutkuje zakłóceniem lub groźbą zakłócenia konkurencji,
c) narusza wymianę handlową między państwami członkow­skimi,


Do form tzw. pozytywnej pomocy publicznej możemy zaliczyć:

b)sprzedaż nieruchomości publicznych po obniżonej cenie,

c)subsydia kapitałowe,

d)gwarancje i poręczenia kredytowe ze strony Skarbu Państwa.


Do form tzw. negatywnej pomocy publicznej możemy zaliczyć:

b) umorzenie lub bonifikatę odsetek od kredytów,

c) zwolnienie z obciążeń z tytułu składek na ubezpieczenie spo­łeczne pracowników,

Jako pomoc pochodzącą „od państwa” lub „ze źródeł państwowych” w świetle art. 107 ust. 1 TFUE (dawniej art. 87 ust. 1 TWE) można zakwalifikować pomoc udzielaną przez instytucje prawa prywatnego:

a) tak, pod warunkiem że państwo jest w stanie wywierać decy­dujący wpływ na ich decyzje,

b) tak, bez ograniczeń,

c) nie,


W świetle art. 107 TFUE (dawniej art. 87 TWE) środki tzw. ogólnej polityki gospodarczej
c) n
ie stanowią pomocy publicznej w rozumieniu tego przepisu

Jeżeli w wyniku postępowania prowadzonego przez Komisję Europejską okaże się, że skutkiem udzielenia pomocy | publicznej jest utrudnienie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku, to pomoc taka zostanie uznana za niezgodną i z rynkiem wewnętrznym Unii Europejskiej z uwagi na speł­nienie przesłanki:
a)
zakłócenia konkurencji,

Zgodnie z testem prywatnego inwestora” zaangażowanie kapitałowe państwa w przedsiębiorstwie będzie traktowane jako pomoc publiczna w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE (dawniej art. 87 ust. 1 TWE):

b) jeżeli jego wysokość i warunki, w tym zakładany zwrot z inwe­stycji, będą mniej korzystne niż te, jakie w podobnej sytuacji zaakceptowałby inwestor prywatny w gospodarce rynkowej,


Pomoc publiczna, o której mowa w art. 107 ust. 2 TFUE (dawniej art. 87 ust. 2 TWE):

b) jest ex lege uznawana za zgodną z rynkiem wewnętrznym Unii Europejskiej (dawniej: wspólnym rynkiem), mimo że co do zasady spełnia przesłanki pomocy zakazanej z art. 107 ust. 1 (TFUE)

W odniesieniu do pomocy publicznej, o której mowa w art. 107 ust. 3 TFUE (dawniej art. 87 ust. 3 TWE), możliwa jest odmowa uznania jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym Unii Europejskiej (dawniej: wspólnym rynkiem), jeże­li pomoc ta:

a) nie realizuje celów, o których mowa w art. 107 ust. 3 TFUE (dawniej art. 87 ust. 3 TWE),

b) nie jest konieczna do realizacji celów, o których mowa w art. 107 ust. 3 TFUE (dawniej art. 87 ust. 3 TWE),

c) wykracza poza zakres, w jakim jej przyznanie leży w intere­sie Unii-Europejskiej,


Wyłączenia tzw. automatyczne spod zakazu udzielania pomocy publicznej, przewidziane w art. 107 TFUE (dawniej art. 87 TWE), obejmują:

a) pomoc na usunięcie skutków klęsk żywiołowych,

b) pomoc dla małych i średnich przedsiębiorstw,

d) pomoc o charakterze socjalnym przyznawaną indywidual­nym konsumentom pod' warunkiem braku dyskryminacji związanej z pochodzeniem produktów.

Pomoc publiczna objęta tzw. wyłączeniami grupowymi, uregulowanymi w rozporządzeniach Komisji nr 1998/2006 oraz nr 800/2008:

a) jest uznawana za zgodną z rynkiem wewnętrznym Unii Europejskiej,

d) nie podlega zgłoszeniu na mocy art. 108 ust. 3 TFUE (daw­niej art. 88 ust. 3 TWE)

Zgodnie z tzw. podejściem kompensacyjnym wobec pomocy publicznej dla przedsiębiorstw świadczących usługi w ogólnym interesie gospodarczym:
d) pomoc udzielana takim przedsiębiorstwom nie jest uzna- wana za pomoc publiczną, a jedynie za rekompensatę po­noszonych przez to przedsiębiorstwo dodatkowych kosztów i w związku z tym nie jest objęta zakazem i nie wymaga noty­fikacji zgodnie z art. 108 ust. 3 TFUE (dawniej art. 88 ust. 3 TWE), po spełnieniu określonych warunków.







Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dawniej: ETS), aby wsparcie ze strony państwa członkowskiego Unii Europejskiej udzielane na rzecz przedsiębiorstw świadczących usługi w ogólnym inte­resie gospodarczym mogło zostać uznane za niespełniające przesłanek pomocy zakazanej z art. 107 ust. 1 TFUE (daw­niej art. 87 ust. 1 TWE), muszą być spełnione m.in. następu­jące warunki:
b)
parametry, na podstawie których została skalkulowana re­kompensata, powinny zostać ustalone wcześniej przez or­gan powierzający świadczenie usług w sposób obiektywny i transparentny,
d)
wsparcie udzielone przedsiębiorstwu może pokrywać część lub całość kosztów niezbędnych do realizacji usługi oraz uza­sadniony zysk z tytułu realizacji usług

Decyzja Komisji Europejskiej 2005/842/WE odnosi się:

Brak odpowiedzi

Organem monitorującym udzielanie pomocy publicznej w Polsce w świetle art. 108 ust. 1 TFUE (dawniej art. 88

ust. 1 TWE) oraz ustawy o postępowaniu w sprawie udziele­nia pomocy publicznej jest:

b) Komisja Europejska we współpracy z Prezesem UOKiK oraz ministrem właściwym do spraw rolnictwa,

Zgodnie z rozporządzeniem WE nr 659/1999 obowiązek notyfikacji nie obejmuje:

a) pomocy istniejącej,

c) pomocy de minimis,

d) pomocy wyłączonej spod obowiązku notyfikacji na mocy ak­tów szczególnych.


Podmiotami uprawnionymi do złożenia wniosku o wydanie opinij Prezesa UOIUK w sprawie projektu programu pomocowego są:
a)
organami administracji publicznej,


Uzyskanie zgody Rady Ministrów na dokonanie notyfikacji pomocy publicznej Komisji Europejskiej jest wymagane w przypadku:
brak odpowiedzi

Decyzja podejmowana przez Komisję Europejską w fazie wstępnego badania notyfikowanej pomocy publicznej to:

c) decyzja o braku zastrzeżeń,

Decyzja Komisji Europejskiej stwierdzająca, że środek wsparcia nie stanowi pomocy:

c) może być wynikiem dokonanych zmian w projekcie pomocy,

Pomoc nienotyfikowana to:

a) pomoc przyznana bez jej zgłoszenia do Komisji Europejskiej,
b) pomoc udzielona w okresie obowiązywania zakazu wykonawczego

Komisja Europejska odstępuje od nałożenia ha państwo członkowskie obowiązku windykacji nielegalnej pomocy publicznej:

b) w przypadku upływu dziesięcioletniego okresu przedawnie­nia,

c) jeżeli byłoby to sprzeczne z ogólną zasadą prawa unijnego,


|Komitet Doradczy do spraw Pomocy Państwa:

a) składa się z przedstawicieli państw członkowskich Unii Europejskiej,
d) jego przewodniczącym jest przedstawiciel Komisji Europej­skiej.

Prezes UOKiK może wnieść odwołanie od decyzji Komisji Europejskiej do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej:

c) za zgodą Rady Ministrów,

d) w imieniu organu jednostki samorządu terytorialnego.



Wyszukiwarka