22.Wojny polsko-tureckie w I i II poł XVII wieku
Na początku XVII wieku Polska prowadziła wojny z Turcja. Głównymi przyczynami wybuch tych wojen była walka o wpływy w Mołdawii na Wołoszczyźnie, oraz najazdy Tatarów na Rzeczpospolitą i Kozaków na ziemie Tatarów i Tatarów. Do pierwszego zbrojnego wystąpienia doszło w latach 1620-1621.Główną przyczyną była pomoc udzielona Austrii przeciw Siedmiogrodowi i spalenie przez Kozaków Warny. W czasie wojny stoczono dwie bitwy: w 1620 pod Cecorą ( Stefan Żółkiewicz-klęska) i w 1621 pod Chocimiem (Jan Karol Hodkiewicz,m po jego śmierci S. Lubomirski -zwycięstwo- nierozstrzygnięta). Pod Chocimiem zawarto kompromisowy pokój w 1621.W latach 1672-1676 doszło do kolejne wojny. W 1672 Turcy zdobyli Kamieniec, Polska podpisała pokój w Buczaczu.Straciliśmy Podole, Bracławczyznę,cz. Kujaw i musieliśmy płacić haracz. W 1673 umiera król Wiśniowiecki, Sobieski w tym czasie zwycięża pod Chocimiem.Rok później Sobieski zostaje wybrany na króla i kontynuuje wojnę z Turcją. W 1676 zawarto pokój w Żurawnie. Do kolejnej wojny doszło w latach 1683-1699. wielki Wezyr Kara Mustafa dowodził armia turecką. 12 września 1683 doszło do najsłynniejszej bitwy podczas tej wojny . Była to bitwa pod Wiedniem. Państwa katolickie: Austria, rzeczpospolita, P. kościelne, Wenecja i Rosja zawarły koalicję. Turcja ostatecznie przegrała bitwę pod Wiedniem jak i cała wojnę. W 1699 podpisano pokój w Karłowicach, na mocy, którego Polska odzyskała ziemie utracone w 1672r.