Aleksander Starczewski Gdańsk, dn. 05.06.98
Bartłomiej Sudzik
Zbigniew Szuchnicki
Sem. IV grupa 4, piątek 1500-1800
Zadanie projektowe nr 3
Kościół św. Walentego w Gdańsku-Matarni.
Początki parafii sięgają roku 1823, gdy tereny dzisiejszej Matarni otrzymali na własność cystersi oliwscy i wybudowali tu pierwszą świątynię. Wówczas miejscowość ta nazywała się Chojno. Z czasem nazwa ta zanikła, a w dokumentach z 1472 roku pojawiła się nazwa Matarnia, nadana ku czci pierwszego patrona parafii św. Maternusa. Obecna świątynia, uznana za zabytek II klasy, wybudowana została na zboczach wzgórza i pochodzi z przełomu XIV i XV wieku. Kościół zbudowany jest z cegły i kamienia. Zamiast wieży, w prześwitach wzniesionych powyżej dachu obu ścian szczytowych, zawieszone są dzwony. Stanowi to o oryginalności samej budowli i jej niepowtarzalnym uroku. Kiedy patronem parafii został św. Walenty jego wizerunek pochodzący z XVII wieku znajduje się na ołtarzu. Dwa boczne ołtarze poświęcone są Matce Bożej Nieustającej Pomocy i św. Antoniemu. Zarówno same ołtarze jak i większość wyposażenia kościelnego utrzymane są w stylu rokokowym. Zachowały się niektóre sprzęty kościelne takie jak: świeczniki i chrzcielnica z XVIII wieku, gotyckie kafle z XV i XVI wieku oraz barokowy krucyfiks pochodzący z połowy XVIII wieku, rokokowe kielichy, monstrancja i pacyfikał.
Podczas działań wojennych zniszczeniu uległo wyposażenie kościoła i poważnie został uszkodzony strop, który to w 1948 roku został zastąpiony drewnianym stropem w kształcie beczkowym.