„Wesele" - symbolizm, problematyka narodowa
Symbolizm:
1. Przedmiotów:
Złoty Róg - jest symbolem wyzwolenia, sygnału wzywającego do powstania, budzącego w ludziach wolę walki. Ma moc wyrwania społeczeństwa z letargu, dlatego, kiedy Jaœko gubi Złoty Róg, uniemożliwia w ten sposób cały powstańczy zryw.
Czapka z pawimi piórami - Jaœko schylając się po czapkę zgubił Złoty Róg. Jest to scena symboliczna - wyciągając ręce „po swoje" zaprzepaœcił szansę sprawy narodowej. Przywiązanie chłopa do dóbr materialnych, ostrzeżenie aby nie stawiać własnoœci prywatnej ponad sprawami publicznymi i narodowymi
Dzwon Zygmunta - oznaczał wielkoœć narodu i władców, a teraz ogłasza pogrzeby. Obniżenie rangi wobec czasów, które stały się bardziej miałkie
Chochoł - to krzak dzikiej róży, owinięty na zimę słomą. Oznacza uœpione wartoœci narodu polskiego, niemożnoœć, przegraną sprawę narodową. Po zimie jednak zawsze przychodzi wiosna i wtedy krzak róży budzi się do życia a latem zakwita. Tak jest też z narodem.
2. Postaci:
hetman Branicki - ostrzeżenie przed trójlojalizmem proponowanym przez Stańczyków
Szela - przypomnienie krwawych wydarzeń buntu chłopskiego 1846
Wernyhora - lirnik ukraiński, symbol solidaryzmu społecznego
Stańczyk - wyraziciel niepokoju dziennikarza, potępiającego powstanie
Rycerz Czarny - symbol cnót rycerskich, ucieleœnienie odwagi i niezłomnoœci
3. Symbolika scen
scena finałowa - letargiczny taniec odpowiednikiem marazmu, bezideowoœci, niemocy pokolenia
Problematyka narodowa:
Głównym celem utworu jest ukazanie stosunków pomiędzy chłopami a inteligencją w zaborze austriackim.
Chłopi przedstawieni są jako grupa zróżnicowana, obdarzona jednak pewną œwiadomoœcią narodową. Na dany znak chłopi są gotowi chwycić za broń i walczyć przeciw obcemu panowaniu. Nie potrafią zrobić tego samodzielnie, potrzebują przywódców spoza swojego stanu. Jasiek gubi powierzony mu Złoty Róg - gospodyni dba o własny dobytek i chowa do kufra zgubioną przez konia cenną podkowę. Czepiec jest ciekawy œwiata i œwiadomy siły chłopstwa. Zarzuca panom biernoœć, niechęć do czynu, wynikającą z obawy przed rewolucja społeczną. To Czepiec organizuje chłopów do walki, wiele spodziewa się po wizycie Wernyhory. Chłopi z kosami mało przypominają jednak dawnych kosynierów. Bez panów są bezsilni. Najbardziej surową opinię wystawił autor polskiej inteligencji - biernej, niezdolnej do objęcia przywództwa nad narodem. Autor bezlitoœnie wyszydza chłopomanię, nie mająca nic wspólnego ze zrozumieniem kultury i mentalnoœci ludu. Pokazuje intelektualną pustkę postawy dekadenckiej, demaskuje poczucie wyższoœci inteligencji, zupełny brak porozumienia między miastem a wsią, wreszcie pijaństwo. Chłopi choć często prymitywni, skłonni do bójek, byliby w stanie podjąć narodowy czyn. Inteligencja zupełnie zawodzi. W najważniejszej chwili Gospodarz powierza Złoty Róg Jaœkowi - prostemu parobkowi, który schylając się po upuszczoną czapkę z pawimi piórami gubi go.