Sprawozdanie
z ćwiczeń laboratoryjnych materiałoznawstwa elektrycznego
Ćwiczenie wykonali: Paweł Dymek, Rafał Zychman, Bober Dariusz, Remigiusz Szafraniec
Sprawozdanie napisał Dariusz Bober
Temat ćwiczenia: Wytrzymałość dielektryczna izolacji gazowych.
Grupa dziekańska ED 3.1
Semestr trzeci
Data wykonania ćwiczenia 1996.11. 18
Ocena i uwagi:
1. Cel ćwiczenia.
Wykonanie przez nas tego ćwiczenia miało na celu określenie wytrzymałości dielektrycznej powietrza w zależności od odległości i kształtu elektrod przy napięciu przemiennym.
2. Podstawowe informacje teoretyczne.
Zazwyczaj powietrze jest doskonałym dielektrykiem. Ponieważ jeżeli do dwoch elektrod, znajdujących się w środowisku powietrza, przyłożymy niskie napięcie to jony znajdujące się w powietrzu podążają do odpowiednich elektrod, tam zostaną zrekombinowane. W powietrzu nie będzie już jonów i nie będzie przepływał prąd.
W przypadku przyłorzenia wysokiego napięcia mamy odmienną sytuację. Jony biegnąc do odpowiednich elektrod, są natyle przyśpieszane, że zdeżając się na cwej drodze z innymi atomami wybijają z nich elektrony, tworząc w ten sposób nowe jony. Efekt ten jest lawinowy - następuje przebicie.
3. Wykonanie ćwiczenia.
Wykorzystany układ pomiarowy:
Wartość maksymalną napięcia przeskoku Upm określamy z zależności:
gdzie: ϑ -przekładnia transformatora probierczego TP,
uv -napiecie przeskoku wykazywane przez woltomierz V.
Wyniki przeprowadzonych pomiarów, zawarte w protokole pomiarowym, przedstawia ponirzsza tabelka:
Na ich podstawie wykreśliłem charakterystykę wytrzymałości dielektrycznej powietrza, w zależności od odległości pomiędzy elektodami:
1)Układ elektrod ostrze-ostrze:
2) Elektrody kulowe:
Pomiary przeprowadzone zostały w warunkach:
1) dla iskiernika ostrze-ostrze:
T=303K ; p=763 mmHg ; H2O=40%
2) dla iskiernika kulowego:
T=298K ; p=763 mmHg ; H2O=50%
Wnioski
-Wytrzymałość dielektryczna powietrza jest odwrotnie proporcjonalna do przyłożonego do elektrod napięcia, a wprost proporcjonalna do odległości pomiędzy nimi.
-Dużym uproszczeniem i ułatwieniem w wykonaniu obliczeń było wykorzystanie elektronicznej techniki obliczeniowej (programu komputerowego „Microsoft Ofice”).