Odwolujac sie do dwch wybranych utworw uzasadnij, ze sa one zwierciadlem czasu, w ktrym powstaly.
"Przedwiosnie" Zeromski przez cale zycie twrcze wierzyl w niepodleglosc Polski. Kiedy w koncu nadeszla, powital ja z wiara, ze oto spelnily sie nadzieje wielu pokolen i jego wlasne o potedze i szczesciu tragicznie doswiadczonego narodu. Dlatego po roku 1918, juz od poczatkw ksztaltowania sie polskiej panstwowosci, Zeromski wlaczyl sie do jej budowy. Chcac odpowiedziec na pytanie: jaka powinna byc ta wolna Polska? pisze "Przedwiosnie". Zeromski z coraz wiekszym niepokojem obserwowal scene spoleczno - polityczna w wyzwolonej Polsce. Dostrzegal rosnace wplywy ideologii komunistycznej, przede wszystkim wsrd mlodziezy. Nietrudno bylo zaobserwowac nierwnosc i wyzysk, klasowy egoizm posiadaczy, marazm rzadzacych. Kolejne rzady nie mialy zadnej koncepcji programu reform, ktry odwrcilby fatalny bieg zjawisk spychajacych ludnosc kraju na dno nedzy i cierpienia. Zeromski zdawal sobie sprawe, ze w tej sytuacji mlodziez bedzie dawac posluch propagandzie i agitacji rewolucyjnej. Mlodzi, nie widzac mozliwosci wyeliminowania panoszacego sie zla i niesprawiedliwosci, moga zawierzyc ideologii komunistycznej, ideologii burzenia "starego" w nadziei, ze to oznaczac bedzie "nowe". Zeromski obawial sie, ze to musi skonczyc sie rozlewem krwi, cierpieniem ludzi, zaglada kultury narodowej. Marzyl o wielkiej idei dla Polski. Powiesc "Przedwiosnie" wyrosla wiec z poczucia bezsilnosci i goryczy, ktrych zrdlem byla otaczajaca rzeczywistosc. Osad nad Polska powierzyl przedstawicielowi mlodego pokolenia. Cezary Brayka jest czlowiekiem z zewnatrz. Na polskie problemy nie patrzy przez pryzmat niepodleglosciowych zmagan i tesknot. Wokl niego roztacza sie brutalna rzeczywistosc nierozwiazanych problemw spolecznych. Dzieje Cezarego Baryki, szczeglnie ewolucja jego pogladw i postawy ideowej, stanowily glos ostrzegawczy. W losie Baryki ogniskuja sie doswiadczenia mlodej generacji Polakw, dla ktrych idee ojcw stanowily zamkniety rozdzial. Los Baryki zostal tak skonstruowany, aby ukazac wielkie niebezpieczenstwo porazenia ideologia komunistyczna. Byl on tez glosnym wolaniem o "rzad dusz" mlodziezy. Cezary Baryka mimo rysw indywidualnych jest postacia reprezentatywna dla mlodego pokolenia Polakw tego okresu, poszukujacych idei i zadajacych pytania o przyszly ksztalt niepodleglego panstwa. Jest on postacia z ktra mogloby sie utozsamic wielu ludzi tamtych czasw, stojacych wobec rzeczywistych, nekajacych ich problemw. "Piesn o Rolandzie" Utwr powstal w kregu starofrancuskiej epiki rycerskiej, tak zwane chanson de geste, czyli "piesni o czynie". Chanson de geste to powstale miedzy XI a XIII wiekiem poematy rycerskie, ktre opowiadaja o przygodach historycznych i legendarnych bohaterw. Poczatkowo funkcjonowaly one w przekazach ustnych. Staly sie one symbolem zapotrzebowania ludzi na tego typu utwory, ktre stanowily zbir zasad moralnych i etyczych ich zycia. Zycie ludzi sredniowiecza wyznaczala religia i dobro ojczyzny, zwiazane jest to z hierarchia tej epoki gdzie rycerstwo i duchowienstwo zajmuja najwyzsza pozycje. W sredniowieczu, bo wlasnie z tej epoki wywodzi sie ten utwr, wzorcami osobowymi byli: idealny rycerz i wladca. Utwr ten opowiada nam o wyprawie Karola Wielkiego przeciwko saracenom, czyli przeciwko ludziom, ktrzy byli innego wyznania. Doskonaly rycerz musial byc waleczny, odwazny, oddany Bogu, ojczyznie i swojemu panu. Celem swego zycia doskonaly rycerz mial uczynic walke w obronie wiary chrzescijanskiej i ojczyzny. Jego postepowanie powinna cechowac duma i dbalosc o dobre imie wynikajace z podporzadkowania sie etyki rycerskiej. Wystepujetu rwniez wizerunek idealnego wladcy. Nie tylko posiada on wszystkie cechy doskonalego rycerza, ale oprcz tego jest troskliwym, dbajacym o swoich podwladnych krlem, idealem godnym najwiekszego szacunku. Wszystkie te cechy widzimy w postawach Rolanda i Karola z "Piesni o Rolandzie". W sredniowieczu odbywaly sie wyprawy krzyzowe i liczne wojny z innowiercami. Tego samego problemu dotyczy ta wlasnie piesn. Tresc utworu przedstawia wyprawe krla Frankw, Karola Wielkiego, do Hiszpanii w roku 778, zwyciestwo nad poganami oraz wynikla ze zdrady kleska tylniej strazy tej wyprawy.