LABORATORIUM MECHANIKI DOŚWIADCZALNEJ
POMIAR KĄTA ROZWARCIA WIERZCHOŁKA PĘKNIĘCIA
Katarzyna Komala	Gr.24M

A.

Pomiar rozwarcia wierzchołkowego pęknięcia wykonywany był na maszynie hydro-pulsacyjnej. Sygnały po przetworzeniu na wielkości cyfrowe były obrabiane następnie za pomocą programu komputerowego FRACTURE. Podczas tego ćwiczenia wykorzystaliśmy dwa sygnały:rozwarcie szczelin z dwóch ekstensometrów RP_I i RP_II .Sygnały te są podstawą do wyznaczenia RWP.

W celu wyznaczenia wierzchołkowego rozwarcia szczeliny wykorzystuje się jedną z wielu koncepcji, a mianowicie koncepcję tzw. „przegubu plastycznego „. Zakładając się, że próbka jest sztywna na zewnątrz obszaru plastycznego, w czasie uginania obraca się wokół przegubu plastycznego. Pomiaru rozwarcia szczeliny dokonujemy na brzegu próbki.

EKSTENSO EKSTENSO

METR nr1 METR nr2

SCHEMAT POMIARU ROZWARCIA WIERZCHOŁKOWEGO PĘKNIĘCIA

WNIOSKI:

Pomiar rozw wierzchołkowego pęknięcia, a co za tym idzie i pomiar kąta rozwarcia wierzchołka pęknięcia odbywa się w sposób pośredni, przy wykorzystaniu dwóch ekstensometrów. Mając znane dwa sygnały RP_I i RP_II oraz dwa wymiary k i a rozwarcie wierzchołkowe możemy obliczyć ze wzoru.

Pomiaru przyrostu długosci szczeliny można dokonywać przy wykorzystaniu jednej z wielu metod tj. metody wielu próbek, zmiany potencjału, zmiany podatności.

Wykorzystując definicję o charakterze lokalnym, gdzie wartości rozwarcia wierzchołaka pęknięcia i długości szczeliny w jednym kroku są odniesione do wartości kroku poprzedniego.Tak zwane lokalne podejście prowadzi do dużego rozrzutu wyników. Zwiększenie kroku `próbkowania „ zmniejsza rozrzuty,ale ich nie eliminuje.

Kąt rozwarcia wierzchołka pęknięcia wyznaczony według definicji globalnej zachowuje stałą wartość przy niemal stałym zakresie propagacji szczeliny z wyjątkiem pierwotnego okresu wzrostu.

RP_II

RP_I

---