Prawo Ohma mówi, że natężenie prądu stałego I jest proporcjonalne do całkowitej siły elektromotorycznej w obwodzie zamkniętym lub do różnicy potencjałów (napięcia elektrycznego) między końcami części obwodu nie zawierającej źródeł siły elektromotorycznej.
Pierwsze prawo Kirchhoffa prawo dotyczące przepływu prądu w rozgałęzieniach obwodu elektrycznego. Prawo to wynika z zasady zachowania ładunku. Wraz z drugim prawem Kirchhoffa umożliwia określenie przepływających prądów w obwodach elektrycznych.
Drugie prawo Kirchhoffa -Suma wartości chwilowych sił elektromotorycznych występujących w obwodzie zamkniętym równa jest sumie wartości chwilowych napięć elektrycznych na elementach pasywnych tego obwodu:
Biota-Savarta prawo określające natężenie pola magnetycznego H powstającego w punkcie O o współrzędnych (x0,y0,z0) w wyniku przepływu prądu elektrycznego o gęstości j(x,y,z):
H(x0,y0,z0) = k∫(R-3)j(x,y,z)×R dxdydz, gdzie całkowanie odbywa się po całym obszarze przepływu prądu.
Prawo Faradaya to prawo oparte na doświadczeniach Faradaya z 1831 roku. Wyraża relację pomiędzy zmianą wartości strumienia magnetycznego przechodzącego przez obszar objęty przez zamkniętą pętlę i pola elektrycznego wyindukowanego na tej pętli:
Załamanie fali, refrakcja fali, zjawisko zmiany kierunku rozchodzenia się fali (elektromagnetycznej, akustycznej itd.) na granicy dwóch ośrodków, w których dana fala rozchodzi się z odmiennymi prędkościami (co znaczy, że różnią się one między sobą wartościami bezwzględnego współczynnika załamania). Kierunki rozchodzenia się fali załamanej i padającej zawarte są w jednej płaszczyźnie, spełnione jest też prawo Snella (prawo załamania światła).
Polaryzacja to własność fali poprzecznej (np. światła). Fala spolaryzowana oscyluje tylko w pewnym wybranym kierunku. Fala niespolaryzowana oscyluje we wszystkich kierunkach jednakowo. Fala niespolaryzowana może być traktowana jako złożenie wielu fal drgających w różnych kierunkach.