SPRAWDZIAN 21.04.2009 (SEM VI)
Jakie podstawowe informacje zawiera projekt lokalizacji osi trasy drogowej?
Projekt trasy drogowej zakłada ustalone pozycje charakterystycznych punktów określających początek i koniec opracowania, punktów wierzchołkowych, a także punktów związanych z odcinkami krzywych, (początek i koniec krzywych przejściowych, początek i koniec łuku kołowego), punkty związane z kilometrażem trasy drogowej (punkty kilometrowe i hektometrowe) oraz punkty charakterystyczne, w których projekt zakłada typowe przekroje poprzeczne projektowanej drogi. Wszystkie wymienione punkty powinny zostać oznaczone w terenie wskaźnikami w trakcie wykonywania pomiarów realizacyjnych czyli operacji tyczenia. Podstawą operacji tyczenia trasy są dane geodezyjne wyznaczone w oparciu o wymiary projektowe.
Jak wytyczyć punkty pośrednie trasy w przypadku braku bezpośredniej widoczności pomiędzy punktami głównymi?
Jak obliczyć długość cięciwy dla łuku o promieniu R i długości L?(zadanie przykładowe)
W styczne o kącie zwrotu α ma być wpisany łuk koszowy o promieniach R1 i R2 w taki sposób aby długość stycznej dla pierwszego łuku wynosiła t1. Jaka jest długość drugiej stycznej?
W jakim celu projektuje się krzywe przejściowe na trasach drogowych?
Wg rozporządzenia MT „Dwa odcinki drogi które mają stałe i o różnej wartości krzywizny w planie powinny być połączone krzywą przejściową. Krzywa ta powinna być wykonana tak, aby przyrost przyspieszenia dośrodkowego działającego na samochód poruszający się z prędkością projektowaną nie był większy niż 0,9.
Czemu ma służyć geodezyjne wytyczenia obiektów budowlanych?
§ 10. 1. Geodezyjne wytyczenie obiektów budowlanych w terenie służy przestrzennemu usytuowaniu tych obiektów zgodnie z projektem budowlanym, a w szczególności zachowaniu przewidzianego w projekcie położenia wyznaczanych obiektów względem obiektów istniejących i wznoszonych oraz względem granic nieruchomości.
2. Wytyczeniu w terenie i utrwaleniu na gruncie podlegają w szczególności:
1) główne osie obiektów budowlanych naziemnych i podziemnych,
2) charakterystyczne punkty projektowanego obiektu,
3) stałe punkty wysokościowe - repery.
W jakim celu wykonuje się geodezyjne opracowanie projektu?
Geodezyjne opracowanie projektu ma na celu określenie danych liczbowych potrzebnych do wytyczenia
w terenie punktów głównych budowli,przebiegu osi,usytuowania obiektów budowlanych itd.
Oznacza to,Ŝe do tradycyjnej formy projektu(wydruk,ksero itp.)naleŜy dołączyć jeden z następujących
elementów:
1.Projekt na płycie C.D. w formacie Microstation 95 (konwersja do pliku dgn lub rdl)
lub AUTO-CAD wersja 11 ew.12 (konwersja do pliku dxf) zawierającym tylko projekt
wpasowany w siatkę krzyŜy(bez treści mapy zasadniczej)w 2D.
2.Wykaz współrzędnych wpięć,załamań osi projektowanych sieci uzbrojenia terenu(plik txt)na płycie
C.D. lub dyskietce wg następującego schematu:
Nr spacja współrzędna X spacja współrzędna Y
(mniejsza) (większa)
Uwaga:stosować kropkę a nie przecinek.
3.Wydruk wykazu współrzędnych.
Do dwóch ostatnich pozycji naleŜy dołączyc szkic z danymi umoŜliwiającymi identyfikację połoŜenia
punktów na mapie z wykazem współrzędnych.
Jakie warunki powinno spełniać tyczenie lokalizacyjne?
Tyczenie lokalizacyjne to wyznaczenie punktów o zaprojektowanych pozycjach względem osnowy realizacyjnej.
tyczenie lokalizacyjne ma wskazać położenie obiektu budowlanego w terenie względem innych obiektów,
wykonywane jest w oparciu o osnowę realizacyjną,
tyczeniu podlegają główne punkty osiowe,
dokładność z reguły nie mniejsza niż 10 cm,
szkic tyczenia jako potwierdzenie wykonania jest przekazywany wykonawcy,
geodeta dokonuje wpisu w dzienniku budowy potwierdzającego wykonanie tyczenia.
9. W celu kontroli poprawności wytyczenia układu punktów osiowych w kształcie prostokąta pomierzono boki i przekątne. Jak ocenić czy wyniki pomiaru kontrolnego potwierdzają poprawność tyczenia?
Ocena poprawności wytyczonego układu geometrycznego osi konstrukcyjnych w kształcie prostokąta lub kwadratu często wykonujemy mierząc kontrolnie przekątne wytyczonych figur. Poprawności kształtu na podstawie wyników pomiaru przekątnych można ocenić na podstawie różnic pomiędzy przekątną projektowaną a przekątną pomierzoną (dp1= pproj -p1 ; dp2 = pproj- p2) a także na podstawie różnicy pomiędzy przekątnymi pomierzonymi ၄p = /p1 - p2/. Na podstawie tolerancji wymiarów Ta i Tb można oszacować pole tolerancji wymiaru przekątnej Tp i na tej podstawie ocenić wyniki pomiaru przekątnych.
dp1 < Tp/2- r*mp ; dp2 < Tp/2- r*mp
spełnienie tych warunków w zasadzie będzie potwierdzeniem poprawności wymiarów ocenionym już w poprzednim kroku. Niespełnienie warunku może świadczyć o błędach grubych w pomiarach kontrolnych
Dp < Tp/2 - 2*r*mp
Spełnienie tego warunku świadczy o tym, że wytyczony kształt jest w
wystarczającym stopniu (zgodnym z projektem) prostokątem.
10. Na czym polega zadanie - wpasowanie osi konstrukcyjnych w zrealizowany stan zerowy?
Ławy ciesielskie z wyznaczonymi osiami konstrukcyjnymi obiektu stosowane są głównie w celu obsługi budowy fundamentów (stanu zerowego) obiektu. Ekipa budowlana może wyznaczać osie fundamentów w wykopie bez pomocy geodety. Węzły konstrukcyjne wyznaczone na poziomie ław ciesielskich za pomocą rozciągniętych drutów przerzutowuje się na dno wykopu. Takie rozwiązanie może być stosowane w przypadku płytkich wykopów i fundamentach o nieskomplikowanym kształcie i stosunkowo niewielkich wymaganiach dokładnościowych. W przypadku głębokich wykopów i wielopoziomowych o skomplikowanych kształtach części podziemnej obiektu udział geodety w procesie obsługi jest znacznie obszerniejszy i obejmuje bardzo wiele różnorodnych zadań z zakresu tyczenia, pomiarów kontrolnych a także monitoringu obiektów sąsiednich.
Punkty osiowe wpasowane w stan zerowy (zrealizowany fundament)(1, 2, 3 i 4) mogą być zastabilizowane na bocznych ścianach fundamentu (punkty 1x, 1y, 2x … 4x, 4y). W zasadzie nie będą tam narażone na zniszczenie i stosunkowo łatwo odtworzyć na ich podstawie wskaźniki osiowe na kondygnacjach powtarzalnych. Po ustawieniu tachimetru w dogodnym miejscu, tak aby była dobra widoczność na łatę przykładaną do punktów osiowych a następnie na łatę układaną na poziomie kondygnacji powtarzalnej. Odległość s musi byś tak dobrana dało się w lunecie wygodnie obserwować łatę układaną na powtarzalnej kondygnacji. Zasada ustawienia osi celowej tachimetru w taki sposób aby była równoległa do tyczonej osi konstrukcyjnej wyjaśniono na rysunku. W ten sposób w najlepszym wypadku z jednego stanowiska tachimetru możemy wyznaczyć wskaźniki tylko dla jednej osi i to leżących wzdłuż zewnętrznych krawędzi obiektu. Taka technologia nosi nazwę „tyczenie od stałej prostej” i niektórych przypadkach praktycznych jest wygodna w stosowaniu szczególnie dla stosunkowo niewysokich obiektów zlokalizowanych w takim otoczeniu, że mogą być kłopoty ze znalezieniem odpowiedniej lokalizacji punktów zewnętrznej osnowy budowlano- montażowej.
Wyniki pomiaru kontrolnego
dpi= pproj.- pi ; Dp= p1 - p2
*
*
db
da
Tp
p2
p1
Bud.12
b1
b2
a2
a1
Punkt osiowy po wpasowaniu
Wpasowanie projektowanej siatki konstrukcyjnej
w osie zrealizowanego fundamentu
Fundament- zrealizowany stan zerowy
4
3
1
Bud.12
punkt osiowy fundamentu zrealizowany
kryterium
dx< dRx -r*mdx oraz dy< dRy - r*mdy
dR = T/2 - dopuszczalna odchyłka tak liczona, jeżeli tolerancja jest symetryczna
Tx, Ty- tolerancja położenia punktów osiowych
Ty
Przesunięcie zrealizowanych punktów
osiowych do punktów projektowanych
Punkt osiowy zrealizowany
Tx
dRx
dRy
dy ; mdy
dx ; mdx
Ty/2
Tx/2
x',y'
Xr,yr
Xp,yp
Tx=dRgx+ dRdx
dRgy
dRgx
punkt osiowy fundamentu zrealizowany
kryterium
dx'< dR'x -r*mdx oraz dy'< dR'y - r*mdy
dRd - dopuszczalna odchyłka dolna
dRg - dopuszczalna odchyłka górna
Tx ; Ty - tolerancja niesymetryczna położenia punktów osiowych
Ty=dRgy+ dRdy
dRdx
dRdy
dy ; mdy
dx ; mdx
wskaźniki osiowe
łata
kondygnacja powtarzalna
T
1y
4y
3y
1x
4x
4y
4
3
2
1
Stan zerowy
T
l=l2-q2
l=l1-(q1+q2)
q2
q1=l1-l2
l2
l1
s
d