6KONSPEK, JEZUS JEST PANEM


JEZUS JEST PANEM

Osobiste przyjęcie Jezusa jako Pana i Zbawcy

Słowa "PAN" używamy bardzo często w odniesieniu do Boga Ojca i Jezusa Chrystusa. Modlimy sie przecież słowami: "Panie Boże..." albo: "Przez Chrystusa, Pana naszego..." czy też codziennie wyznajemy wiarę słowami: "Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Pana naszego..." To właśnie wiara mówi nam, że Jezus jest Panem, tzn. Bogiem.

Trzeba wiedzieć, że gdy Stary Testament przekładano na język grecki, wówczas imię Boga "JAHWE" (imię to mógł wymawiać jedynie arcykapłan, i to tylko raz w roku) zastępowano słowem "KYRIOS", tzn.pan, władca.

W Nowym Testamencie i w ustach pierwszych chrześcijan ów tytuł "Kyrios" odnoszono do osoby Jezusa Chrystusa, co było wyrazem najwyższej chwały i adoracji. Świadczy o tym najstarszy tekst Nowego Testamentu, tj. Pierwszy List św. Pawła Apostoła do Koryntian (16, 22), w którym czytamy: "Jeżeli ktoś nie kocha Pana, niech będzie wyklęty. Marana tha". (Aramejski zwrot "Maranatha" oznacza zależnie od podziału na wyrazy, "Pan nasz nadchodzi" lub "Przyjdź, Panie nasz", co jest bardziej prawdopodobne - por. Ap 22, 20)

Wiara mówi nam, że Jezus jest Panem. Tę wiarę wspaniale wyznał św. Tomasz Apostoł w wieczerniku ósmego dnia po zmartwychwstaniu Jezusa, gdy Go ujrzawszy powiedział: "PAN mój i BÓG mój" (J 20, 28).

Używając wobec Jezusa tytułu "Kyrios", Kościół wyznawał wiarę w Jego bóstwo, nadając Mu imię samego Boga.

Słowo "Pan", tak często przez nas wypowiadane, jest dla wielu słowem wyblakłym, bez wewnętrznej treści i mocy; jest słowem, które wypowiadamy z przyzwyczajenia. Dlatego chcemy na nowo ożywić (wskrzesić) treść ukrytą w tym słowie w odniesieniu do Jezusa.

Stąd temat dzisiejszego spotkania: "JEZUS jest PANEM"

Rozwinięcie tematu

Jezus trzeciego dnia po swojej haniebnej, w oczach ówczesnej Mu ludzi, męce i śmierci krzyżowej został wskrzeszony mocą Ojca niebieskiego i zasiadł po Jego prawicy. "Jezus żyje!" - wołał Kościół pierwotny. To była Dobra Nowina, którą ogłaszały wspólnoty chrześcijańskie poganom. Bóg nie dozwolił, aby Jego umiłowany Syn doznał zniszczenia, unicestwienia, przeciwnie, Bóg wywyższył Jezusa i uwielbił Go.

Każdy otrzyma teraz do odnalezienia jeden krótki fragment Pisma św.

Flp 2, 5-11 - kenoza, (wyniszczenie, ogołocenie z blasku chwały) Jezusa drogą do Jego wywyższenia

1 Kor 12, 3 - bez specjalnej łaski Bożej nikt nie jest w stanie wyznać wiary w Jezusa

Dz 2, 36 - świadectwo apostołów w dniu zesłania Ducha Świętego

Dz 2, 33 - otrzymanie przez Jezusa Ducha Świętego w sposób nieograniczony było szczytem uwielbienia

Mt 28, 18 - Jezus Władcą nieba i ziemi, Królem wszechświata

Uwaga: Po odczytaniu poszczególnych fragmentów dajemy krótki komentarz (jak wyżej).

Zmartwychwstanie, wywyższenie i uwielbienie Jezusa są kulminacją Jego dzieła zbawczego. Gdyby Chrystus nie zmartwychwstał, nasza wiara byłaby daremna. Gdyby Chrystus nie został uwielbiony, głoszenie Ewangelii i nadzieja chrześcijańska byłyby próżne. Dzięki uwielbieniu Jezus mógł spełnić obietnicę Ojca i zesłać do serc naszych Ducha Świętego - największy dar dla wierzących. Sam najpierw otrzymał Ducha Świętego w stopniu nieograniczonym, dzięki czemu został ustanowiony absolutnym Panem całego wszechświata. Jezus Chrystus jest Panem czasu i przestrzeni. Ludzie, zwierzęta i całe pozostałe stworzenie jest całkowicie Jemu podporządkowane. Jezus jest chwalebnym Zwycięzcą śmierci, szatana i grzechu. Niebo, morze i ziemia są w Jego mocy. Jezus jest Sędzią żywych i umarłych (Dz 10, 42). Jezus jest Dawcą życia wiecznego (Dz 3, 15).

Stwierdzenie, że Jezus jest Panem, to uznanie Jego równości z Bogiem Ojcem (Jezus dzieli z Ojcem tę samą boską naturę, posiada tę samą wszechmoc, jest godzien tej samej chwały, co Ojciec).

Jezus jest Głową całego stworzenia i cała historia koncentruje się w Nim i w Nim odnajduje swój sens i cel. Przez Jezusa wszyscy ludzie zostali pojednani z Ojcem. On jest jedyną Drogą do Ojca. ("Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie: Ja jestem Drogą, Prawdą i Życiem." - J 14, 6).

Jezus jest Królem całego wszechświata. On pragnie, aby wszyscy ludzie poddali się dobrowolnie, z miłości, Jego panowaniu i poznali wolność, którą przynosi to poddanie.

Jezus chce być kimś bliskim dla każdego z nas. On chce być Panem całego naszego życia, chce być Panem naszych serc. Im bardziej pozwolimy Mu być Panem, tym bardziej będziemy mogli znajdować i wypełniać Jego, a nie naszą, wolę.

Jezus oczywiście, a nie pozornie, będzie moim osobistym Panem i Królem, gdy będę Mu pozwalał decydować o całym moim życiu, gdy On będzie rządził moimi pragnieniami, gdy On będzie podejmował wszystkie decyzje mojego życia (tak małe, jak i duże).

Panowanie Jezusa albo jest całkowite, albo żadne. Albo Jezus jest stuprocentowym Panem w moim życiu, albo wcale nim nie jest.

Jezus nie chce, abyśmy Mu oddali nawet 99 procent swojego życia. Aby Jezus mógł być rzeczywiście moim Panem muszę poddać Mu wszystkie bez wyjątku dziedziny mojego życia, muszę otworzyć na działanie Jego łaski wszystkie zakamarki mojego serca, aby On wypełnił je swoim ożywczym światłem i mocą swojej współczującej miłości. Przybliżmy te prawdy na przykładach:

1. Jezus nie chce być jakąś częścią twojego życia. Jego panowanie w twoim życiu nie powinno przypominać np. panowania królowej Wielkiej Brytanii, Elżbiety II. Co prawda królowa ta jest osobą ważną w kraju - jej fotografie lub portrety znajdują się wszędzie na banknotach, monetach, znaczkach, w urzędach. W najważniejszym miejscu parlamentu angielskiego jest jej podobizna. Królowa posiada bogaty pałac, drogocenną biżuterię oraz reprezentacyjną karetę, którą ciągnie 12 białych koni. Jest królową, ale jednak nie ona rządzi Wielką Brytanią, gdyż najwyższa władza jest reprezentowana przez premiera i parlament (tak jak w monarchii konstytucyjnej). W parlamencie jest jej fotografia, ale to nie ona podejmuje ważne decyzje. Królowa pokazuje się w czasie defilad, ważnych świąt i rocznic, ale nie rządzi krajem. Oczywiście podpisuje traktaty, prawa, ale one zostają opracowane przez premiera i parlament. Ona je jedynie formalnie podpisuje.

W życiu wielu chrześcijan królowanie Jezusa jest bardzo podobne do roli, jaką spełnia królowa Wielkiej Brytanii. Wtedy taki nieprawdziwy chrześcijanin sam ustala swoje prawa moralnie i własne projekty na przyszłość, sam podejmuje decyzje, nie radząc się Boga, a potem idzie do Jezusa, aby je zaakceptował i podpisał. Dla takich chrześcijan Jezus jest co prawda Królem, lecz oni są premierami.

Chcę więc teraz o coś zapytać: czy mógłbyś wskazać kogoś (może z rodziny czy sąsiedztwa), kto tak właśnie traktuje Jezusa?

Pomyśl, czy przypadkiem tak nie jest również w twoim życiu?

2. Niedojrzali chrześcijanie wieszają sobie na szyi złoty lub srebrny medalion z wizerunkiem Jezusa, lecz dla nich Jezus i Jego królestwo są tylko czymś zewnętrznym, czymś, co nie dotyka rzeczywistości ich życia. Wyznają często słyszany pogląd, że "religia jest religią, a życie jest życiem". Dla nich Jezus nie jest Panem, a życie nie jest ściśle związane z wyznawaną wiarą. Po prostu Jezus i Jego Ewangelia nie stoją w centrum ich życia, gdyż oni rządzą się sami.

3. Jeszcze inni wieszają sobie w domu obraz Jezusa, ale dla nich jest to tylko element dekoracyjny, ponieważ to nie Jezus rządzi tym domem i ich rodziną, lecz oni sami. Jezus jest tylko czymś zewnętrznym, jest tylko częścią ich życia, a nie jego ośrodkiem.

Teraz pomyśl, czy czasem w twojej rodzinie Jezus nie stoi gdzieś na marginesie i czy nie jest czasem traktowany tylko zewnętrznie, płytko, bez zdecydowanego wpływu na decyzje życiowe?

Powiem ci jeszcze, że chrześcijanin to nie ten, kto ma w domu, lub powieszony na szyi obraz Jezusa, ale ten, kto jest obrazem Jezusa w domu i poza nim, żyjąc na codzień miłością i prawdą. Chrześcijanin to nie ten, kto potrafi się modlić (choćby najpiękniej) i wołać "Panie, Panie", ale ten, kto wypełnia wolę Bożą - nawet wtedy, gdy trzeba przyjąć cierpienie, krzyż.

Poganin mówi, bawi się, myśli i żyje według pragnień ciała, idąc za panującą modą, powtarzając hasła narzucających się reklam, robiąc zawsze to, na co ma ochotę.

Chrześcijanin przeciwnie, żyje według nauki i woli Pana, prowadzony przez Ducha Świętego, Ducha Jezusa Chrystusa.

Nie wystarczy, aby Jezus był przyjęty przez ciebie jako Zbawiciel. On chce, abyś Go przyjął jako swojego PANA i Mistrza.

Pan Jezus przestrzega nas przez zafałszowaniem życia religijnego.

Mt 5,8 oraz Łk 16,13 - odszukać wskazane miejsca. Następnie wyjaśniamy znaczenie słowa "mamona" (pieniądz, lub ogólnie - dobra materialne).

W świecie istnieją trzy kategorie ludzi, gdy chodzi o ich osobisty stosunek do Jezusa.

Prezentujemy schemat człowieka „cielesnego, zmysłowego i duchowego”.

1. Jak określasz siebie w tym schemacie zachowań?

Które z kół reprezentuje twoje życie? Dlaczego?

2. Które z kół przedstawia życie, jakiego pragniesz? Dlaczego?

Zakończenie - praktyczne wnioski

Posłuchajcie, to co teraz powiem, jest ważne! Czynienie Jezusa Panem swojego życia nie jest wydarzeniem jednorazowym, lecz procesem trwającym całe życie. Gdy już znasz i przyjmiesz Jezusa jako swojego Zbawiciela, powinieneś rozpocząć proces oddawania każdej bez wyjątku dziedziny swojego życia pod Jego panowanie. Staraj się poddawać Jego woli wszystkie swoje myśli, czyny, naukę, pracę, życie rodzinne, pieniądze, plany na przyszłość itd.

Ale jak praktycznie to realizować? To bardzo proste, za każdym razem wystarczy, abyś się w sercu pytał Boga: "co zrobiłby Jezus, gdyby był na moim miejscu?" Więcej, trzeba spytać Jezusa wprost np.: "Panie Jezu, kupiłbyś na moim miejscu ten aparat fotograficzny, magnetofon czy sukienkę? Czy wydałbyś pieniądze? Jak kochałbyś moich rodziców?" itp. Trzeba, żebyś szedł za głosem sumienia. W tym głosie rozpoznasz wolę Pana.

Także poddawanie swego życia Jezusowi nie dokonuje się w jeden dzień. Jest to długi proces, który wymaga wytrwałości, zdecydowania, zaangażowania i mocy Ducha Świętego. Można śmiało powiedzieć, że jest to proces nawrócenia, który obejmuje:

1. Uznanie swojego grzechu i odwrócenie się od niego

2. Wyznanie wiary w Jezusa Chrystusa i przyjęcie Go jako Zbawiciela i Pana (por J 1,12).

3. Przyjęcie daru (i mocy) Ducha Świętego (por. Dz 2, 38)

4. Przejście długiego procesu poddawania każdej dziedziny życia pod panowanie Jezusa

Prawdziwy chrześcijanin należy całkowicie do Jezusa: "Jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana, jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana". (Rz 14,8)

Prawdziwy chrześcijanin jest posłuszny Panu.

Prawdziwy chrześcijanin służy braciom jak samemu Chrystusowi.

Prawdziwy chrześcijanin głosi innym, że Jezus jest PANEM.

Prawdziwy chrześcijanin wie, że Pan jest jego Sędzią (por. 1 Kor 4,4b)

Czy ty chcesz być prawdziwym chrześcijaninem?



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
jezus jest panem
wyznanie że Jezus jest PAnem
jezus chrystus jest panem alleluja
Jezus Chrystus Panem jest (Deus Meus)
Jezus Chrystus Panem jest
Jezus Chrystus Panem jest (Deus Meus)
Jezus jest bramą-ROZWIĄZANIE, KATECHEZA DLA DZIECI, QUIZY
5KONSPEK, JEZUS JEST MESJASZEM
5KONSPEK, JEZUS JEST MESJASZEM
Jezus jest mym Przyjacielem
Czy Pan Jezus jest?addonem
11 CZY JEZUS JEST STWÓRCĄ (CZ 1 i 2)
30 Od kiedy Jezus jest Wszechmocnym
Pomoc-Jezus jest Zbwawicielem, BIERZMOWANIE, Przydatne do Bierzmowania
27 JEZUS JEST MIŁOŚCIĄ; SZATAN – NIENAWIŚCIĄ
Kl II - Jezus jest Zbawicielem, KATECHEZA, Scenariusze zajęć

więcej podobnych podstron