ZESTAW XIX
1.Święta kościelne są wydażeniami istotnymi i ważnymi, są długo oczekiwane uroczyście obchodzone. Rytm życia chłopów porządkuje natura. Nażuca chłopom określone obowiązki, rytm prac polowych, wpływa także na sam nastrój wsi i jej mieszkańców. Wiś jest podzielona wewnętrznie. Podstawą tego pdziału jest ilośc posiadanej ziemi. Stanowi ona o wartości chłopa i jest źródłem utrzymania. Jej brak stawia człowieka w pozycji nędzarza. Są w Lipcach chłopi zamożni (Maciej Boryna, kowal), średniozamożni (Dominikowa, Bylicowie), biedota (Agata Jagustynka). Na wsi są także ci którzy nie mają niczego i pracują za dach nad głową (Kuba - parobek Boryny). Ukazani są też nie chłopi, ale z nimi mają kontakt (Zyd - karczmarz, ksiądz). Chłopom zamożnym przysługuje wiele przywilejów 1 miejsca w kościele, prawo przemawiania na zjazdachi uroczystościach. Są oni autorytetem dla całej wsi, ich zdanie bardzo się liczy.
2.Dżuma jest przykładem powieści parobolicznej, czyli takiej która oprócz sensu dosłownego ma także sens metaforyczny (przypowieść). Inaczej powieść parabola to taka, której odczzytanie możemieć kilka znaczeń (jest to powieść o podójnym dnie). Zatem sens paraboliczny ma sam tytuł, bo dżuma rozumiana dosłownie oznacza chorobę. Dżumę rozumieć można jako metaforę oznaczającą zło - każde zło które może dotknąć człowieka. Tym złem może być wojna, ideologia (faszyzm, totalitaryzm) i każde inne zło które spotyka człowieka. Akcja dzieje się w oranie w 194... czyli oznacza to, że zło może dotknąć człowieka w każdym czasie. Problemem jest kwestia jak człowiek może reagować na zło.
3.Romantyzm odrzucił początkowo wszystkie gatunki klasyczne, a tworzył włsne lepiej wyrażającej idee epoki: ballada, dramat romantyczny, powieść poetycka i poemat dygresyjny. Dramat romantyczny to gatunek uważany za najważniejszy w romantyźmie. Twórcy dramatu romantycznego odrzucili klasyczne zasady (3 jedności, ograniczonej ilości osób na scenie, kompozycji zamkniętej). Ten gatunek charakteryzuje kompozycja otwarta, baśniowość, pomieszanie scen realistycznych, zerwanie z zasadą 3 jedności, obecność bohatera romantycznego. Ukazano to w Dziadach Mickiewicza, Kordian Słowackiego, Nie-Boska komedia Krasińskiego.