1. OPIS METODY.
Naszym zadaniem było wykorzystanie w programie metody Stirlinga.
Wzór interpolacyjny Stirlinga jest średnią arytmetyczną pierwszego i drugiego wzoru interpolacyjnego Gaussa. Zarówno wzory interpolacyjne Gaussa jak i wzór Stirlinga są wzorami interpolacyjnymi opartymi na różnicach centralnych. Wzory interpolacyjne zawierają wartości funkcji z obu stron pewnej jej wartości, przyjętej za początkową. W naszym przypadku różnice leżą w poziomym wierszu tablicy diagonalnej naszej funkcji, odpowiadającemu wartościom początkowym xo, yo lub wierszach bezpośrednio do niego przylegających. Takie różnice skończone Δy-1, Δyo, Δ2y-1 , ... nazywamy różnicami centralnymi, przy czym:
xi=xo+ih, yi=f(xi),
Δyi=yi+1 - yi, Δ2yi = Δyi+1 - Δyi, i=0, ±1, ±2, ...
A oto wzory interpolacyjne:
Niech : q=(x - xo)/ h,
P(xi)=yi, i=0, ±1, ±2, ...
Pierwszy wzór interpolacyjny Gaussa
Drugi wzór interpolacyjny Gaussa
Wzór interpolacyjny Stirlinga