POLITECHNIKA RADOMSKA |
LABORATORIUM MASZYN I NAPĘDU ELEKTR. |
Data:
|
|||
Imię i nazwisko: |
|
Grupa:
|
Zespół:
|
Rok akademicki:
|
|
Nr ćwiczenia: 1 |
Temat: Badanie transformatora trójfazowego |
Ocena: |
Cel ćwiczenia
Przedmiotem badań jest transformator trójfazowy, rdzeniowy, chłodzony powietrzem na niskie napięcie. Uzwojenia obu stron transformatora mają wyprowadzone po sześć zacisków i są przewidziane do łączenia w gwiazdę i trójkąt. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z pracą transformatora w stanach: jałowym, zwarcia i obciążenia, oraz wyznaczenie charakterystyk, sprawności i grupy połączeń badanego transformatora.
Dane znamionowe transformatora
Pzn = 5,5 kW
Izm = 8A
Przebieg pomiarów
3.1. Próba stanu jałowego
schemat układu pomiarowego:
tabela pomiarowa:
Lp. |
Pomiary |
Obliczenia |
|||||||||||||||
|
UAB |
UBC |
UAC |
IA |
IB |
IC |
Pα |
Pβ |
U2 |
U0 |
I0 |
P0 |
ϑ |
cosΦ0 |
sinΦ0 |
I0W |
Iμ |
|
V |
V |
V |
A |
A |
A |
W |
W |
V |
V |
mA |
W |
- |
- |
- |
mA |
mA |
1 |
170 |
175 |
174 |
0,08 |
0,08 |
0,08 |
0 |
0 |
174 |
173 |
0,08 |
15 |
0,994 |
0,626 |
0,779 |
0,050 |
0,062 |
2 |
215 |
215 |
213 |
0,14 |
0,26 |
0,27 |
0 |
-5 |
215 |
214,3 |
0,225 |
45 |
1,00 |
0,539 |
0,842 |
0,121 |
0,189 |
3 |
270 |
270 |
265 |
0,32 |
0,49 |
0,6 |
0 |
-20 |
270 |
268,3 |
0,47 |
100 |
0,993 |
0,458 |
0,888 |
0,215 |
0,417 |
4 |
315 |
320 |
312 |
0,6 |
0,82 |
1,1 |
0 |
-55 |
315 |
315,6 |
0,84 |
195 |
1,001 |
0,425 |
0,905 |
0,357 |
0,760 |
5 |
345 |
350 |
345 |
0,9 |
1 |
1,48 |
320 |
-90 |
345 |
346,6 |
1,126 |
230 |
1,004 |
0,340 |
0,940 |
0,383 |
1,059 |
6 |
375 |
382 |
378 |
1,25 |
1,81 |
2 |
470 |
-140 |
380 |
378,3 |
1,686 |
330 |
0,995 |
0,298 |
0,954 |
0,504 |
1,609 |
7 |
410 |
415 |
410 |
1,8 |
2,5 |
3 |
670 |
-220 |
410 |
411,6 |
2,433 |
450 |
1,003 |
0,259 |
0,965 |
0,631 |
2,349 |
użyte wzory:
wykresy:
3.3. Próba zwarcia ustalonego
schemat połączeń:
tabela pomiarowa:
Lp. |
Pomiary |
Obliczenia |
|||||||||||||||||||
|
UAB |
UBC |
UAC |
IA |
IB |
IC |
Pα |
Pβ |
Uz |
Iz |
Pz |
cosϕz |
Uzn% |
Izn |
Zz |
Xz |
Rz |
||||
|
V |
V |
V |
A |
A |
A |
W |
W |
V |
A |
W |
- |
% |
A |
Ω |
Ω |
Ω |
||||
1 |
12 |
12 |
12 |
9,1 |
10 |
9,3 |
110 |
90 |
12,0 |
9,47 |
190 |
0,97 |
3,16 |
31,6 |
1,27 |
0,32 |
1,23 |
||||
2 |
10,5 |
10,5 |
10,5 |
9 |
9 |
8,3 |
80 |
70 |
11,0 |
8,77 |
160 |
0,96 |
2,89 |
34,5 |
1,25 |
0,36 |
1,20 |
||||
3 |
9 |
9 |
9 |
7,4 |
7,6 |
7 |
55 |
50 |
9,00 |
7,00 |
97 |
0,89 |
2,37 |
42,2 |
1,29 |
0,59 |
1,14 |
||||
4 |
7,5 |
7,5 |
7,5 |
5,8 |
5,6 |
5,6 |
30 |
30 |
7,50 |
5,67 |
60,0 |
0,82 |
1,97 |
50,6 |
1,32 |
0,76 |
1,08 |
||||
5 |
6 |
6 |
6 |
4,4 |
4,2 |
4,2 |
18 |
15 |
6,00 |
4,27 |
33,0 |
0,75 |
1,58 |
63,3 |
1,41 |
0,94 |
1,05 |
||||
6 |
3,5 |
3,5 |
3,5 |
3 |
2,9 |
2,9 |
5 |
8 |
3,50 |
2,93 |
13, |
0,73 |
0,92 |
108 |
1,19 |
0,81 |
0,87 |
wybrane wzory stosowane do obliczeń:
wykresy:
3.4. Próba obciążenia transformatora
schemat połączeń:
tabela pomiarowa:
Lp. |
Pomiary |
Obliczenia |
||||||||||||
|
U1 |
I1 |
Pα |
Pβ |
U2 |
I2 |
S |
P1 |
cosϕ1 |
P2 |
U2' |
ΔU |
ΔU% |
η |
|
V |
A |
W |
W |
V |
A |
VA |
W |
- |
W |
V |
V |
% |
- |
1 |
400 |
2 |
560 |
280 |
400 |
0 |
1384 |
840 |
0,61 |
0 |
397,70 |
2,30 |
0,57 |
0 |
2 |
400 |
2,8 |
1030 |
425 |
395 |
1 |
1937,6 |
1455 |
0,75 |
513,15 |
393,71 |
6,29 |
1,57 |
0,35 |
3 |
400 |
4 |
1560 |
680 |
392 |
3 |
2768 |
2240 |
0,81 |
1646 |
389,53 |
10,47 |
2,62 |
0,74 |
4 |
400 |
5 |
1960 |
1080 |
390 |
4 |
3460 |
3040 |
0,88 |
2371 |
390,74 |
9,26 |
2,31 |
0,78 |
5 |
400 |
6 |
2280 |
1240 |
390 |
5 |
4152 |
3520 |
0,85 |
2860,0 |
391,81 |
8,19 |
2,05 |
0,81 |
6 |
400 |
7,2 |
2640 |
1880 |
389 |
6 |
4982,4 |
4520 |
0,91 |
3663 |
387,26 |
12,74 |
3,19 |
0,81 |
7 |
400 |
8,2 |
2900 |
2200 |
388 |
7 |
5674,4 |
5100 |
0,90 |
4223 |
389,51 |
10,49 |
2,62 |
0,83 |
8 |
400 |
9,5 |
3320 |
2600 |
385 |
8 |
6574 |
5920 |
0,90 |
4798 |
385,00 |
15 |
3,75 |
0,81 |
wzory użyte do obliczeń:
wykresy:
3.5. Obliczanie sprawności transformatora
tabela pomiarowa:
k |
cosϕ |
kI1n |
Sn |
P0n |
Pzn |
η |
- |
- |
A |
VA |
W |
W |
- |
1,2 |
1 |
9,6 |
5500 |
295 |
135 |
0,93 |
1 |
|
8 |
|
|
|
0,92 |
0,8 |
|
6,4 |
|
|
|
0,91 |
0,6 |
|
4,8 |
|
|
|
0,90 |
0,4 |
|
3,2 |
|
|
|
0,86 |
0,2 |
|
1,6 |
|
|
|
0,73 |
0,1 |
|
0,8 |
|
|
|
0,46 |
wykres sprawności transformatora dla cosϕ = 1
Uwagi i wnioski
W przeprowadzonym ćwiczeniu obiektem badań był transformator trójfazowy. Dokonaliśmy szeregu pomiarów, na które składały się: próba stanu jałowego, zwarcia i obciążenia. Uzyskane charakterystyki stanu jałowego czyli zależności P0, I0, Iμ,, I0w, cosΦ0 = f(U0) potwierdziły ogólny zarys ich przebiegu, z których wnioskujemy, że:
krzywa P0 = f(U0) jest częścią paraboli, ponieważ straty w rdzeniu są praktycznie proporcjonalne do kwadratu indukcji, a więc i do napięcia;
składowa bierna prądu jałowego Iμ jest znacznie większa od składowej czynnej I0w, gdyż zmienia się w funkcji napięcia wg krzywej magnesowania (dlatego przebieg prądu jałowego I0 jest zbliżony do przebiegu prądu Iμ)
W stanie zwarcia ustalonego do uzwojeń pierwotnych doprowadza się napięcie o obniżonej wartości, tak aby podczas badań nie przekroczyć znamionowego prądu znamionowego, zaś lekko paraboliczny przebieg PZ = f(UZ) wynika z proporcjonalności mocy do kwadratu prądu
Charakterystyka obciążenia przedstawia m.in. napięcie U2, które wraz ze wzrostem obciążenia nieznacznie maleje, co jest spowodowane rosnącymi spadkami napięć na impedancji zwarcia transformatora. Współczynnik mocy cosΦ1 natomiast rośnie w miarę zwiększania obciążenia (gdyż rośnie składowa czynna mocy a składowa bierna pozostaje bez zmian).
Sprawność transformatora wyznaczona metodą strat poszczególnych, wykorzystuje wyniki pomiarów strat stanu jałowego i stanu zwarcia. Dla założonych wartości współczynnika k = I/I0 nie osiąga ona wartości maksymalnej przy k =0,75. Nie zaobserwowaliśmy spadku sprawności mimo wzrostu prądu obciążenia (czyli jednocześnie współczynnika k). Teoretycznie spadek ten uzyskany byłby dla innych wartości k.
1
P0 [W]
I0, Iμ, I0w [A], cosΦ0
P0
I0
Iμ
I0w
cosΦ0
ΔP0n
I0n
cosΦ0n
P0n
U0n
PZ [W]
UZ [V]
IZ [A], cosΦZ [-]
ΔPZn
PZ
IZ
In
UZn
cosΦZ
I2 [A]
I1 [A], η, cosΦ1 [-]
U2 [V]
U2
I1
cosΦ1
η
η [-]
k [-]