Pytanie 1
Pacjentce Rh(-), która w 28 tygodniu ciąży otrzymała profilaktyczną dawkę przeciwciał anty-D, w celu kwalifikacji do podania przeciwciał po porodzie należy wykonać:
1 - oznaczenie przeciwciał anty-D w surowicy,
2- pośredni odczyn antyglobulinowy,
3 - bezpośredni odczyn antyglobulinowy we krwi noworodka,
4 - grupę krwi noworodka.
A.1,4. B.1,2,3,4. C.3,4. D.2,3,4. E.4.
Uzasadnienie:
Należy wykonać jedynie oznaczenie grupy krwi noworodka i zakwalifikować pacjentkę do podania przeciwciał anty-D w przypadku stwierdzenie grupy Rh(+). Ze wzlędu na podanie przeciwciał w czasie ciąży, należy spodziewać się ich obecności w surowicy krwi matki i noworodka, stąd wykonanie pozostałych oznaczeń nie wnosi żadnych nowych informacji.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość postępowania i metod diagnostycznych stosowanych w przypadku poronień nawykowych.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: E
Pytanie 2.
Spośród podanych schematów podawania immunoglobuliny anty-D w profilaktyce konfliktu serologicznego prawidłowe są:
50 µg Ig anty-D po operacji ciąży ektopowej,
150 µg Ig anty-D po ręcznym oddzieleniu łożyska
150 µg Ig anty-D przy krwawiącym łożysku przodującym
300 µg Ig anty-D po porodzie ciąży obumarłej.
A.1,4. B.1,3. C.3,4. D.1,2,4. E.2,3.
Uzasadnienie:
Obowiązujący w Polsce schemat podawania immunoglobuliny anty-D obejmuje: podanie 50 µg Ig anty-D po operacji ciąży ektopowej oraz 150 µg Ig anty-D przy krwawiącym łożysku przodującym.150 µg Ig anty-D Po ręcznym oddzieleniu łożyska pacjentce należy podać 300 µg Ig anty-D, a po porodzie ciąży obumarłej. 150 µg Ig anty-D.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość obowiązującego w Polsce schematu podawania Ig anty-D w profilaktyce konfliktu serologicznego.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: B
Pytanie 3.
Konflikt serologiczny w większości przypadków dotyczy antygenu D z układu Rh ponieważ:
antygen D jest szeroko rozpowszechniony w populacji,
pojawia się w 16-18 tygodniu życia płodowego,
pojawia się we wczesnym okresie życia płodowego,
należy do antygenów o średnim rozpowszechnieniu,
przeciwciała anty-D przenikają do krążenia płodowego w dużej ilości już w I trymestrze ciąży.
A - 2,4. B - 1,3. C - 3,4,5. D - 1,3,5. E - 3,4.
Uzasadnienie:
Konflikt serologiczny w większości przypadków dotyczy antygenu D z układu Rh ponieważ antygen D pojawia się na krwinkach już we wczesnym okresie życia płodowego (ok.36 dnia po zapłodnieniu), poza tym jest antygenem o średnim rozpowszechnieniu w populacji, stąd istnieje duże prawdopodobieństwo zestawień konfliktowych. Przeciwciała anty-D zaczynają przenikać do krążenia płodowego w dużej ilości w 16-18 tygodniu ciąży, konflikt nie jest zatem przyczyną takich patologii jak poronienia i wady rozwojowe płodu.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia PZWL 1998.
Pytanie sprawdza rozumienie etiopatogenezy konfliktu serologicznego.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: E
Pytanie 4.
Do inwazyjnej diagnostyki choroby hemolitycznej płodu kwalifikują się pacjentki:
z mianem przeciwciał anty-D wyższym lub równym 1:16,
z ciężką postacią choroby hemolitycznej płodu w poprzedniej ciąży, niezależnie od miana przeciwciał w obecnej ciaży,
z mianem przeciwciał anty-D 1:4 oraz hiperplacentozą i splenomegalią płodu w badaniu USG,
wszystkie wymienione,
tylko pacjentki 1,2.
Uzasadnienie:
Do inwazyjnej diagnostyki choroby hemolitycznej płodu kwalifikują się pacjentki z mianem przeciwciał anty-D wyższym lub równym 1:16,z ciężką postacią choroby hemolitycznej płodu w poprzedniej ciąży, niezależnie od miana przeciwciał w obecnej ciaży oraz z niższym mianem przeciwciał anty-D przy współwystępowaniu cech ultrasonograficznych choroby hemolitycznej płodu. Do takich cech należą hiperplacentoza i splenomegalia u płodu. Zatem wszystkie wymienione pacjentki należy zakwalifikować do inwazyjnej diagnostyki konfliktu serologicznego.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość wskazań do inwazyjnej diagnostyki konfliktu serologicznego.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: D
Pytanie 5.
U ciężarnej z wywiadem obciążonym obrzękową postacią choroby hemolitycznej płodu w 28 tygodniu poprzedniej ciąży, punkcję naczynia pępowinowego należy wykonać:
w momencie stwierdzenie pierwszych cech choroby hemolitycznej płodu w badaniu USG,
nie później niż w 22 tygodniu ciąży,
nie później niż w-24 tygodniu ciąży,
gdy miano przeciwciał anty-D osiągnie poziom 1:16,
prawdziwe odpowiedzi A,C.
Uzasadnienie:
Inwazyjną diagnostykę konfliktu serologicznego u pacjentek z obciążonym wywiadem należy rozpocząć nie później niż miesiąc przed momentem, w którym w poprzedniej ciąży stwierdzono ciężką obrzękową postać choroby hemolitycznej. Poza tym wskazaniem do rozpoczęcia diagnostyki inwazyjnej jest stwierdzenie cech choroby hemolitycznej płodu - dotyczy to wszystkich pacjentek, niezależnie od miana przeciwciał anty-D.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość wskazań i sposobu wdrażania inwazyjnej diagnostyki konfliktu serologicznego
Stopień trudności pytania: średnio trudne.
Prawidłowa odpowiedź: E
Pytanie 6.
Ciężkie postacie choroby hemolitycznej płodu występują w przypadku konfliktów:
anty-A z układu ABO,
anty-D z układu Rh,
anty-C z układu Rh,
anty-K z układu Kell,
anty-c z układu Rh.
A. 2,4,5 B. 2,3 C- 1,2,5 D- 2,3,4 E- 1,2,5.
Uzasadnienie:
Spośród wymienionych układów ciężkie postacie choroby hemolitycznej płodu występują w przypadku konfliktów: anty-D z układu Rh, anty-C z układu Rh i anty-K z układu Kell. W przypadku pozostałych wymienionych konfliktów nie stwierdza się ciężkich postaci choroby hemolitycznej płodu.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość etiopatogenezy konfliktu serologicznego.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: D
Pytanie 7.
W grupie płodów z obrzękiem uogólnionym transfuzje dopłodowe należy wykonywać:
do wolnej pętli pępowiny w wypadku łożyska zlokalizowanego na tylnej ścianie macicy,
do żyły pępowinowej przezłożyskowo przy łożysku zlokalizowanym na ścianie przedniej,
do jamy otrzewnowej,
do wewnątrzwątrobowego naczynia płodu,
prawidłowe odpowiedzi B,D.
Uzasadnienie:
W przypadku obrzęku uogólnionego płodu nieskuteczne są transfuzje dootrzewnowe. Należy wykonywać transfuzje donaczyniowe do żyły pępowinowej przezłożyskowo przy łożysku zlokalizowanym na ścianie przedniej lub do wewnątrzwątrobowego naczynia płodu (w przypadku innej lokalizacji łożyska)
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000 oraz Marianowski Longin, Dębski Romuald- Konflikt serologiczny. Wyd. Split Trading 1994.
Pytanie sprawdza znajomość technik stosowanych w prenatalnej terapii konfliktu serologicznego
Stopień trudności pytania: średnio trudne.
Prawidłowa odpowiedź: E
Pytanie 8.
W położeniu miednicowym płodu za wykonaniem cięcia cesarskiego przemawiają:
ułożenie stópkowe,
pęknięcie błon płodowych przed rozpoczęciem czynności skurczowej,
postęp w rozwieraniu ujścia wewnętrznego 2 cm/h,
stwierdzenie odgięcia główki płodu w badaniu USG,
przewidywana masa płodu 2200 g.
A-1,3,5. B-3,4,5. C-1.2,4,5. D-1,5 E-1,4.5.
Uzasadnienie:
Spośród wymienionych czynników, do niekorzystnych dla porodu drogami natury w położeniu miednicowym płodu należą ułożenie stópkowe, pęknięcie błon płodowych przed rozpoczęciem czynności skurczowej, stwierdzenie odgięcia główki płodu w badaniu USG oraz przewidywana masa płodu 2200 g (czyli poniżej 2500 g). Szybki postęp w rozwieraniu ujścia wewnętrznego szyjki macicy jest czynnikiem korzystnym prognostycznie. Obecnie uważa się, że cięcie cesarskie powinno wykonywać jeśli istnieją niekorzystne dla porodu drogami natury czynniki prognostyczne .
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość wskazań do wykonania cięcia cesarskiego w położeniu miednicowym płodu.
Stopień trudności pytania: łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: C
Pytanie 9.
W przypadku położenia poprzecznego martwego płodu w 38 tygodniu ciąży należy wykonać:
indukcję porodu i obrót wewnętrzny płodu do ułożenia stópkowego,
amniotomię i próbę porodu drogami natury z położenia porzecznego,
elektywne cięcie cesarskie na martwym płodzie,
cięcie cesarskie na martwym płodzie w wypadku niepowodzenia obrotu wewnętrznego,
decyzję o sposobie ukończenia ciąży uzależnić od warunków anatomicznych i doświadczenia zespołu położniczego.
A.1 B.2 C.3 D.4 E.5
Uzasadnienie:
Rozpoznanie wady macicy nie jest równoznaczne z rozpoznaniem czynnika odpowiedzialnego za nawracające poronienia. Dlatego przed podjęciem decyzji o leczeniu operacyjnym wady macicy, należy wykluczyć współistnienie innych, częstych przyczyn poronień nawracających, takich jak niedomoga fazy lutealnej (najbardziej polecaną metodą diagnostyczną jej wykrycia jest biopsja endometrium), niedoczynnośc tarczycy czy hiperprolaktynemia.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość postępowania i metod diagnostycznych stosowanych w przypadku poronień nawykowych.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: D
Pytanie 10.
W przypadku rozpoznania wodogłowia u płodu w 33 tygodniu ciąży (grubość kory mózgowej 6 mm) należy:
wykonać amniopunkcję i w wypadku stwierdzenia dojrzałości płuc płodu ukończyć ciążę cięciem cesarskim,
założyć zastawkę odbarczającą,
bez dalszej diagnostyki ukończyć ciążę cięciem cesarskim,
wykonywać seryjne badania USG i przy braku progresji choroby ukończyć ciążę cięciem cesarskim w terminie porodu,
wykonać amniopunkcję i w wypadku niedojrzałości płuc płodu i szybkiej progresji choroby ukończyć ciążę cięciem cesarskim po stymulacji płuc płodu steroidami.
A.1 B.2 C.3 D.4 E.5.
Uzasadnienie:
Rozpoznanie wady macicy nie jest równoznaczne z rozpoznaniem czynnika odpowiedzialnego za nawracające poronienia. Dlatego przed podjęciem decyzji o leczeniu operacyjnym wady macicy, należy wykluczyć współistnienie innych, częstych przyczyn poronień nawracających, takich jak niedomoga fazy lutealnej (najbardziej polecaną metodą diagnostyczną jej wykrycia jest biopsja endometrium), niedoczynnośc tarczycy czy hiperprolaktynemia.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość postępowania i metod diagnostycznych stosowanych w przypadku poronień nawykowych.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: D
Pytanie 11.
Cięcie cesarskie wg Porro to:
okołoszyjkowe zewnątrzotrzewnowe cięcie cesarskie,
cięcie cesarskie z następowym całkowitym usunięciem macicy,
niskie cięcie klasyczne,
cięcie cesarskie z następową nadszyjkową amputacją macicy,
zewnątrzotrzewnowe cięcie cesarskie z utworzeniem okienek w otrzewnej.
Uzasadnienie.
Cięcie cesarskie wg Porro to cięcie cesarskie z następową nadszyjkową amputacją macicy - prawidłowa jest odpowiedź D. Porro, położnik mediolański, opublikował ten sposób cięcia cesarskiego w 1876r.
Żródło: Martius Gerhard - Operacje w położnictwie i perinatologii. PZWL 1995.
Pytanie sprawdza znajomość różnych technik wykonywania cięcia cesarskiego.
Trudnośc pytania: łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: D
Pytanie 12.
Do zalet laparotomii sposobem Pfannenstiela w porównaniu z pośrodkowym cięciem w podbrzuszu należą:
dobry efekt kosmetyczny,
rzadsze występowanie krwiaków w powłokach,
mniejsze napięcia w linii cięcia,
mniej powikłań ze strony układu oddechowego w przebiegu pooperacyjnym,
mniejsza możliwość zakażenia rany u kobiet otyłych.
Prawdziwe są odpowiedzi:
A. 1,2,3. B. 1.3,4,5 C. 2,3,4 D.-1,3,4 E. 1,2,3,4.
Uzasadnienie:
Zaletami laparotomii sp. Pfannenestiela są: dobry efekt kosmetyczny, prawie 30-krotnie mniejsze napięcia w linii cięcia, mniej powikłań ze strony układu oddechowego w przebiegu pooperacyjnym (mniejszy dyskomfort, mniejszy odczyn bólowy). Częściej w tej technice występują jednak krwiaki
w powłokach (podczas preparowania i rozdzielania mięśni ulega uszkodzeniu większa ilość naczyń). U kobiet otyłych łatwiej może dochodzić do zakażenia rany pooperacyjnej ze względu na utrudniony dostęp powietrza i odpływ wydzielin w naturalny fałdzie skórnym nad spojeniem łonowym.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość zalet i wad dwóch sposobów laparotomii stosowanych podczas cięcia cesarskiego.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: D
Pytanie 13.
Wybierz prawidłowe stwierdzenia dotyczące klasycznego cięcia cesarskiego:
stosunkowo rzadkie tworzenie zrostów pooperacyjnych,
duże ryzyko bocznych pęknięć w kierunku naczyń macicznych,
duże ryzyko uszkodzenia pęcherza moczowego,
większe trudności techniczne w przypadku porodu przedwczesnego,
stanowi przeciwwskazanie do porodu drogami natury w przyszłości.
Prawidłowe są odpowiedzi:
A. 1,2,5 B. 3,4 C. 5 D. 4,5 E. 1,5
Uzasadnienie:
Klasyczne ciecie cesarskie ze względu na duże ryzyko pęknięcia macicy jest przeciwwskazaniem do porodu drogami natury w kolejnej ciąży. W technice tej obserwuje się częste tworzenie zrostów pooperacyjnych, małe jest jednak ryzyko uszkodzenia pęcherza moczowego i bocznych pęknięć w kierunku naczyń macicznych. W przypadku porodu przedwczesnego, gdy dolny odcinek nie jest jeszcze dostateczne wykształcony, cięcie klasyczne, w przeciwieństwie do cięcia nadszyjkowego, nie sprawia większych trudności technicznych.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość zalet i wad klasycznego cięcia cesarskiego.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: C
Pytanie 14.
U 38-letniej pacjentki, po 2 poronieniach samoistnych, starającej się o dziecko, stwierdzono macicę podwójną. Przed podjęciem decyzji o leczeniu operacyjnym wykrytej wady, pacjentce należy wykonać:
oznaczenie poziomu prolaktyny w surowicy krwi,
oznaczenie poziomu hormonów tarczycy w surowicy krwi,
biopsję endometrium w późnej fazie lutealnej,
wszystkie powyższe badania,
ze względu na wiek pacjentki, bez dalszej diagnostyki zakwalifikować pacjentkę do leczenia operacyjnego.
Uzasadnienie:
Rozpoznanie wady macicy nie jest równoznaczne z rozpoznaniem czynnika odpowiedzialnego za nawracające poronienia. Dlatego przed podjęciem decyzji o leczeniu operacyjnym wady macicy, należy wykluczyć współistnienie innych, częstych przyczyn poronień nawracających, takich jak niedomoga fazy lutealnej (najbardziej polecaną metodą diagnostyczną jej wykrycia jest biopsja endometrium), niedoczynnośc tarczycy czy hiperprolaktynemia.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość postępowania i metod diagnostycznych stosowanych w przypadku poronień nawykowych.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: D
Pytanie 15
Wybierz prawidłowe stwierdzenie dotyczące stosowania preparatów prostaglandynowych (gł. dinoprostonu) w celu indukcji porodu u pacjentek po uprzednio przebytym cięciu cesarskim:
PGE można stosować bez ograniczeń ze względu na ich duże bezpieczeństwo (brak istotnych działań ubocznych).
PGE są względnie przeciwwskazane ze względu na niewielkie ryzyko hiperstymulacji czynności skurczowej macicy.
PGE są bezwzględnie przeciwwskazane ze względu na duże ryzyko hiperstymulacji czynności skurczowej macicy.
PGE można bezpiecznie stosować dopochwowo, jednocześnie należy unikać drogi doszyjkowej ze względu na duże ryzyko działań ubocznych.
PGE można bezpiecznie stosować w dawkach o połowę mniejszych od stosowanych u pacjentek bez blizny na mięśniu macicy.
Uzasadnienie:
U pacjentek po uprzednio przebytym cięciu cesarskim PGE są względnie przeciwwskazane ze względu na niewielkie ryzyko hiperstymulacji czynności skurczowej macicy (hiperstymulacja ta jest z reguły odwracalna po zastosowaniu tokolizy beta-mimetykami). Nie stwierdzono istotnych różnic w częstości występowania działań ubocznych w zależności od drogi podania preparatów PGE. Nie istnieją zalecenia dotyczące redukcji dawek preparatów PGE u pacjentek z blizną na mięśniu macicy.
Żródło: Jakowiecki Jerzy, Rechberger Tomasz: Prostaglandyny we współczesnej ginekologii
i położnictwie. Wyd. Bifolium. 1998.
Pytanie sprawdza znajomość zaleceń dotyczących stosowania preparatów PGE w celu indukcji porodu u pacjentek po uprzednio przebytym cięciu cesarskim.
Stopień trudności: średnio trudne.
Prawidłowa odpowiedź: B.
Pytanie 16.
Wybierz prawidłowe stwierdzenia dotyczące przeciwciał antyfosfolipidowych: mogących być przyczyną nawracających poronień i wewnątrzmacicznego zahamowania wzrostu płodu:
występują częściej u chorych na immunologiczne choroby układowe,
powodują zwiększoną skłonność do zakrzepicy,
powodują płytkową skazę krwotoczną,
u pacjentek z nawracającymi poronieniami i dodatnim mianem przeciwciał antyfosfolipidowych lekami z wyboru są aspiryna i heparyna,
u pacjentek z nawracającymi poronieniami i dodatnim mianem przeciwciał antyfosfolipidowych zastosowanie małych dawek sterydów poprawia rokowanie ciąży.
Prawidłowe są stwierdzenia:
A.1,5 B.1,2,4 C.2,4 D.1,3,5 E.3,5.
Uzasadnienie:
Przeciwciała antyfosfolipidowe,: mogące być przyczyną nawracających poronień i wewnątrzmacicznego zahamowania wzrostu płodu, występują częściej u chorych na immunologiczne choroby układowe (np.toczeń trzewny). U kobiet z przeciwciałami antyfosfolipidowymi wzrasta skłonność do zakrzepicy, a powstające w łożysku zmiany zakrzepowe, prowadzące do zaburzeń przepływu maciczno-łożyskowego, uważa się za główną przyczynę powikłań ciąży. Lekami z wyboru są aspiryna i heparyna.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość roli przeciwciał antyfosfolipidowych w patologii ciąży.
Stopień trudności pytania: dość trudne
Prawidłowa odpowiedź: B
Pytanie 17.
W monitorowaniu wczesnej ciąży zagrożonej najbardziej przydatne są:
seryjne oznaczanie poziomu hCG,
pomiar podstawowej temperatury ciała.
badania ultrasonograficzne,
oznaczanie poziomu progesteronu w surowicy krwi ciężarnej.
A. 1,2 B. 1,2,3 C.1,3 D.3,4 E.1,3,4.
Uzasadnienie:
W monitorowaniu wczesnej ciąży zagrożonej najbardziej przydatne są seryjne oznaczanie poziomu hCG i badania ultrasonograficzne. Pomiar podstawowej temperatury ciała jest przydatny w bardzo wczesnym wykrywaniu ciąży, ale nie wnosi wiele podczas jej monitorowania. Oznaczanie poziomu progesteronu w surowicy krwi ciężarnej nie odgrywa istotniej roli w ocenie rozwoju wczesnej ciąży.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza przydatność różnych metod diagnostycznych w monitorowaniu wczesnej ciąży zagrożonej.
Stopień trudności pytania: łatwe
Prawidłowa odpowiedź: C
Pytanie 18.
W etiopatogenezie niewydolności cieśniowo-szyjkowej nie odgrywa roli:
wewnątrzłonowa ekspozycja na dietylostilbestrol,
przedwczesna czynność skurczowa macicy,
relaksyna,
wcześniejsze wykonanie konizacji szyjki macicy,
urazy szyjki macicy w trakcie uprzednich porodów.
Uzasadnienie:
Spośród wymienionych czynników w etiopatogenezie niewydolności cieśniowo-szyjkowej nie odgrywa roli jedynie przedwczesna czynność skurczowa macicy. Udowodniono wpływ wewnątrzłonowej ekspozycji na dietylostilbestrol oraz relaksyny na wystąpienie tego powikłania. Znany jest również wpływ urazów, w tym urazów jatrogennych na wystąpienie niewydolnosci cieśniowo-szyjkowej.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomośc etiopatogenezy niewydolności cieśniowo-szyjkowej.
Stopień trudności pytania: łatwe
Prawidłowa odpowiedź: B
Pytanie 19.
W leczeniu niewydolności cieśniowo-szyjkowej nie znajdują zastosowania:
preparaty progesteronowe,
pesaria dopochwowe,
preparaty antyprostaglandynowe (kwas acetylosalicylowy),
tokolityki,
analogi prostaglandyn.
Uzasadnienie:
W leczeniu zachowawczym niewydolności cieśniowo-szyjkowej stosuje się preparaty progesteronowe i kwas acetylosalicylowy. Tokolityki podaje się głównie w okresie okołooperacyjnym. W niektórych ośrodkach stosuje się środki mechaniczne- pesaria, jako alternatywę leczenia operacyjnego. Analogi prostaglandyn, jako środki pobudzające rozwieranie kanału szyjki, są wysoce przeciwwskazane w tej patologii.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia. PZWL 1998,
Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość sposobów leczenia niewydolności cieśniowo-szyjkowej.
Stopień trudności pytania: łatwe
Prawidłowa odpowiedź: E
Pytanie 20.
Czynnikiem predysponującym do wystąpienia porodu przedwczesnego jest:
niedokrwistość,
nadczynność tarczycy,
cukrzyca,
aplazja nerek płodu,
wszystkie wymienione.
Uzasadnienie:
Spośród wymienionych czynników w etiopatogenezie porodu przedwczesnego odgrywają rolę wszystkie wymienione czynniki. Choroby matki, takie jak cukrzyca, nadczynność tarczycy i niedokrwistość, mają wpływ na długość trwania ciąży. Aplazja nerek płodu, prowadząca do rozwoju wielowodzia, sprzyja wystąpieniu porodu przedwczesnego.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia. PZWL 1998,
Pytanie sprawdza znajomość czynników predysponujących do wystąpienia porodu przedwczesnego.
Stopień trudności pytania: łatwe
Prawidłowa odpowiedź: E
Pytanie 21.
Jeśli poprzednia ciąża zakończyła się porodem przedwczesnym, to w kolejnej ciąży ryzyko ponownego wystąpienia porodu przedwczesnego:
wzrasta czterokrotnie,
wzrasta dwukrotnie,
jest takie jak w poprzedniej ciąży,
maleje,
wzrasta dziesięciokrotnie.
Uzasadnienie:
Jeśli poprzednia ciąża zakończyła się porodem przedwczesnym, to w kolejnej ciąży ryzyko ponownego wystąpienia porodu przedwczesnego wzrasta czterokrotnie.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia. PZWL 1998,
Pytanie sprawdza znajomość wpływu porodu przedwczesnego w wywiadzie na ryzyko wystąpienia porodu przedwczesnego w kolejnej ciąży.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: A
Pytanie 22.
Właściwości hamowania czynności skurczowej macicy mają:
gestageny,
analogi prostaglandyn,
leki antyprostaglandynowe,
leki moczopędne,
leki psychotropowe.
Prawidłowe odpowiedzi to:
A. 1,3,4 B.1,3,5 C. 2,4,5 D. 1,3,4,5. E.1,3.
Uzasadnienie:
Spośród wymienionych leków, właściwości hamowania czynności skurczowej macicy mają gestageny, leki antyprostaglandynowe i leki psychotropowe. Analogi prostaglandyn pobudzają czynność skurczową macicy, leków moczopędnych nie wymienia się wśród mających wpływ na czynność skurczową macicy.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia. PZWL 1998,
Pytanie sprawdza znajomość leków mających wpływ na czynność skurczową macicy.
Stopień trudności pytania: łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: B
Pytanie 23.
Przeciwwskazaniem do stosowania tokolityków nie jest:
nie wyrównana cukrzyca,
nadciśnienie tętnicze,
jaskra,
niedoczynność tarczycy,
nadczynność tarczycy.
Uzasadnienie:
Spośród wymienionych czynników, przeciwwskazaniem do stosowania tokolityków nie jest niedoczynność tarczycy. Występowanie u ciężarnej pozostałych wymienionych patologii, ze względu na działania uboczne tokolityków, jest przeciwwskazaniem do ich stosowania.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia. PZWL 1998,
Pytanie sprawdza znajomość przeciwwskazań do stosowania tokolityków.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: D
Pytanie 24.
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące działań niepożądanych tokolityków:
duże dawki mogą prowadzić do wystąpienia obrzęku płuc,
powodują wzrost zapotrzebowania energetycznego i zużycia tlenu,
wywołują hipokaliemię,
mogą powodować tachykardię płodu,
mogą wywołać zasadowicę metaboliczną.
Uzasadnienie:
Wśród działań ubocznych tokolityków wymienia się m.in. pobudzający wpływ na serce prowadzący do wzrostu zapotrzebowania energetycznego i zużycia tlenu, hipokaliemię, tachykardię płodu oraz możliwość wywołania obrzęku płuc. Tokolityki nie wywołują zasadowicy metabolicznej, przeciwnie podczas ich stosowania można obserwować kwasicę i ketonemię u matki.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia. PZWL 1998,
Pytanie sprawdza znajomość działań ubocznych tokolityków.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź:E
Pytanie 25.
Wskaż nieprawidłowe stwierdzenie dotyczące noworodków urodzonych przedwcześnie:
najczęstszym powikłaniem neurologicznym wśród wcześniaków są wylewy dokomorowe,
często obserwuje się u nich hipoglikemię,
u noworodków urodzonych przedwcześnie drogami natury rzadziej obserrwuje się RDS w porównaniu do wcześniaków urodzonych w wyniku cięcia cesarskiego,
późne zaciśnięcie pępowiny zapobiega hipowolemii u wsześniaków,
często stwierdza się u nich hiperkalcemię.
Uzasadnienie:
Spośród wymienionych stwierdzeń dotyczących noworodków urodzonych przedwcześnie nieprawdziwe jest, że często stwierdza się u nich hiperkalcemię. Przeciwnie jednym z najczęstszych zaburzeń metabolicznych u wcześniaków jest hipokalcemia.
Pozostałe stwierdzenia dotyczące wcześniaków są prawidłowe.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia. PZWL 1998,
Pytanie sprawdza znajomość powikłań wcześniactwa.
Stopień trudności pytania: dość trudne.
Prawidłowa odpowiedź: E
Pytanie 26.
W etiologii przedwczesnego pęknięcia błon płodowych nie odgrywa roli:
odmiedniczkwe zapalenie nerek,
niedobór kwasu askorbinowego,
kłebkowe zapalenie nerek,
bacterial vaginosis,
zakażenie Treponema pallidum.
Uzasadnienie:
Spośród wymienionych czynników w etiologii przedwczesnego pęknięcia błon płodowych nie odgrywa roli kłębkowe zapalenie nerek. Pozostałe wymienione czynniki infekcyjne jak również niedobór kwasu askorbinowego (prowadzący do spadku syntezy kolagenu w błonach płodowych) są czynnikami predysponującymi do wystąpienia tego powikłania.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia. PZWL 1998,
Pytanie sprawdza znajomość czynników etiologicznych przedwczesnego pęknięcia błon płodowych.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: C
Pytanie 27.
Metodami zalecanymi w monitorowaniu ciąży powikłanej przedwczesnym pęknięciem błon płodowych są:
seryjne oznaczanie białka C-reaktywnego w surowicy matki,
seryjne oznaczanie białka C-reaktywnego w płynie owodniowym,
badania ogólne moczu,
oznaczanie stężenia interleukiny 6 w płynie owodniowym,
profil biofizyczny płodu.
Prawidłowe odpowiedzi to:
A.1,2,5 B.1,2,3 C.1,2,4,5. D.2,4,5 E.1,2,3,5.
Uzasadnienie:
Spośród wymienionych metod w monitorowaniu ciąży powikłanej przedwczesnym pęknięciem błon płodowych zalecane są: seryjne oznaczanie białka C-reaktywnego w surowicy matki oraz w płynie owodniowym, oraz okresowe wykonywanie profilu biofizycznego płodu. Od niedawna mówi się również o przydatności oznaczania stężenia interleukiny 6 w płynie owodniowym jako najbardziej czułego wykładnika zakażenia. Badania ogólne moczu nie są zalecane w monitorowaniu tego powikłania.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia. PZWL 1998,
Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość postępowania zachowawczego w przebiegu przedwczesnego pęknięcia błon płodowych.
Stopień trudności pytania: dość trudne
Prawidłowa odpowiedź: C
Pytanie 28.
Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące stosowania kortykosterydów do przyspieszenia dojrzałości płuc płodu w ciąży powikłanej przedwczesnym pęknięciem błon płodowych (PPBP):
Podawanie kortykosterydów przy PPBP zwiększa ryzyko zakażenia u matki .
Podawanie kortykosterydów przy PPBP poprawia wyniki położnicze.
Jest wskazane nawet w 34-35 tygodniu ciąży, gdyż PPBP wydaje się opóźniać dojrzewanie płuc płodu.
Wszystkie odpowiedzi są prawdziwe.
Prawdziwe tylko A i B.
Uzasadnienie:
Podawanie kortykosterydów przy PPBP poprawia wyniki położnicze, większość autorów uważa jednak że tylko w ograniczonym stopniu, gdyż samo pęknięcie błon płodowych wydaje się być czynnikiem stymulującym przyspieszenie dojrzałości płuc płodu. Niecelowe jest podawanie steroidów w 34-35 tygodniu ciąży. Zwraca się uwagę na wzrost ryzyka zakażeń u matki spowodowany podawaniem kortykosteroidów.
Żródło: Pisarski Tadeusz - Położnictwo i ginekologia. PZWL 1998,
Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość wad i zalet stosowania kortykosterydów w ciąży powikłanej przedwczesnym pęknięciem błon płodowych.
Stopień trudności pytania: dość trudne
Prawidłowa odpowiedź: E
Pytanie 29.
Wybierz prawidłowe stwierdzenia dotyczące preparatu Atosiban.
jest nowym analogiem prostaglandyny E,
jest antagonistą oksytocyny,
hamuje przedwczesną czynność skurczowa w sytuacjach bez pęknięcia błon płodowych,
w małych dawkach pobudza skracanie i rozwierania kanału szyjki macicy,
stosowany jest w krótkich infuzjach dożylnych.
Prawidłowe stwierdzenia to:
A. 2,5 B.1,3,5 C.2,3,5 D.1,3 E.2,3
Uzasadnienie:
Atosiban to antagonista oksytocyny, stosowany w krótkich infuzjach dożylnych, hamuje przedwczesną czynność skurczowa w sytuacjach bez pęknięcia błon płodowych.
Żródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość nowych preparatów tokolitycznych.
Stopień trudności pytania: dość trudne
Prawidłowa odpowiedź: C
Pytanie 30.
Wskazaniem do ponownego cięcia cesarskiego bez uprzedniej próby porodu drogami natury nie jest:
stan po wrodzonym zwichnięciu stawów biodrowych,
położenie miednicowe płodu,
bolesność w rzucie blizny w czasie skurczów macicy,
oscylacja milcząca w zapisie KTG przy dużej niedojrzałości szyjki macicy
silne krwawienia z dróg rodnych.
Uzasadnienie:
Wskazaniem do ponownego cięcia cesarskiego bez uprzedniej próby porodu drogami natury nie jest: bolesność w rzucie blizny w czasie skurczów macicy. Nie jest to objaw zagrażającego pęknięcia mięśnia macicy. Objawem takim jest bolesność blizny w przewie międzyskurczowej.
Źródło: Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość przeciwwskazań do porodu drogami natury po uprzednim cięciu cesarskim..
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: C
Pytanie 31.
Teratozoospermia to-:
koncentracja plemników niższa niż 20 x 10 /ml
mniej niż 30 % plemników o prawidłowej morfologii
mniej niż 50% plemników w ruchu prawidłowym postępowym
mniej niż 25 % plemników w szybkim ruchu postępowym
brak plemników w ejakulacie.
Uzasadnienie:
Teratozoospermia to mniej niż 30 % plemników o prawidłowej morfologii w ejakulacie. Koncentracja plemników niższa niż 20 x 10 /ml to oligozoospermia. Mniej niż 50% plemników w ruchu prawidłowym postępowym lub mniej niż 25 % plemników w szybkim ruchu postępowym to astenozoospermia. Brak plemników w ejakulacie to azoospermia..
Żródło: Pisarski Tadeusz, Szamatowicz Marian - Niepłodność. PZWL 1997
Bręborowicz Grzegorz - Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych 2000.
Pytanie sprawdza znajomość nomenklatury stosowanej w diagnostyce niepłodności męskiej.
Stopień trudności pytania: dość łatwe.
Prawidłowa odpowiedź: B
Pytanie 32.
Wybierz prawidłowe stwierdzenie dotyczące metody ICSI w technikach rozrodu wspomaganego:
stosuje się ją gdy próby leczenia standardową metodą IVF zakończyły się brakiem zapłodnień oocytów,
polega na docytoplazmatycznej injekcji plemników,
polega na podotoczkowej injekcji plemników,
charakteryzuje się wysokim odsetkiem komórek zapłodnionych polispermicznie,
stosuje się ją przy liczbie plemników poniżej wymaganego minimum konieczego dla standardowej techniki IVF.
A. 2,4 B. 1,2,5 C. 2,5 D. 1,2 E. 3,5
Uzasadnienie:
Technikę ICS, która polega na docytoplazmatycznej injekcji plemników, stosuje się gdy próby leczenia standardową metodą IVF zakończyły się brakiem zapłodnień oocytów,oraz przy liczbie plemników poniżej wymaganego minimum konieczego dla standardowej techniki IVF. Podotoczkowa injekcja plemników to technika SUZI. Charakteryzuje się ona wysokim odsetkiem komórek zapłodnionych polispermicznie,
Żródło: Pisarski Tadeusz, Szamatowicz Marian - Niepłodność. PZWL 1997
Pytanie sprawdza znajomość podstawowych technik rozrodu wspomaganego.
Stopień trudności pytania: dość trudne.
Prawidłowa odpowiedź: B