CIAŁA KOLANKOWATE BOCZNE I PRZYŚRODKOWE
Oba są elementami poduszki we wzgórzu.
Ciało kolankowate boczne pełni funkcję podkorowego ośrodka wzroku
Ciało kolankowate przyśrodkowe jest podkorowym ośrodkiem słuchu
CIAŁO SUTECZKOWATE
- otrzymuje impulsy z zespołu hipokampa
- jest miejscem krwawych wylewów z encefalopatii Wernickiego
- związane z pamięcią i uczeniem się.
CIAŁO MIGDAŁOWATE
Część układu limbicznego (składa się on z części korowo - przyśrodkowej [jądro przyśrodkowe, jądro środkowe i jądro korowe] i części podstawno - bocznej [jądro podstawne i jądro boczne]). Ośrodek mózgowy odpowiedzialny za agresję oraz niektóre rodzaje pamięci.
Usunięcie ciała migdałowatego ma uspokajający wpływ na osobnika.
CIAŁO MODZELOWATE (spoidło wielkie)
Obszerne połączenie między prawą i lewą półkulą mózgu, poniżej szczeliny podłużnej mózgu. Utworzone jest z poprzecznie do tej szczeliny przebiegających włókien nerwowych.
Przekazuje informacje pomiędzy prawą i lewą półkulą.
CZUCIE TELECEPTYWNE
Zdolność odbierania bodźców dźwiękowych i świetlnych, a więc działających z pewnej odległości - przekazanie informacji o tym, co dzieje się wokół nas. Włókna mogą posiadać osłonkę mielinową, ale zdarza się ze nie występuje.
CZUCIE EKSTERORECEPTYWNE
Zdolność odbierania bodźców z bliskiego otoczenia, działające na receptory w skórze, np. czucie temperatury, ból.
CZUCIE PROPRIOCEPTYWNE
Zdolność do dostarczania informacji o położeniu kończyn w stosunku do tułowia i głowy, napięciu mięśni i ruchu całego ciała (służą do sterowania czynnościami lokomocyjnymi i orientowaniu się w przestrzeni). Zwane czuciem głębokim lub kinestezją. Powstaje w wyniku pobudzenia receptorów w narządzie ruchu. Receptory te znajdują się w mięśniach, ścięgnach, torebkach stawowych i wiązadłach. Czucie głębokie dzieli się na czucie mięśniowe (receptory w mięśniach i ścięgnach), czucie kinestetyczne (odczuwanie ciała oraz jego ruchu) i czucie ciężaru, oporu i siły przeciwstawiającej się ruchom. W czuciu kinestetycznym odgrywa też ważna rolę info z receptorów dotyku w skórze w pobliżu stawów. Czucie głębokie jest źródłem info dla ośrodków ruchu o aktualnym stanie narządu ruchu, na niej opiera się percepcja ruchu, ułożenie kończyn, stereognozja i rozpoznawanie obejmowanych ręką przedmiotów.
CZUCIE INTEROCEPTYWNE
To czucie wywołane bodźcami działającymi na receptory wewnątrz organizmu (obejmujące chemoreceptory narządów wewnętrznych i ścian naczyń krwionośnych).
CZOPKI
To receptory mniej wrażliwe na światło niż pręciki. Odpowiadają za powstawanie ostrych obrazów i rozróżnianie kolorów. Wyróżnia się trzy rodzaje czopków reagujących na różną długość fal świetlnych i tym samym odpowiedzialnych za widzenie różnych barw: niebieskiej, zielonej i czerwonej. Widzenie innych kolorów jest możliwe dzięki odpowiedniej kombinacji pobudzeń różnych czopków. Równomierne pobudzenie wszystkich czopków odbierane jest jako barwa biała. Czopki występują w znacznie mniejszej ilości niż pręciki i są skupione w centralnej części siatkówki. W ich błonach są magazynowane i syntetyzowane barwniki wzrokowe - rodopsyny.
CIAŁA KOLANKOWATE BOCZNE
To podkorowe jądro przekaźnikowe w drodze wzrokowej ssaków wyższych - składa się z sześciu warstw kom. Tu zostają opracowane informacje docierające z siatkówek, a następnie odesłane do projekcyjnej okolicy wzrokowej w płacie potylicznym kory mózgowej. Neurony c.k.b. mają pola recepcyjne na siatkówce o podobnej koncentrycznej organizacji jak kom. zwojowe.
CIAŁA KOLANKOWATE PRZYŚRODKOWE
Wyższy hierarchicznie ośrodek słuchu niż wzgórki czworaczne dolne, znajdujący się w tylnej części wzgórza. Jest to zestaw owalnych parzystych mas tkankowych leżących z tyłu wzgórza. Jądra ciała kolankowatego przyśrodkowego są ważnymi punktami synaptycznymi dla słuchu. Drogi aferentne łączą wzgórki dolne z jądrem kolankowatym przyśrodkowym, a te przekazują impulsy do kory słuchowej. Włókna nerwowe z ciał kolankowatych przyśrodkowych niosą inf. zarówno zorganizowane tonotopowo, jak i nie wykazujące tonotopii.
CZUCIE POWIERZCHNIOWE
Czucie somatyczne skórne, obejmujące czucie dotyku, ciepła, zimna i bólu, odpowiadające za pobudzenie receptorów czucia: termoreceptorów ( receptory położone w głębszych warstwach skóry, wyst. w dwóch rodzajach - inne reagują na ciepło, a inne na zimno. Informacje o temp. Otoczenia przesyłane są do ośrodka termoregulacji w podwzgórzu oraz do ośrodków czucia temp. w płacie ciemieniowym kory mózgowej), i mechanoreceptorów (dotyk; mogą znajdować się tuż pod powierzchnią skóry, wtedy reagują na najlżejszy dotyk, lub głębiej wtedy odbierają silniejszy nacisk). Termoreceptory to: ciałka Paciniego, ciałka Meissnera, ciałka Merkela, zakończenia Ruffiniego i koszyczki okołomieszkowe.