SPOŁECZNE LISTY PASTERSKIE
Papież i biskupi - wykonując swój urząd kościelny - piszą listy: papież i biskupi zebrani na Soborze - do całego Kościoła, poszczególni biskupi - do swoich diecezjam konferencje biskupów (danego kraju lub obszaru językowego) - do swoich wiernych zamieszkujących określone terytorium. W listach pasterskich biskupi zajmują stanowisko wobec ważnych i aktualnych problemów religijnych, moralnych, społecznych, politycznych i gospodarczych. Mają one charakter zwyczajnego nauczania Kościoła, są wyrazem jego zainteresowania problemami społecznymi i moralnymi współczesnego świata. W listach Konferencji Episkopatów i Kościołów partykularnych można śledzić proces formowania i rozwoju doktryny społecznej Kościoła na szczeblu lokalnym.
Międzynarodowy Związek Badań Społecznych (Union Internationale d'Etudes Sociales), założony przez kard. D.J. Merciera w 1920 r. w Belgii, wydał w 1931 r. katalog listów pasterskich biskupów katolickich całego świata w sprawach społecznych (za lata 1891-1931). Ważną jego częścią składową były listy pasterskie biskupów polskich, będące adaptacją nauki Kościoła do aktualnych potrzeb i warunków narodu polskiego. W okresie powojennym biskupi polscy określają stanowisko Kościoła wobec wielu ważnych zagadnień takich jak rodzina, obrona poczętego życia, zagrożenia moralne, ateizm, udział katolików świeckich w życiu narodu, przemiany społeczne w latach 80-tych itp. Co roku Episkopat Polski lub poszczególni biskupi wydają listy pasterskie w okresie wielkopostnym, na Boże Narodzenie i Wielkanoc, na Dzień Środków Społecznego Przekazu, na Tydzień Miłosierdzia i przy wielu innych okazjach.
Ważną rolę w życiu Kościoła i narodu odegrały listy Episkopatu w związku z Wielką Nowenną przed jubileuszem Tysiąclecia chrześcijaństwa w Polsce, jubileuszem 600-lecia Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, Soborem Watykańskim II, Społeczną Krucjatą Miłości, a także komunikaty z Konferencji Plenarnej Episkopatu Polski w latach 80-tych.