Transmitancja operatorowa (funkcja przejścia)
Def.: Transmitancją operatorową G(s) elementu lub układu nazywamy stosunek transformaty wielkości wyjściowej y(s) do transformaty wielkości wejściowej x(s) przy zerowych warunkach początkowych
Transmitancje układów ciągłych (liniowych) są funkcjami wymiernymi zmiennej zespolonej s:
gdzie
Transmitancja operatorowa jest równoważna równaniu różniczkowemu.
Macierz transmitancji MG(s) określa się dla elementów o wielu wejściach i wyjściach:
gdzie
dla i = 1, ..., n; k = 1, ..., m.
Transmitancje Gik(s) są równe stosunkowi transformaty i-tej wielkości wyjściowej (odpowiedzi) do transformaty k-tej wielkości wejściowej (wymuszenia), przy założeniu zerowych wartości wszystkich pozostałych wielkości wejściowych.