Transmitancja operatorowa (funkcja przejścia)

Def.: Transmitancją operatorową G(s) elementu lub układu nazywamy stosunek transformaty wielkości wyjściowej y(s) do transformaty wielkości wejściowej x(s) przy zerowych warunkach początkowych

Transmitancje układów ciągłych (liniowych) są funkcjami wymiernymi zmiennej zespolonej s:

gdzie

Transmitancja operatorowa jest równoważna równaniu różniczkowemu.

Macierz transmitancji MG(s) określa się dla elementów o wielu wejściach i wyjściach:

gdzie
dla i = 1, ..., n; k = 1, ..., m.

Transmitancje G_ik(s) są równe stosunkowi transformaty i-tej wielkości wyjściowej (odpowiedzi) do transformaty k-tej wielkości wejściowej (wymuszenia), przy założeniu zerowych wartości wszystkich pozostałych wielkości wejściowych.