Wykonanie: Mazurkiewicz Marek

Ćwiczenie 7 14-04-2010

Temat: Polarymetria jako metoda ilościowej analizy substancji

1. odczynniki:

		Glukoza (inaczej: glukopiranoza, glikoza, dekstroza (α-D-glukopiranoza), cukier gronowy, cukier skrobiowy, C6H12O6) - węglowodan - aldoheksoza, należący do cukrów prostych. D-glukoza (2R, 3S, 4R, 5R)-2,3,4,5,6-pentahydrokyheksanal skręcalność właściwa w stanie równowagi: +52,5° Masa molowa: 180,16 g/mol
β-D-glukopiranoza	α-D-glukopiranoza
18,7°	112°

2. Przebieg doświadczenia:

1. Badany (nr4) roztwór glukozy umieszczono się w rurce polarymetrycznej o długości 10cm.

2. Próbkę oświetlono lampa sodową, λ=589nm w temperaturze pokojowej

3. Obserwacje:

Pole widzenia było jednakowo oświetlone przy (kolejne odczyty) α₁=6,0; α₂=6,0; α₃=6,0. ⇒ α_śr=6,0

4. Wnioski:


gdzie [α] - skręcalność właściwa; α _- odczytana skręcalność; l - długość rurki polarymetrycznej [dm]; stężenie [g/cm³]







1 mol = 180,16 g

x moli = 114,2 g

x=1 mol*114,2 g/180,16 g≈ 0,63 mola

---