Ćw 36 1, laboratorium chemia fizyczna


Wstęp:

Prawo podziału mówi, że dla układu trójskładnikowego, zawierającego dwie ciecze A i B oraz składnik C rozpuszczalny w każdej z nich, mamy:

K = 0x01 graphic

Gdzie: c0x01 graphic
to stężenia molowe odpowiadające ułamkowi ( roztwór C w A )

c0x01 graphic
to stężenie molowe odpowiadające ułamkowi ( roztwór C w B )

K to stała podziału zależna od parametrów P i T

W przypadku, gdy składnik dysocjuje lub asocjuje w jednej z faz, wzór przybiera postać:

K = 0x01 graphic

Gdzie n jest stałą

Wykorzystanie prawa podziału , wymaga znajomości wartości stałych K i n. Można by je wyznaczyć, mierząc stężenia : c0x01 graphic
i c0x01 graphic
w obu fazach pozostających ze sobą w równowadze. Ale taki sposób postępowania napotyka na trudności analityczne. Dlatego badaniu poddaje się jedną fazę, łatwiejszą do analizy. A mianowicie przygotowuje się roztwór wyjściowy C w A o stężeniu c0x01 graphic
( 0x01 graphic
). Pobiera się jego próbkę o objętości V0x01 graphic
(w l ) i dodaje cieczy B o objętości V0x01 graphic
(w l ). Składnik C przechodzi częściowo do roztworu C w A do cieczy B. Po ustaleniu się równowagi stężenie c0x01 graphic
w fazie C + A maleje do c0x01 graphic
, a w fazie C + B osiąga wartość c0x01 graphic
. A zatem liczba moli składnika C, których ubyło z roztworu C w A wynosi (c0x01 graphic
- c0x01 graphic
)* V0x01 graphic
. Stąd stężenie c0x01 graphic
jest równe:

c0x01 graphic
= 0x01 graphic

Stężenia c0x01 graphic
i c0x01 graphic
mierzy się metodą miareczkowania objętościowego, kolorymetryczną, refraktometryczną itd. Stałą podziału podziału wyraża się więc ostatecznie wzorem:

K = 0x01 graphic

Uwzględniając, że zależność lg c0x01 graphic
= f(lg c0x01 graphic
) jest liniowa, można stąd obliczyć wielkości n i lg K.

Refraktometr - przyrząd optyczny do pomiaru współczynnika załamania światła n różnych ośrodków; działanie większości refraktometrów oparte jest na zużytkowaniu zjawiska załamania światła w pryzmacie wykonanym z badanej substancji ( bezpośrednio wyznacza się kąt najmniejszego odchylenia promienia świetlnego w pryzmacie) lub zjawiska całkowitego wewnętrznego odbicia. Dokładność pomiaru tymi refraktometrami jest rzędu

10-5- 10-4; większą dokładność, 10-8 osiąga się w refraktometrach interferencyjnych (np.: r. Jamina ); wartość n wyznacza się wówczas z wielkości przesunięcia prążków interferencyjnych, które powstaje po wstawieniu badanego ciała w bieg jednej z dwu interferujących z sobą wiązek światła.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ćwiczenie 36 Patrycja, laboratorium chemia fizyczna
wpływ stężenia i temperatury na lepkość roztworów, Chemia fizyczna, laboratorium, Chemia fizyczna
Ćwiczenie 1 - oznaczanie stalej i stopnia dysocjacji, Biotechnologia PWR, Semestr 3, Chemia fizyczna
ćw 10 GM, chemia fizyczna I, chemia fizyczna I
Sprawozdanie 38 Patrycja, laboratorium chemia fizyczna
Ćwiczenie 10 - katalityczny rozpad wody utlenionej, Biotechnologia PWR, Semestr 3, Chemia fizyczna -
Ćwiczenie 2 - liczby przenoszenia i ruchliwosc jonow, Biotechnologia PWR, Semestr 3, Chemia fizyczna
badanie równowag fazowych, Chemia fizyczna, laboratorium, Chemia fizyczna
wyznaczanie współczynników aktywności z pomiarów sem, Chemia fizyczna, laboratorium, Chemia fizyczna
wpływ ph na pęcznienie żelatyny, Chemia fizyczna, laboratorium, Chemia fizyczna
współczynnik podziału, Chemia fizyczna, laboratorium, Chemia fizyczna
efekt solny Brönsteda, Chemia fizyczna, laboratorium, Chemia fizyczna
42Pati, laboratorium chemia fizyczna
ćw 4 - galwanotechnika - sprawozdanie, Chemia fizyczna
ogniwo Clarka, Chemia fizyczna, laboratorium, Chemia fizyczna
Ćwiczenie 6 - diagram fazowy, Biotechnologia PWR, Semestr 3, Chemia fizyczna - Laboratorium, Chemia
potencjometryczne pomiary ph, Chemia fizyczna, laboratorium, Chemia fizyczna

więcej podobnych podstron