ZEWNĘTRZNE ŹRÓDŁA FINANSOWANIA DZIAŁALNOŚCI PRZEDSIĘBIORSTWA.
Fundusze i kapitały stanowiące wewnętrzne źródło finansowania przedsiębiorstwa mają ograniczone rozmiary i zazwyczaj nie wystarczają do sfinansowania wszystkich potrzeb związanych z działalnością gospodarczą danego przedsiębiorstwa. Niezbędne tym samym staje się poszukiwanie źródeł finansowania „na zewnątrz” przedsiębiorstwa. Inaczej finansowanie zewnętrzne można określić jako finansowanie pożyczonym kapitałem nie należącym do przedsiębiorstwa. Kapitał dostarczany jest poprzez wierzycieli, którzy nie stają się tym samym współwłaścicielami, a jedynie przez określony czas przedsiębiorstwo jest ich dłużnikiem. Z ekonomicznego punktu widzenia rozróżnia się finansowanie krótko i długookresowe oraz własne i obce .
Finansowanie zewnętrzne zazwyczaj sprowadza się do korzystania z możliwości odroczenia terminów różnorodnych płatności oraz do możliwości uczestnictwa w transakcjach rynku finansowego. Możliwość korzystania z odroczonego terminu płatności daje przedsiębiorstwu możliwość regulowania własnych zobowiązań z opóźnieniem w stosunku do otrzymanego świadczenia co jednocześnie stanowi atrakcyjną formę finansowania działalności (o ile płatności regulowane są terminowo zazwyczaj nie dochodzi do powstawania kosztów pozyskiwania kapitału). W rzeczywistości przedsiębiorstwa często starają się korzystać z zewnętrznych form finansowania działalności gdyż stwarzają one nowe perspektywy rozwoju, lub redukcji problemów zachwiania płynności przedsiębiorstw. Prawidłowe zarządzanie wewnętrznymi i zewnętrznymi źródłami finansowania działalności przedsiębiorstwa przyczynia się do prawidłowego działania danego przedsiębiorstwa w warunkach konkurencji, a jednocześnie stwarza możliwość rozwoju przedsiębiorstw. Do źródeł finansowania zewnętrznego zaliczyć można: akcje, obligacje, różnego rodzaju kredyty i pożyczki, subwencje, kapitały przedsiębiorstw oraz tzw. nowoczesne źródła finansowania jak leasing, venture capital oraz factoring. W dzisiejszych czasach prawie niemożliwe staje się korzystanie tylko z określonych źródeł finansowania czy to zewnętrznych czy wewnętrznych, gdyż często kształtuje je kontakt przedsiębiorstwa z otoczeniem: umowy z dostawcami i odbiorcami, usługi świadczone przez banki i instytucje finansowe itp. Wybór źródeł finansowania powinien być dokładnie przemyślany. Przedsiębiorstwo powinno zapoznać się ze wszystkimi możliwościami, zbadać sygnały docierające z gospodarki i rozpatrzyć obecną sytuację firmy oraz jakie pojawiły się wymagania w stosunku do dalszej działalności przedsiębiorstwa. Analizy przeprowadzane w przedsiębiorstwie dla potrzeb oceny przydatności konkretnych źródeł finansowania, powinny zawierać potencjalne korzyści, zagrożenia oraz środki ostrożności dla przedsiębiorstwa w formie zabezpieczeń. Zachowanie przedsiębiorstwa powinno stanowić świadomą politykę, a nie być wynikiem oczekiwania na los szczęścia.