(przygotował prof. dr hab. S. R. Domański.)
CZĘŚĆ I - Test . Teoria
Poniżej postawionych jest kilkadziesiąt pytań.
Odpowiedz na nie w kategoriach : prawda - fałsz oraz uzasadnij dlaczego tak lub nie. Błędne uzasadnienie dobrej odpowiedzi, dobry wywód ale zła konkluzja, błędne odpowiedzi, są punktowane ujemnie.
---------------------------------------------------------------------------------
Izokwanta jest zbiorem wszystkich kombinacji nakładów, które są jednakowo zyskowne.
Przy stałych korzyściach skali podwojenie nakładu jednego czynnika podwoi wielkość produkcji.
Ekonomiczne rozróżnienie długiego i krótkiego okresu polega na tym, że pewne nakład pewnych czynników zmienia się w krótkim okresie , gdy nakład innych jest stały.
Jeśli funkcja produkcji jest postaci f(x,y) = xy, to mamy do czynienia ze stałymi przychodami skali.
Jeśli funkcja produkcji jest postaci f(x,y) =x1/2y1/2 mamy do czynienia ze stałymi przychodami skali.
Jeśli funkcja produkcji jest postaci f(x,y) =x2y2 mamy do czynienia ze stałymi przychodami skali.
Funkcja produkcji f(x,y) = x + y ma rosnące przychody skali.
Jest możliwe, że choć produkcyjność krańcowa każdego nakładu oddzielnie maleje to możemy mieć rosnące przychody skali.
Czynnik produkcji stały to taki, którego zużycie na jednostkę produkcji jest stałe.
Produkcyjność krańcowa czynnika, to po prostu pochodna funkcji produkcji względem tego czynnika, przy pozostałych nakładach stałych.
Jeśli cena produktu konkurencyjnej firmy maksymalizującej zyski rośnie a wszystkie pozostałe ceny są stałe to produkcja firmy nie może zmaleć.
.Jeśli konkurencyjna firma maksymalizująca zyski wykazuje stałe przychody skali to w długim okresie jej zyski muszą spaść do zera.
Jeśli wartość krańcowego produktu pracy przewyższa płacę, to firma konkurencyjna maksymalizująca zyski będzie chciała wynajmować mniej ludzi do pracy.
Jeśli ceny czynników produkcji i produktu gotowego pozostają stałe, a firma wykazuje rosnące korzyści skali i podwoi swoją produkcję to zyski firmy też pozostaną stałe
Jeśli firma wykazuje malejące korzyści skali i podzielimy ja na dwie mniejsze, równe co do wielkości, firmy to zysk łączny dwóch mniejszych firm będzie większy niż zysk firmy przed podziałem.
Jeśli cena czynnika stałego (x2) spada to firma powiększy nakład czynnika zmiennego (x1) a jej zysk nie zmieni się.
Jeśli firma konkurencyjna ma technologię o stałych korzyściach skali to osiągnie zyski dodatnie w długim okresie.
Koszty quasi-stałe to takie, których firma może uniknąć nic produkując.
Przy rosnących przychodach skali, koszt przeciętne są malejącą funkcją wielkości produkcji.
Jeśli stosunek produkcyjności krańcowej jednego czynnika do jego ceny jest większy niż stosunek produkcyjności krańcowej drugiego do jego ceny (MP1/w1)> (MP2/w2) to wystarczy zwiększyć nakład czynnika pierwszego i zmniejszyć drugiego by tę samą produkcje osiągnąć niższym kosztem
Jeśli dany wariant nakładów czynników w danym okresie spełnia słaby aksjomat minimalizacji kosztów, to jego koszt w cenach czynników tego okresu jest większy niż koszt każdego innego wariantu nakładów tych czynników w tych samych cenach.
Jeśli słaby aksjomat minimalizacji kosztów jest spełniony to wzrost ceny czynnika spowoduje spadek popytu na ten czynnik, gdy produkcja jest utrzymywana na nie zmienionym poziomie.
Krzywa przeciętnych kosztów zmiennych musi zawsze mieć kształt litery U.
Krzywa kosztów krańcowych przecina krzywą przeciętnych kosztów stałych w jej minimum.
Jeśli krzywa przeciętnych kosztów całkowitych ma kształt litery U to krzywa kosztów krańcowych musi ją przeciąć w jej minimum.
Koszty przeciętne nie mogą nigdy rosnąć, gdy koszty krańcowe spadają.
W gałęzi doskonale konkurencyjnej krzywa popytu na ogólną produkcję gałęzi może być nachylona w dół.
Równość ceny i kosztu krańcowego jest zawsze warunkiem wystarczającym na maksymalizację zysku. (wykres)
W przypadku U-kształtnej krzywej kosztów krańcowych firma konkurencyjna nie powinna produkować na poziomie przy którym cena równa kosztowi krańcowemu gdy ten spada jak produkcja rośnie. (wykres)
Powierzchnia pod krzywą kosztów krańcowych wyraża całkowite koszty zmienne.
Krótkookresowa krzywa podaży branży to pozioma suma krzywych podaży wszystkich
firm branży
Jest możliwe, że wszystkie firmy w branży będą w długim okresie osiągały zyski zerowe.
Możliwość wejścia do gałęzi większej ilości firm w długim okresie sprawia że długookresowa podaż gałęzi, jest bardziej elastyczna względem cen niż podaż krótkookresowa gałęzi. (wykres)
Jeśli w konkurencyjnej gałęzi mamy stałe przychody skali to w długim okresie krzywa podaży tej gałęzi jest pozioma.
Ponieważ monopol żąda wyższych cen niż wynosi koszt krańcowy to wytwarza nieefektywną wielkość produkcji
Różnicowanie cen trzeciego stopnia ma miejsce wtedy gdy , gdy monopolista sprzedaje produkt różnym ludziom po różnych cenach, ale każda jednostka produktu kupowana przez daną osobę kosztuje ją tyle samo.
Monopolista, który może dyktować różne ceny na różnych rynkach zażąda wyższej ceny na tym rynku gdzie jest wyższy popyt.
W warunkach konkurencji monopolistycznej przy zerowych zyskach, poziom produkcji firmy jest niższy od tego przy którym minimalizowane są koszty przeciętne (wykres)
Jeśli monopolista różnicujący żąda różnych cen na różnych rynkach to na rynku gdzie cena jest wyższa elastyczność cenowa popytu jest niższa.
W równowadze Cournot'a każda firma wybiera takie wielkości produkcji, które maksymalizują jej zyski przy założeniu, że firma konkurencyjna sprzedaje po takiej samej cenie jak poprzednio. (wykres)
W równowadze Stackelberga firma przewodząca podejmuje działania przy założeniu, że naśladowca tak dostosuje swoje działania do jego (przewodzącego) działań tak by maksymalizować swoje (naśladowcy) zyski. (wykres)
Stackelbergowski przewodzący osiągnie przynajmniej takie zyski jakie osiągnąłby w równowadze typu Cournot'a (wykres)
W duopolu o dwu identycznych firmach zaangażowanych w konkurencję typu Bertranda ceny zmierzają do poziomu charakterystycznego dla wolnej konkurencji.
Monopson zachodzi wtedy gdy firmy uprzednio konkurencyjne zawierają zmowę cenową.
Siła rynkowa monopsonu sprawia, że jego koszt krańcowy pracy jest niższy od stawki płacy. (wykres)
Krzywa podaży czynników produkcji jest dla monopsonisty je nabywającego mniej stroma niż krzywa jego kosztów krańcowych. (wykres)
Jeśli monopolista (w produkcji czegoś) działa na konkurencyjnym rynku pracy to będzie wynajmował ludzi do pracy aż do punktu, gdzie cena produktu razy krańcowy produkt pracy zrówna się ze stawka płacy. (wykres)
Jeśli założenia pierwszego teorematu ekonomii dobrobytu są spełnione i jeśli gospodarka znajduje się w równowadze konkurencyjnej, to jakakolwiek realokacja która przynosi korzyść komuś musi krzywdzić kogoś innego.
Zgodnie z drugim teorematem ekonomii dobrobytu jeśli preferencje są wypukłe, to każda alokacja optymalna w sensie Pareto może być osiągnięta jako równowaga konkurencyjna po dokonaniu wymiany wychodzącej od wyposażenia początkowego.
Jeśli wyposażenie początkowe leży na krzywej kontraktu, to będziemy mieli równowagę konkurencyjną przy której nie dochodzi do żadnej wymiany. (wykres)
MIKROEKONOMIA - EGZAMIN
CZĘŚĆ II -ZADANIA
Zadanie 1
Funkcja kosztów przedsiębiorstwa wynosi
K = ayb + C
1. Przy jakiej wielkości produkcji występuje minimum przeciętnych kosztów produkcji.
2. Jaki zysk osiąga to przedsiębiorstwo dążące do jego maksymalizacji i działające na rynku wolnokonkurencyjnym jeśli cena y wynosi p Dodaj schematyczną interpretacje graficzną odpowiadającą warunkom zadania
3. Przedsiębiorstwo powyższe pobiło rywali i stało się monopolistą. jaki zysk osiągnie dążąc do jego maksymalizacji jeśli odwrócona krzywa popytu : p(y) = d - gy
Dodaj schematyczną interpretację graficzną.
4. Po przejęciu całości rynku okazało się, że można jednak wyodrębnić na nim dwa segmenty ( a powyższa odwrócona funkcja popytu była tylko jakąś wypadkową) jeden gdzie odwrócona funkcja popytu wynosi p (y ) = 192 -5y
i drugi gdzie ta funkcja wynosi p (y ) = 48 - 1/2 y
Ile produkcji ulokuje nasz monopolista dyskryminujący na każdym rynku i po jakiej cenie. Jakie będą jego zyski.
(Uwaga : zauważ, że funkcja kosztów jest ta sama jak na początku, że jest to ten sam produkt kierowany na obydwa rynki, a więc z punktu widzenia kosztów jest wszystko jedno czy produkcja jest kierowana na rynek pierwszy czy drugi.)
Zadanie 2
Funkcja produkcji przedsiębiorstwa wynosi
Y(x) = Ax - x2 i jest wyrażona wartościowo (tzn. wyraża już ilość produkcji razy cena produktu) .
1. Ile czynnika x nabędzie przedsiębiorstwo optymalizujące jego nakład przy kryterium zysk, jeśli cena tego czynnika wynosi w.
2. Jaka będzie wielkość produkcji przy tym nakładzie czynnika. Zrób schematyczny rysunek odpowiadający warunkom zadania
3. Ile czynnika x nabędzie przedsiębiorstwo optymalizujące jego nakład przy kryterium maksymalizacji produkcji a nie zysku.?
4. Jaki byłby zysk jeśli przedsiębiorstwo kierowałoby się kryterium maksymalizacji produkcji.?
W przypadku wszystkich zadań podstaw dowolne dane liczbowe w miejsce wielkości traktowanych jako dane (ceny, współczynniki liczbowe przy niewiadomych, dochody, stopy procentowe itp.) i oblicz przykładowe liczbowe wyniki dla wielkości poszukiwanych (produkcja, zysk, użyteczność, godziny pracy, zapotrzebowanie na czynniki itp.)
Odpowiedzi na wszystkie powyższe pytania znajdziesz jeśli przeczytasz następujące rozdziały z książki H.R. Varian. „Mikroekonomia.Kurs średni -ujecie nowoczesne”
Technologia, Maksymalizacja zysku, Minimalizacja kosztów, Krzywe kosztów, Podaż firmy, Podaż gałęzi, Monopol, Zachowania Monopolistyczne, Rynki Czynników, Oligopol, Teoria Gier, Wymiana.
7
1
1