TESTY INTELIGENCJI, TECHNIKI BADAWCZE
Testy inteligencji i zdolności - tradycyjnie stosowane narzędzia do pomiaru sprawności intelektualnej. Przeznaczone są do wykrycia dzieci
z deficytami intelektualnymi uniemożliwiające odnoszenie im sukcesów w szkole.
* założenie podst. testów
inteligencję i jej strukturę można badać, analizując zróżnicowanie indywidualne poziomu wykonywania zadań umysłowych.
o strukturze intelektu można wnosić na podstawie interkorelacji wyników takich badań, stosując metody statyczne tj.: analiza czynnikowa.
celem psychologii różnic intelektualnych jest konstruowanie nowych narzędzi pomiaru które byłyby używane
w praktyce.
Cechy testów inteligencji:
TESTY SĄ ZBIORAMI ZADAŃ - mają określone, złożone przez konstruktora, poprawne rozwiązania wskaźnikiem sprawność intelektualnej badanego jest umiejętność i / lub szybkość znajdowania tych rozwiązań
STANDARYZACJA - sprecyzowane i ujednolicone rozwiązania, procedury badawczej oraz sposobu odpowiedzi. ( Ma to zapewnić porównywalność wyników umożliwiających korzystanie ze statycznego układu odniesienia)
WYNIKI TESTÓW UJMUJE SIĘ ILOŚCIOWO stosując system zerojedynkowy ( 0, 1); o punktacji decyduje szybkość, liczba poprawnie wykonanych zadań.
NORMALIZACJA - normy testowe pozwalają na wyrażenie każdego surowego wyniku indywidualnego w jednostkach skali standardowej, odzwierciedlające jej pozycję w rozkładzie wyników próby normalizacji (grupy osób na tle której wynik ten jest rozpatrywany.)
Rodzaje testów:
test grupowy
-|| - indywidualny
-||- zamknięty
-||- otwarty
-||- werbalny i wykonani owy
-||- szybkości i mocy
-||- testy mierzące poszczególne zdolności i testy inteligencji
!w testach psychologicznych STANDARYZACJA jest bardzo ważna, każda sugestia może wpłynąć na wynik testu!
Obserwacja swobodna - sposób prowadzenia badań, w którym czynności obserwowania stanowią podstawę gromadzenia materiału empirycznego (danych)
- czynniki obserwacyjne (zachowanie, wygląd, relacje z innymi, dostosowanie ubioru do sytuacji, pantomimika, gesty)
- komunikacja werbalna (co mówi, jak mówi, jak artykułuje swoje myśli)
- podejmowanie rozmowy
Podejmowanie wywiadu:
Technika wrzeciona
I II III
Rozmowa w etapie II to rozmowa najbardziej emocjonalna i uczuciowa w tym czasie nie można sobie „ot tak” przerwać wywiadu.
Warunki rozmowy:
kontakt - jak potraktujemy osobę
asymetria ról
asymetria komunikacji
autentyczne zainteresowanie
radzenia sobie z oporem
akceptacja wypowiedzi
pytanie: zamknięte (odp: tak, nie) i otwarte
język wypowiedzi - język ma być prosty i zrozumiały
zapis rozmowy
etyka prowadzenia wywiadu - anonimowość i nie wiązanie się tajemnicami z pacjentem.
PROCESY POZNAWCZE
SPOSTRZEGANIE - procesy, które wybierają porządkują i interpretują informacje z narządów zmysłów, proces poznawczy który polega na doświadczeniu, jest odbiorem częściowego obrazu.
WRAŻWNIE - elementarne spostrzeganie jest odbiorem jednego bodźca.
Prawa spostrzegania
różnicowanie bodźców na figurę i tło
bliskości
zasada ciągłości
zasada zamykania
podobieństwa
ZŁUDZENIA PERCEPCYJNE - odbiór przedmiotu jest niezgodny z fizyczna rzeczywistością
ŚWIADOMOŚĆ PERCEPCYJNA - jest to świadomość otoczenia, wiemy to co się dzieje wokół nas, co dzieje się z nami,
z naszym ciałem ponieważ jesteśmy częścią otoczenia.
UWAGA - skupienie świadomości na jakiś przedmiot lub zjawisko świata zewnętrznego.
Funkcje uwagi:
selektywność - zdolność do wyboru jednego bodźca spośród pozostałych
czujność - zdolność do długotrwałego oczekiwania na dany bodziec
poszukiwanie - zdolność do badania pola percepcyjnego, w celu odnalezienia danego bodźca,
kontrola czynność jednoczesnych
uwaga jest procesem poznawczym odpowiedzialnym za:
utrzymywanie organizmu w stanie gotowości do działania, percepcji lub innych zachowań.
wyodrębnienie istotnych elementów z pola percepcyjnego (wzrok, słuch) i tłumaczenie elementów istotnych (koncentracja uwagi).
odpowiednio zorganizowany przebieg danej czynności - dbanie o to aby uboczne procesy do nie zakłóciły
zdolność do analizy danego bodźca i umiejętność oderwania się od jednego bodźca i skupienie się na innym.
UCZENIE SIĘ - proces, który stanowi podstawę względnie stałych zmian i zachodzi w wyniku ćwiczeń lub doświadczeń, różni ludzi i jest ich indywidualnym doświadczeniem.
RODZAJE UCZENIA SIĘ:
WARUNKOWANIE KLASYCZNE - przewidywanie reakcji człowieka na zachowanie w środowisku
WARUNKOWANIE SPRAWCZE - oddziaływanie ludzi na środowisko zachowania nie są kontrolowane przez świt zewnętrzny, lecz wyzwalane przez bodźce wewnętrzne.
ETAPY UCZENIA SIĘ:
ZAPAMIĘTYWANIE - kodowanie. Jednostka zapamiętuje to co na nią oddziałuje lub jakiejś formy zachowania.
PRZECHOWYAWNIE - (faza utopijna) czas trwania może wynosić kilka sekund lub lat.
ODTWARZANIE - polega na ponownej aktywizacji nabytych relacji, czyli tego co zastało przyswojone i przechowanie.
REJSTR SENCORYCZNY - (pamięć ultrakrótka) - charakteryzuje się tym że:
ma krótki czas trwania
ma dużą pojemność
służy do tego aby procesy percepcji mogły wydobyć max potrzebnych info. z nadchodzących bodźców.
przechowuje nadchodzące informacje bez zniekształceń i przetworzeń.
PAMIĘĆ KRÓTKOTRWAŁA - następuje tu obróbka materiału, wybierane są materiały, które warto zachować i przenieść do pamięci długotrwałej. Dane nie mają duże pojemności, przechowywane są kilka minut i jest do nich natychmiastowy dostęp.
PAMIĘĆ DŁUGOTRWAŁA - dane przechowywane na czas nieokreślony, a ich ilość również jest nieokreślona.
PAMIĘĆ - podstawowy mechanizm przechowywania doświadczeń, rejestrowania, przechowywania i odtwarzania tych doświadczeń.
ELABORACJA - to co się uczymy, wiążemy z danymi, które już wcześniej posiedliśmy.
DROGA PRZYJMOWANIA INFO.:
WZROK SŁUCH CZUCIE.
ROZWIĄZYWNIE PROBLEMÓW. Jedni radzą sobie z nimi lepiej inni gorzej. Ta różnica polega na zdolnościach intelektualnych.
SYTUACJA PROBLEMOWA - gdy danej osobie mimo widocznych starań nie udaje się osiągnąć określonego celu (kot Thorndicke'a)