Ruch drgający
Franciszek Ferdek
Przeglądając pewien podręcznik do fizyki, w rozdziale poświęconym opisowi ruchu drgającego, napotkałem taką notkę): „Wzory na wychylenie, prędkość i przyśpieszenie, ze względu na niedostateczną wiedzę matematyczną większości uczniów szkoły średniej, podajemy bez wyprowadzenia”. Chodzi o rozwiązanie równania różniczkowego:
(r)
określającego ruch drgający harmoniczny.
Uważam, że powinnością matematyka jest dostarczyć nauczycielowi fizyki odpowiednich środków matematycznych, w odpowiednim czasie. Chcę właśnie przedstawić pewną propozycję rozwiązania równania (r). Wystarczy znajomość dwóch wzorów trygonometrycznych:
,
,
oraz wiedzieć, że dla bardzo małego x przyjmujemy:
Rozpatrujemy punkt M poruszający się po okręgu o środku O(0,0) i promieniu r z prędkością kątową
. Zakładamy, że punkt M w chwili początkowej t = 0 znajduje się w położeniu M0 (patrz rys.) i obserwujemy ruch rzutu (M') punktu M po osi OX.
W czasie t promień wodzący punktu M zakreśli kąt
, wobec tego położenie punktu M' określa równanie:
(1)
Wyznaczmy teraz prędkość i przyśpieszenie w ruchu punktu M' (oczywiście chodzi tu o współrzędne tych wielkości).
Gdy
jest bardzo małe,
jest także małe i możemy przyjąć, że
oraz, że
.
Zatem prędkość chwilowa
.
Uwzględniając (1) mamy
Aby więc rozwiązać (r) wystarczy tak dobrać w (1), by
,
otrzymujemy wtedy
(2)
Dowodzi się, że każde rozwiązanie (r) da się przedstawić w postaci (2)
Agnieszka Czerwińska, Barbara Sagnowska, FIZYKA DLA SZKÓŁ ŚREDNICH, Wydawnictwo „Zamiast korepetycji” s.c., Kraków
Strona 2