Peelingi -
złuszczanie naskórka
Definicja peelingów:
Peeling (od słowa ang. peel - złuszczać, zedrzeć, obrać.) to usunięcie defektów kosmetycznych lub zmian chorobowych zlokalizowanych w obrębie naskórka lub naskórka i skóry właściwej.
Peeling to jedna z metod odnowy i regeneracji naszej skóry. Jego podstawowym celem (niezależnie od jego rodzaju) jest złuszczanie powierzchownej, rogowej warstwy naskórka Naskórek składa się z kilku warstw komórek ułożonych jedna na drugiej. Stosując peelingi można usuwać poszczególne warstwy naskórka regulując głębokość złuszczania.
Zabieg ten poprawia krążenie, ułatwia oddychanie i przyswajanie substancji czynnych w kosmetykach stosowanych do pielęgnacji skóry.
Inne określenia peelingu to: abrazja, złuszczanie, chemabrazja, ablacja i chemeksfoliacja.
O tym, jaki rodzaj peelingu jest w danym wypadku najbardziej wskazany, powinna decydować kosmetyczka lub lekarz.
Po peelingu cera staje się jaśniejsza, nabiera ładnego kolorytu, łatwiej przyswaja substancje, które zaaplikujemy skórze po zabiegu.
W zależności od metody złuszczania peelingi dzieli się na:
Mechaniczny - polegają na ścieraniu naskórka przy użyciu tarcz korundowych lub diamentowych (dermabrazja) lub kryształków korundu (mikrodermabrazja)
Chemiczny - (chemabrazja) wykorzystuje się do nich: kwasy owocowe AHA, rezorcyna, kwas fenolowy, kwas wit. A, kwas trójchlorooctowy (TCA), kwas salicylowy BHA, roztwór Jessnera
Fizyczny - wykonywany przy użyciu lasera (co 2, Er: YAG), ciekłego azotu lub podtlenku azotu
W zależności od głębokości złuszczania peelingi dzieli się na:
powierzchowne (złuszczanie następuje w obrębie naskórka)
średniogłębokie (obejmują cały naskórek i górną warstwę skóry właściwej)
głębokie (sięgają do głębszych warstw skóry właściwej)
Peelingi dzieli się również na:
dermatologiczne - charakteryzują się większym stężeniem preparatu, który ustala sam lekarz zależnie od rodzaju i defektu skóry i jego ogólnego stanu
kosmetyczne - wykorzystują preparaty o słabszym działaniu, mają one za zadanie poprawę ogólnego wyglądu skóry, jej kolorytu, usuwają drobne zmarszczki, dają efekt zdrowej, pełnej blasku cery, skutecznie przeciwdziałają starzeniu się skóry
POWIERZCHNIOWE ZŁUSZCZANIE NASKÓRKA
Peeling ma na celu złuszczenie lub rozpuszczenie i częściowe usunięcie warstwy rogowej naskórka. Dzięki niemu skóra staje się gładka i miękka, lepiej wchłania substancje czynne dostarczane w trakcie zabiegu.
Peelingi dzielimy na:
Zabiegi powierzchowne (skrub, gommage, peeling enzymatyczny, maska typu peel-off)
Zabiegi głębokie (w nomenklaturze kosmetycznej), średnio głębokie w nomenklaturze lekarskiej (najgłębsze jakie może robić kosmetyczka) - eksfoliacja kwasami AHA, BHA do 40%, peelingi ziołowe (green-peel, peeling azjatycki, peeling cypryjski, polski peeling ziołowy „Jadwiga”)
Głębokie złuszczanie naskórka (w nomenklaturze lekarskiej) - kwas migdałowy, kwas trójchlorooctowy (TCA), kwas salicylowy 30-40%, eksfoliacja kwasami AHA 50-70%
Rodzaje peelingów powierzchniowych:
Enzymatyczny - Polega na nakładaniu specjalnych preparatów zawierających odpowiednie enzymy neutralizujące obumarłe komórki skóry. Składnikami czynnymi tych preparatów są enzymy hydrolizujące białka oraz główny składnik warstwy rogowej naskórka, keratynę. Enzymy są związkami mało stabilnym z tego też powodu w preparatach kosmetycznych rzadko stosuje się je w czystej postaci. Najczęściej wykorzystuje się ich mieszaniny zawarte w wyciągach i sokach owocowych. Wymienić można np.: ananasa, figi, papaję, ogórek, banana. W produktach tych znajdują się takie związki jak papania, bromelina, oficyna, które zapewniają efekt łagodnego złuszczania naskórka. Kosmetyki przygotowane na ich bazie mogą być stosowane do pielęgnacji do wszystkich rodzajów skóry. Zabieg polega na nakładaniu specjalnych preparatów zawierających odpowiednie enzymy neutralizujące obumarłe komórki skóry. Nie wysycha, po 10-20 minutach usuwa się go tonikiem
Scrub - złuszczanie naskórka następuje przez wykorzystanie substancji, które w swoim składzie maja naturalne ziarnistości .Scrub (ang. "zdrapać") - mechaniczny. Substancją ścierną są naturalne drobinki (zmielone pestki owoców, łupiny orzechów, korzenie, wodorosty, algi, cukier, sól morska) lub syntetyczne kulki poliamid. Tego rodzaju peeling odpowiedni jest dla tłustej cery bez skłonności do podrażnień oraz do całego ciała, szczególnie do miejsc rogowaciejących takich jak łokcie czy kolana. Nakładamy go lekko, by nie rozciągać za mocno skóry, i okrężnymi ruchami wmasowujemy, a następnie spłukujemy. Ziarnisty stosujemy na wilgotną skórę, co zapobiegnie jej podrażnieniom
Brushing - to zabieg wykonywany przy pomocy specjalnej aparatury, która posiada obrotowe szczoteczki przystosowane do złuszczania obumarłego naskórka
Gommage - peeling wykonywany za pomocą preparatu, który po zaschnięciu delikatnie ściera się z twarzy (gumkuje się). Należy do najdelikatniej działających peelingów. Nazwa jego pochodzi o francuskiego słowa gommage tzn. ścieranie gumką. Zawiera on enzymy najczęściej pochodzenia roślinnego (np. z owoców papai). Jest przeznaczony do cer z rozszerzonymi naczynkami krwionośnymi, wrażliwych, odwodnionych, zwiotczałych i z objawami starzenia się
peel off - to specjalna maseczka, która po nałożeniu zasycha, Następnie jest ściągana w całości w postaci powłoczki, która zawiera martwe elementy naskórka. Dobra dla cery naczynkowej, nie lubiącej mocnego tarcia
Peelingi średniogłębokie/glębokie
Peelingi ziołowe.
Mieszanka ziołowa po wtarciu w skórę powoduje reakcję typu przekrwienie, odczyn zapalny i stopniowe złuszczanie naskórka. W zależności od zawartych składników preparat działa z różną intensywnością.
Peelingi ziołowe są zaliczane do peelingów naturalnych, średnio głębokich bezpiecznych. Jest to głęboka, ziołowa kuracja złuszczająca. Mieszanka ziołowa nie zawiera środków chemicznych ani syntetycznych cząstek trących.
Wywołuje mocne przekrwienie skóry i płatowe złuszczanie wierzchnich warstw naskórka. Wzmożone przekrwienie przyczynia się do poprawy metabolizmu skóry i jej oczyszczenia, natomiast płatowe złuszczanie wierzchnich warstw naskórka pobudza tworzenie się nowych komórek, stymuluje regenerację naskórka (epidermis) i górnych warstw skóry właściwej (cutis). Podczas specjalnego masażu mieszaniną ziołową do green - peel następuje lekkie starcie wierzchnich warstw naskórka mikrocząsteczkami zawartymi w ziołach. Po zabiegu wyczuwalne jest pieczenie, przypominające lekkie oparzenie słoneczne, skóra zaś ulega zaczerwienieniu. Trzeciego lub czwartego dnia widoczne jest łuszczenie skóry. W czwartym lub piątym dniu konieczne jest przeprowadzenie zabiegu uzupełniającego w czasie, którego podczas masażu zostają usunięte resztki naskórka, a skórze dostarczone substancje odżywcze. „Nowa skóra” jest czysta, świeża, odmłodzona, jej ogólny stan jest zdecydowanie lepszy.
Wskazania/przeciwwskazania do peelingów.
Wskazania do peelingów:
przebarwienia (hormonalne, potrądzikowe, posłoneczne na twarzy i dłoniach, piegi
trądzik zaskórnikowy i grudkowy
skóra łojotokowa
zmarszczki, utrata jędrności skóry
blizny (np. potrądzikowe)
rozstępy
rogowacenie słoneczne
suchość skóry, rogowacenie przymieszkowe
Przeciwwskazania do peelingów:
aktywna opryszczka
alergie skórne
skóra podrażniona, uszkodzona (nadżerki, otarcia)
ciężkie postaci trądziku (wymagają wcześniejszego leczenia farmakologicznego)
Wskazania do peelingu ziołowego.
Zaleczony trądzik pospolity (peeling ten nie tylko hamuje wytwarzanie łoju przez skórę, ale także doskonale ją oczyszcza)
Przebarwienia
Cera łojotokowa
Skóra szara, zmęczona
rozszerzone pory skóry
zmarszczki
blizny potrądzikowe
Przeciwwskazania do peelingu ziołowego
rozszerzone naczynka
trądzik różowaty
aktywny trądzik młodzieńczy
stany alergiczne skóry
Peelingi chemiczne (chemabrazja)
- nałożenie na skórę odpowiedniej mieszaniny związków chemicznych w określonym stężeniu. Wykorzystuje się tu:
- kwasy owocowe AHA np. kwas glikolowy
- BHA np. kwas salicylowy
- kwas trójchlorooctowy (TCA)
- fenol
- rezorcyna
- roztwór Jessnera
- kwas witaminy A (retinol)
Wskazania do peelingów chemicznych:
Zmiany barwnikowe (ostuda, piegi, przebarwienia pozapalne, plamy soczewicowate)
Uszkodzenia słoneczne - rogowacenie słoneczne
Uszkodzenia związane z wiekiem (zmarszczki, ujędrnienie skóry)
Blizny
Trądzik zaskórnikowy, grudkowo-krostkowy
Rozstępy skórne
Zaburzenia rogowacenia (suchość skóry, rogowacenie przymieszkowe)
Przeciwwskazania do peelingów chemicznych:
Ekspozycja skóry na słońce (słoneczne lato - nie robimy)
Alergie skórne
Aktywna opryszczka
Skłonność do powstawania bliznowców
Stan po zabiegu chirurgicznym w obrębie twarzy do 2 m-cy po zabiegu
Ciąża, karmienie piersią
Liczne teleangiektazje
Stan po krioterapii (do 6 m-cy)
Skóra podrażniona, uszkodzona (nadżerki, otarcia)
Ciężkie postacie trądziku (liczne krosty, torbiele ropne) - wymagają wcześniejszej terapii farmakologicznej
Doustna terapia pochodnymi wit. A (Roaccutane) - do 6 m-cy po zakończeniu terapii
WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE PRZYGOTOWANIA DO PEELINGU CHEMICZNEGO.
Wykluczyć pacjentów z przeciwwskazaniami bezwzględnymi: czynna infekcja ogólna lub miejscowa (infekcja górnych dróg oddechowych, opryszczka), gorączka, objawy uczulenia, ciąża, karmienie piersią
Przed planowanym zabiegiem przeprowadzić wywiad ogólny
Zapytać o:wiek, choroby przewlekłe (cukrzyca), palenie, objawy obniżonej odporności (nowotwory, częste występowanie opryszczki, HIV, brodawki)
Ocenić czynność gruczołów łojowych
Przeprowadzić szczegółowy wywiad estetyczny: zapytać o przebyte operacje plastyczne twarzy, wcześniejsze zabiegi peelingujące, mikrodermabrazję, lifting laserowy, stosowane kosmetyki, korzystanie z solarium, masaże twarzy
Ocenić zdolność gojenia się skóry, skłonność do przerastania blizn
Zapytać o przyjmowane leki, szczególnie o retinoidy, tetracykliny, hormony. Peeling może być wykonany po 6 miesiącach po zakończeniu leczenia retinoidami. Natomiast tetracykliny i hormony dają możliwość w okresie letnim wystąpienia przebarwień.
Przed peelingiem należy również ustalić: wskazania do zabiegu, oczekiwania pacjenta, ocenić stan emocjonalny pacjenta, wybrać metodę i środki zabiegu, udzielić wszelkich wyjaśnień dotyczących zabiegu
Powikłania peelingu chemicznego
Peelingi chemiczne powierzchowne i średnio głębokie bardzo rzadko są obarczone ryzykiem powikłań.
Do najczęściej występujących powikłań należą:
zaburzenia barwnikowe skóry - nierównomierne rozmieszczenie barwnika po wykonaniu peelingu, w przypadku osobniczej skłonności do przebarwień może dojść do nasilenia pigmentacji zamiast do planowego rozjaśnienia (to najczęściej u osób z fototypem IV, V, VI)
linie demarkacyjne - powstają na granicy skóry poddanej peelingowi i otoczenia. Efekt polega na różnicy zabarwienia i struktury skóry. Możemy tego uniknąć aplikując peeling na całej twarzy a nie na jej części
bliznowacenie - występuje po zastosowaniu zbyt wysokiego stężenia preparatu, wydłużenia czasu zabiegu, niewłaściwie przeprowadzonej neutralizacji, infekcji lub skłonności osobniczej.
infekcje- najczęściej to kliniczna postać zliszajcowacenia, kilkanaście godzin po zabiegu za skórze pojawiają się miodowe strupy i sączenie. Należy zastosować antybiotyk.
świąd
długo utrzymujący się rumień - nadwrażliwość osobnicza lub zbyt agresywny peeling. Dla złagodzenia należy zastosować preparaty nawilżająco-kojące oraz fotoochronę o maksymalnym współczynniku.
kontaktowe zapalenie skóry - pojawienie się bardzo licznych swędzących drobnych grudek i pęcherzyków w miejscu po peelingu. Wymaga leczenia specjalisty.
nadwrażliwość na czynniki atmosferyczne - zapobiegawczo stosować kremy ochronne.
zaostrzenie zmian trądzikowych - może wystąpić w efekcie czasowego uszkodzenia bariery ochronnej skóry po peelingu
prosaki - powstają w wyniku skłonności osobniczej po zastosowaniu kwasu o dużej mocy i wysokim stężeniu
Eksfoliacja/złuszczanie kwasami owocowymi.
Eksfoliacja to zabieg złuszczania, usuwania suchej, zrogowaciałej warstwy naskórka za pomocą np. stężonego kwasu glikolowego. Zabieg może być wykonywany prawie u każdej klientki, nie tylko na twarzy i szyi, ale tez na innych miejscach ciała które tego wymagają.
Większość kwasów owocowych to alfa-hydroksykwasy. Nazwa pochodzi od tego, ze z jednym atomem węgla łączą się dwie grupy: karboksylowa (-COOH) i hydroksylowa (-OH)w pozycji alfa.
Kwasy AHA
Wszystkie rodzaje kwasów hydroksylowych, aby skutecznie działały, muszą być zastosowane w odpowiednim stężeniu oraz przy odpowiedniej wartości pH preparatu. Kwasy alfa-hydroksylowe mogą być stosowane w różnych stężeniach od kilku do kilkudziesięciu procent.
Do samodzielnego użytku domowego przeznaczone są preparaty o stężeniu do 12%. W gabinetach kosmetycznych używa się kwasów o stężeniach 20-30%, wyższe stężenia mogą być używane tylko w gabinetach dermatologicznych (do 70%)
Alfa - hydroksykwasy (AHA) - wiadomości ogólne:
Skuteczne minimalne stężenie 5-8%, optymalne pH 3-4,5
Małe cząsteczki
Ich skuteczność działania z czasem ulega obniżeniu, tzn. złuszczają aż do uzyskania określonego efektu, a następnie przestają działać
Najczęściej stosowane są: kw. glikolowy, mlekowy, jabłkowy, cytrynowy, winowy
Maja dodatkowo właściwości nawilżające , w wyższych stężeniach mają wpływ na skórę właściwą przyczyniając się do pobudzenia produkcji kolagenu i elastyny, zwiększają produkcje glikozaminoglikanów odpowiedzialnych za wiązanie wilgoci w skórze
Polecane dla cery suchej, zgrubiałej, dojrzałej, zniszczonej opalaniem, w wyższych stężeniach dla cery tłustej
W niskim stężeniu działają tylko na naskórek, regulują proces rogowacenia naskórka przez rozluźnianie połączeń pomiędzy martwymi komórkami warstwie rogowej
Ułatwiają zatrzymywanie wody w zewnętrznej części naskórka, stymulują biosyntezę ceramidów - „spada” suchość skóry
Beta - hydroksykwasy (BHA) - wiadomości ogólne:
Rozpuszczalne w tłuszczach
Skuteczne stężenie 1-2%, optymalne pH 3-4
W kosmetyce ma zastosowanie tylko kwas salicylowy
złuszczają i oczyszczają pory skóry oraz pomagają w leczeniu trądziku
Mają właściwości antybakteryjne
Polecane głównie dla cery z zanieczyszczonymi porami i skłonnej do trądziku
Kwasy AHA stosowane w kosmetyce.
Przykładami alfahydroksykwasów najczęściej stosowanych w kosmetologii są:
kwas glikolowy - najpowszechniej stosowany, jego naturalnym źródłem jest trzcina cukrowa poddana fermentacji,;
- występuje też w winogronach, jabłkach, agreście.
jest kwasem średniej mocy. Nie wykazuje toksyczności.
Działanie:
- hamuje aktywność enzymów
- powoduje rozluźnienie i rozerwanie wiązań komórkowych (w efekcie złuszczenie naskórka),
pobudza odnowę komórkową (zwiększa syntezę kolagenu i glikozaminoglikanów),
zwiększa grubość żywych warstw naskórka, poprawia jego nawilżenie
skóra poddana peelingom staje się gładsza, jaśniejsza.
Kwas glikolowy nawet w wysokim stężeniu działa powierzchownie. Zabiegi 4-8 wykonujemy w odstępach minimum 10- 14 dni aby był efekt. Zabiegi ostrożnie wykonujemy przy cerze suchej, atopowej lub skłonnej do teleangiektazji. Zaczynamy zabiegi od niskich stężeń i krótkiego czasu aplikacji, stopniowo wydłużając. Kwas ten nie powoduje nadwrażliwości na promieniowanie UV dlatego możemy więc zabiegi wykonywać cały rok
Efekt działania na skórę właściwą:
- do 15% ma działanie: nawilżające, złuszczające (powierzchniowe warstwy naskórka), wspomagające odnowę i regeneracje skóry właściwej (pobudzanie aktywności fibroblastów)
- 20%-35% ma działanie: nawilżające, oczyszczające skórę, daje efekt powierzchniowego peelingu
50%-70% ma działanie: złuszczające i silnie pobudzające procesy regenerujące w skórze właściwej (peelingi dermatologiczny)
Wskazania do zabiegu tym kwasem:
poprawa ogólnej kondycji skóry, odmłodzenie, rozjaśnienie przebarwień,
likwidacja objawów trądziku pospolitego, spłycenie blizn, normalizacja zaburzeń rogowacenia, nawilżenia.
Przed pierwszym oraz kolejnymi zabiegami w gabinecie kosmetycznym wskazane jest dwutygodniowe, stosowanie aplikacji przygotowujących, kremów lub żeli z 5-15%kwasem glikolowym. Kosmetyczka wykonuje zabiegi złuszczania produktami zawierającymi kwas glikolowy do stężenia 30%. Lekarze do 70%.
Zastosowanie kwasu glikolowego w peelingu:
usuwanie przebarwień
przyspieszenie odnowy komórkowej
redukcja zmarszczek
odmładzanie
spłycenie blizn
profilaktyka starzenia się skóry
nawilżenie
poprawa barwy i faktury skóry
trądzik
suchość skóry w przebiegu zmian chorobowych
usuwanie celulitu
kwas mlekowy - jego naturalnym źródłem są: kwaśne mleko, maślanka, jogurt, jabłka, pomidory, piwo. Nie wykazuje toksyczności. Ma właściwości złuszczające i nawilżające. Obniża pH skóry. Efekty stosowania kwasu mlekowego: normalizacja procesu rogowacenia, poprawa struktury kolagenu, zwiększeniu ilości glikozaminoglikanów, poprawa uwodnienia, a tym samym ujędrnienia i elastyczności skóry.
kwas jabłkowy - występuje w jabłka, agrest, piwo. Nie wykazuje toksyczności. Mniejsze znaczenie niż inne kwasy AHA w przemyśle kosmetycznym.
kwas winowy - otrzymywany w drodze fermentacji winogron. Nie jest toksyczny. Stosowany już w starożytnym Egipcie (kompresy z chleba maczanego w winie). Kwas słabej mocy, stracił na znaczeniu.
kwas cytrynowy - pozyskiwany z cytryn, innych cytrusów, z soku buraczanego, wina. Ceniony z powodu rozjaśniania przebarwień różnego pochodzenia. Zwykle stosowany jest jako składnik peelingów rozjaśniających.
kwas pirogronowy - w połączeniu z wodą przekształca się w kwas mlekowy i odwrotnie. Występuje w jabłkach, sfermentowanych owocach, occie. Posiada właściwości sebostatyczne, przeciwbakteryjne, złuszczajace, nawilżajace, rozjaśniające. Zmniejsza spójnośc keratynocytów warstwy rogowej naskórka. W salonach kosmetycznych stosowany w stężeniu do 25%. W skórze właściwej stymuluje syntezę kolagenu. Dostępny jest również w stężeniach 40-60%. Np. 40% stosowany jest do leczenia łojotokowego zapalenia skóry, przebarwień pozapalnych, trądziku pospolitego, zaś 60% w przypadku fotostarzenia, blizn potrądzikowych, zaburzen rogowacenia.
kwas migdałowy - pozyskiwany z wiśni, moreli, migdałów. Wykazuje najsilniejsze właściwości przeciwbakteryjne (budową zbliżony do wielu antybiotyków). Łatwo przenika przez skórę, wykazuje korzystne wielokierunkowe działania dlatego jest ceniony w kosmetologii. Hamuje łojotok i łagodnie złuszcza naskórek. Wykorzystywany w peelingach do cery tłustej z licznymi zaskórnikami, w trądziku pospolitym. Wchodzi tez w skład peelingów likwidujących objawy starzenia, fotostarzenia, zmian barwnikowych. Stężenie 2-10% tego kwasu zawierają preparaty przygotowujące do właściwego zabiegu w gabinecie kosmetycznym. Kliniczne zastosowanie ma 50% kwas migdałowy. Złuszczanie następuje stopniowo co nie wyłącza pacjenta z codziennej aktywności. Nie powoduje nadwrażliwości na promienie UV. Może być stosowany u osób z wysokim fototypem bez ryzyka wystąpienia przebarwień.
BHA
Wskazania do peelingu kwasem salicylowym:
kwas salicylowy - jest beta-hydroksykwasem. Pozyskiwany jest z kory wierzby, malin, liści brzozy, syntetycznie pozyskiwany z fenolu. W stężeniach do 10% ma działanie keratoplastyczne, powyżej zaś keratolityczne. Jako składnik peelingu poprawia wchłanianie innych substancji. Wykazuje działanie antyseptyczne, reguluje wydzielanie łoju, spłyca rozszerzone pory skóry. Jest dobrze tolerowany w stężeniu do 25%.
zmiany barwnikowe, piegi, ostuda, plamy soczewicowate, przebarwienia pozapalne
uszkodzenia słoneczne: rogowacenie,fotostarzenie, zmarszczki
blizny typu zanikowego lub przebarwione
trądzik pospolity: postac zaskórnikowa, grudkowo-zaskórnikowa
wskazania pielęgnacyjne: skóra z zaskórnikami, łojotokowa, usunięcie powierzchownych warstw naskórka, obkurczenie rozszerzonych porów, poprawa nawilżenia skóry (skóra sucha).
PEELINGI GŁĘBOKIE (inwazyjne) to takie, które powodują martwicę komórek i tkanek w obrębie skóry właściwej. Tu stosujemy:
35-50%kwas trójchlorooctowy TCA
roztwór Jessnera (skład: rezorcynol, kwas salicylowy, kwas mlekowy, etanol)
fenol Bakera (88% roztwór)
Złuszczanie mechaniczne.
Peeling kawitacyjny, dermabrazja, mikrodermabrazja,
Peeling kawitacyjny
Jedna z nowoczesnych metod oczyszczania skóry i usuwania martwych komórek naskórka jest peeling kawitacyjny.
Zabieg wykonywany jest przy użyciu ultradźwiękowego aparatu. Funkcje urządzenia to:
- oczyszczanie skóry ultradźwiękami (kawitacja)
- wygładzanie zmarszczek
- wtłaczanie kosmetyków (sonoforeza).
Peeling ultradźwiękowy działa na skórę łagodnie poprzez przyjemne, naturalne wibracje. Metoda ta pozwala na dokładne usunięcie nadmiaru serum z porów i mieszków włosowych, pozbycie się zrogowaciałego naskórka, zaskórników, wągrów i bakterii.
Głębokie oczyszczenie porów skóry pozwala na lepsza wymianę jonów i natlenienie skóry, przygotowuje ja do wszelkich aplikacji kosmetycznych, odbywa się naturalna, głęboka penetracja produktów bez zastosowania prądu.
Peeling kawitacyjny przeznaczony jest dla cery wrażliwej, bardzo delikatnej, skłonnej do podrażnień i rozszerzonych naczynek, a także jako bezinwazyjny zabieg oczyszczający dla skóry trądzikowej i przetłuszczającej się.
Peeling kawitacyjny może być przeprowadzany na twarzy, dłoniach, plecach.
Efekty zabiegu:
- oczyszczenie skóry
- ujędrnienie tkanek
- leczenie trądziku
- usuwanie martwych komórek, zaskórników
- stymulacja metabolizmu komórek
- efekt rozjaśnienia skóry
- skóra pozostaje odmłodzona, odświeżona, zregenerowana
- dotlenia i bardzo mocno nawilża skórę
Dermabrazja
Polega na usunięciu zewnętrznych warstw skóry. Głębsze pozostają nienaruszone i dzięki temu odrasta świeży naskórek, który staje się gładszy, przybierając kolor zbliżony do otaczających go tkanek
Klasyczną dermabrazję głęboką przeprowadza się za pomocą specjalnych urządzeń, w których elektrycznie napędzana, wirująca głowica aparatu pokryta jest drobnymi, ostrymi elementami, które ścierają powierzchnię wierzchnie warstwy skóry aż do poziomu naczyń krwionośnych.
Po zabiegu zakłada się opatrunki z tiulem. Rany goją się w ciągu 7-14 dni i obrzęk znika. Całkowite wygojenie następuje po upływie kilkunastu tygodni. W tym czasie skóra jest zaróżowiona i bardzo wrażliwa na promienie słoneczne, pod wpływem, których mogą pociemnieć operowane miejsca
Dermabrazji głębokiej nie wolno wykonywać na śluzówkach, skórze powiek i czerwieni wargowej Jeśli dermabrazji poddawane są duże powierzchnie, wymaga znieczulenia miejscowego lub ogólnego.
Zabiegi wykonują chirurdzy plastycy lub lekarze medycyny estetycznej w specjalistycznych ośrodkach. Powikłania po dermabrazji zdarzają się bardzo rzadko. Jeżeli już do nich dochodzi to najczęściej spotykanym powikłaniem jest infekcja , której łatwo uniknąć stosując się do porad i zaleceń lekarza.
Wskazania do dermabrazji:
- Głębokie blizny potrądzikowe
- Głębsze przebarwienia
- Blizny po oparzeniach
- Tatuaże
- Rozstępy
Przeciwwskazania do wykonania dermabrazji:
- Skóra z czynnym procesem ropnym
- Nowotwory skórne
- Oparzenia
Mikrodermabrazja
Należy do zabiegów mechanicznego ścierania naskórka i\lub skóry właściwej. Pozwala na powolne ścieranie powierzchni skóry, mikrowarstwa po mikrowarstwie, aż do pożądanego poziomu, pod stałą kontrolą wizualną bez objawów niepożądanych
Zabieg mikrodermabrazji jest przeprowadzany z użyciem mikrokryształków korundu (tlenku glinu
Korund jest to minerał występujący w naturze, jest to najtwardszy minerał po diamencie. Ma on wyjątkowe właściwości ścierające i jest niewchłanialny przez skórę. Proszek korundu jest bardzo dobrze tolerowany przez skórę. Kryształy używane w mikrodermabrazji mają średni rozmiar ok. 150 mikronów
Proszek korundu zmieszany z powietrzem pod odpowiednim ciśnieniem ściera powierzchowne warstwy skóry, aż do pożądanej głębokości
Zaletą tego zabiegu jest to, że jest on bezbolesny, prosty, trwa krótko i po jego wykonaniu pacjent nie jest wyłączony z zajęć życia codziennego
Wskazania do mikrodermabrazji:
-Trądzik pospolity,zaskórnikowy, grudkowy)
-Blizny potrądzikowe
-Łojotok
-Suchość skóry
-Zaskórniki, prosaki
-Rogowacenie przymieszkowe
-Rozszerzone pory
-Blizny zanikowe i przerosłe
-Przebarwienia i odbarwienia
-Uszkodzenia posłoneczne skóry (twarz, ręce, szyja)
-Szorstki, zrogowaciały naskórek
-Rozstępy
-Odmładzanie skóry i likwidacja delikatnych zmarszczek wokół oczu ust i szyi
-Wiotkość skóry
Przeciwwskazania do mikrodermabrazji
-Zakażenia wirusowe: brodawki, opryszczka
-Zakażenia bakteryjne
-Zakażenia grzybicze
-Trądzik krostkowy, ropowiczy
-Trądzik różowaty
-Skóra powiek
-uszkodzenia ciągłości skóry
-Nowotwory skóry i znamiona
-Naczyniaki
-Terapia przeciwtrądzikowa Roaccutanem-wskazana co najmniej 3 miesięczna przerwa
-Skłonność do keloidów (bliznowców)
-Zabiegi chirurgiczne w obrębie twarzy (do 2 miesięcy).
Nie ma przeciwwskazań: ciąży, menstruacji, skóry opalonej, skóry płytko unaczynionej
Zalety mikrodermabrazji
- Regeneracja i uelastycznienie skóry
- Zwiększenie poziomu absorpcji aplikowanych składników aktywnych
- Stymulacja mikrokrążenia, co powoduje lepsze odżywienie komórek skóry
- Eliminacja zmian trądzikowych, łojotoku, zaskórników
- Wzmocnienie zdolności obronnych skóry
- Wywoływanie wzmożonej produkcji kolagenu i elastyny (odnowa skóry
właściwej)
- Powstrzymanie starzenia się skóry
Przygotowanie skóry do zabiegu: Przed wykonaniem zabiegu należy unikać:
- Chemicznych kremów do depilacji
- Elektrolizy, woskowania
- Szorstkich gąbek/szczoteczek do czyszczenia twarzy
Przebieg zabiegu:
Należy zmyć makijaż z twarzy. W trakcie zabiegu lekarz/kosmetyczka przykłada do skóry specjalną głowicę zawierającą dwa otworki, którą przesuwa po całej złuszczanej powierzchni. Powierzchnia głowicy od strony skóry pokryta jest drobnymi kawałkami diamentu, a efekt eksfoliacji uzyskuje się poprzez działanie ścierające diamentu oraz zasysanie skóry przez pompę mieszczącą się w jednym z otworów. Przez drugi otwór wydostaje się tlen, który ma właściwości regenerujące i bakteriobójcze. Procedura trwa około 30-45 minut
W czasie jednego zabiegu istnieje możliwość ścierania od 5 do 15 razy całą poddaną zabiegowi powierzchnię (np. twarz). Zabiegi mikrodermabrazji są bezbolesne. Na samym początku odczuwa się zassanie, a następnie masowanie i lekkie ścieranie skóry.