Język prawa

Rodzaje wypowiedzi

• Język jest podstawowym elementem każdej kultury i głównym środkiem komunikacji między ludźmi; ważnym środkiem socjalizacji; instrumentem wyrażania emocji

• Wypowiedzi opisowe

• Zdania w sensie logicznym

• Stwierdzają pewne fakty = przekazują informacje o stanach rzeczy lub zdarzeniach

• Dają obraz rzeczywistości

• Wypowiedzi ocenne

• Pełnią funkcję ekspresyjną

• Ma uzewnętrznić, wyrazić ocenę, określone przeżycia autora i jego stosunek do wskazanego wycinka rzeczywistości

• Treścią jest aprobata bądź dezaprobata pewnego stanu rzeczy

• Dwa rodzaje wypowiedzi ocennych:

• Wypowiedzi wyrażające oceny zasadnicze samoistne

• Istotną cechą jest jej subiektywizm

• Zdania informują nas o rzeczywistych cechach, ale też o tym, że pewne cechy zasługują na to, aby je uznać za dobre, piękne

• Oceny wypływają z indywidualnego, nieraz bardzo subiektywnego, poczucia dobra, piękna, sprawiedliwości

• Nie mogą być przedmiotem weryfikacji logicznej = kwalifikacji w kategoriach prawdy

• Wypowiedzi wyrażające oceny zasadnicze podbudowane instrumentalnie

• Wyrażają aprobatę lub dezaprobatę dla pewnego stanu rzeczy, jako środka prowadzącego do osiągnięcia przyjętego celu, korzyści

• Wypowiedzi normatywne

• Wskazują pewien wzór powinnego zachowania

• Określony podmiot powinien zachować się w określony sposób

• Pełnią funkcję perswazyjną

• Funktury normotwórczy = „musí“, „należy“, „jest obowiązany“, „ma obowiązek“

Język prawny i język prawniczy

• Język prawny

• Teksty prawne zawierające wypowiedzi normatywne

• Odmiana narodowego języka naturalnego

• Zbliża się do grupy języków sztucznych = tworzonych specjalnie dla jakiś potrzeb, np. zawodowych

• Język prawniczy

• Wypowiedzi o prawie obowiązującym i innych zjawiskach prawnych

• Opisywane są np. niektóre instytucje prawne, metody badań nad prawem, sposoby wyjaśniania prawa

• Definicje legalne = przepisy, które ustalają znaczenia używanych terminów

1