Kultura masowa, zjawisko socjolgiczne; termin wprowadziła
(Kultura masowa. Krytyka i obrona); w znaczeniu ogólnym - pojęcie odnoszące się do zjawisk sztuki i rozrywki, realizowanych przez rozpowszechnianie identycznych przekazów za pomocą technicznych środków umożliwiających ich odbiór w b. szerokim zakresie, przez zróżnicowaną publiczność odbiorców kultury.

W znaczeniu szczegółowym - imitacja kultury “wysokiej” i ludowej, znak unifikacji kultury, schematyzacji, standaryzacji, ilości kosztem jakości (wielkonakładowa prasa, popularyzacja amerykańskiej produkcji filmowej i telewizyjnej, tania książka, komercjalne rozgłośnie radiowe).

Jako fenomen kultury obecny już w XIX w. równolegle z ideą “społeczeństwa masowego”, “komunikacji społecznej” i “środkami masowego przekazu” jako kompleks zjawisk komercyjnych: wzorów, norm, praktyk, przedmiotów typowych dla kultury zindustrializowanego i zurbanizowanego społeczeństwa.

W Polsce pojawił się w l. 60. XX w., główną rolę odegrała telewizja kreująca politykę kulturalną, organizację kultury i akceptację różnych form masowej rozrywki. W l. 80. i 90. utożsamia się kulturę masową z odmianą kultury popularnej.

Środki masowego przekazu, środki komunikowania masowego, mass media, środki masowej informacji i propagandy, instytucje i urządzenia techniczne, za pomocą których przekazuje się treści informacyjne bardzo licznym i zróżnicowanym odbiorcom. Do środków masowego przekazu zalicza się: wysokonakładową prasę, radio, telewizję, fonografię (płyty, kasety), szeroko rozpowszechnione filmy i wideokasety oraz wydawane w dużych nakładach publikacje książkowe. Środki masowego przekazu związane są z kulturą masową. Zaczęły się rozwijać w XIX w. (prasa), w XX w. rozwinął się film (lata 20.), radio (lata 30.), telewizja (lata 50.).

Termin mass media powstał w USA w latach 40., określając masowy charakter produkcji i odbioru przekazu, a także jego stereotypowość, schematyzm, łatwą dostępność połączoną ze skłonnością do uproszczeń. Środki masowego przekazu są często atakowane za obniżanie poziomu kultury, a nawet propagowanie złego smaku i trywialnych treści. Ich wpływ na wszystkie dziedziny życia (szczególnie politycznego) jest ogromny. Pełnią również pożyteczną rolę narzędzi najszerszej edukacji społecznej i kulturalnej.

W okresie PRL środki masowego przekazu, pozostające w dyspozycji państwa i partii, bywały traktowane jako narzędzia służące do polityczno-ideologicznej indoktrynacji. Obecnie istnieje w Polsce wolny rynek środków masowego przekazu, przyczyniając się do ich wielostronnego zróżnicowania.

Public relations (z angielskiego stosunki społeczne, publiczne), ogół działań związanych z kształtowaniem opinii publicznej przez instytucje, przedsiębiorstwa, organizacje itp. Pozytywne ułożenie stosunków z otoczeniem ma zapewnić sukces w osiągnięciu założonych celów (np. ekonomicznych, politycznych, społecznych). Public relations odnosi się także do współpracy z kontrahentami, nabywcami wyprodukowanych towarów, miejscowymi organizacjami, organami administracyjnymi, prasą, radiem i telewizją.

W kształtowaniu opinii publicznej istotną rolę odgrywają specjaliści (psycholodzy, socjolodzy) zatrudnieni na stanowiskach ds. public relations, których zadaniem jest organizowanie zaplanowanych akcji propagandowych i reklamowych. Akcje te prowadzone są najczęściej za pomocą
.

lobbing (ang. od lobby `przekonywać posłów w kuluarach') polit. działanie wpływowej grupy osób na rzecz danego regionu, grupy społecznej, instytucji itp.

Publicity (z angielskiego reklama, rozgłos), ogół działań stosowanych najczęściej przez
, ma to nadać jakiemuś wydarzeniu społecznemu, politycznemu czy artystycznemu znaczny rozgłos lub spowodować (np. przez nadanie audycji radiowej, telewizyjnej bądź opublikowanie cyklu artykułów w prasie), aby zostały ujawnione i wyjaśnione okoliczności danej sprawy.

PROMOCJA:

- below-the-line [bileu-t(h)e-lain] (ang. od below `pod' + (the) line `linia, kreska') ekon. kwota w budżecie reklamodawcy przeznaczona na promocje, których adresatami są odbiorcy detaliczni i

konsumenci.

briefing [brifing] (ang.) rodzaj konferencji prasowej, spotkanie przedstawiciela jakieś instytucji, organizacji z dziennikarzami na określony temat, zazwyczaj w celu poinformowania o czymś, poinstruowania zebranych..

---